E' Σεμινάριο Πίστεως για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας

"Ε' Σεμινάριο Πίστεως"
για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Νέες Αιρέσεις - Μια Πρόκληση
για την Ελληνική Πολιτεία.

Ανακοινωθέν του Ε' Σεμιναρίου Πίστεως της Ομάδας Εργασίας για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας (Αίγινα, 21-27 Αυγούστου 1993).

"Ή αστρολογία και γενικότερον ο αποκρυφισμός εισβάλλει σήμερον με ποικίλους τρόπους εις την κοινωνίαν μας, απειλεί με διάβρωσιν όλους τους τομείς της ζωής μας, ακόμη και της πολιτικής, και διαμορφώνει εν φρόνημα το οποίον ακυρώνει όλας τας αξίας επί των οποίων θεμελιούται ο πολιτισμός μας".

Αυτό υπογράμμισε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης "Ελλάδος κ. κ. Σεραφείμ στο μήνυμα του προς το Ε' Σεμινάριο Πίστεως, πού πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του στην Αίγινα από 21 έως 27 Αυγούστου 1993 με γενικό θέμα:

"Το φρόνημα της αστρολογίας
ή το φρόνημα του Χρίστου;"

Το θέμα αναλύθηκε σε 25 ειδικές εισηγήσεις και ανακοινώσεις πού αναφέρονταν στο Ορθόδοξο φρόνημα, στο αστρολογικό-αποκρυφιστικό φρόνημα και στο όλο σκηνικό των αιρέσεων και της παραθρησκείας όπως εμφανίζεται στη χώρα μας. Ή έρευνα των θεμάτων αυτών πραγματοποιήθηκε σε τρεις επιμέρους Ομάδες Εργασίας και κατέστησε σαφές ότι ή αστρολογία και γενικότερα ο αποκρυφισμός συνιστά απειλή εναντίον βασικών αξιών επάνω στις οποίες θεμελιώνεται το Σύνταγμα της χώρας και ολόκληρος ο πολιτισμός μας.

Ο άνθρωπος με βάση το φρόνημα της αστρολογίας, μεταβάλλεται σε ανεύθυνο ον η μοίρα του είναι ήδη αναπόφευκτα προσδιορισμένη και ή ελευθερία του συνίσταται πλέον στον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσει στις υφιστάμενες κλίσεις πού προκαθορίζουν το χαρακτήρα και τις δυνατότητες του.

Εάν αναζητήσει τον κατάλληλο αστρολόγο και ακολουθήσει πιστά τις οδηγίες του σε κάθε τομέα και δραστηριότητα της ζωής του, τότε ή αστρολογία του υπόσχεται τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Ο κίνδυνος δεν αφορά μονό τους οπαδούς της αστρολογίας, αλλά ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο, ακόμη και εκείνους πού την απορρίπτουν. Τους αφορά διότι ο βουλευτής της περιφερείας των, πού θα μπορούσε να γίνει και υπουργός, ίσως είναι οπαδός της αστρολογίας και συνεπώς δεν παίρνει καμία απόφαση πού δεν εναρμονίζεται με τις οδηγίες του αστρολόγου. Μπορεί ο δάσκαλος των παιδιών του να πιστεύει στα άστρα και να αναλύει την προσωπικότητα τους και τις κλίσεις τους όχι με βάση τα διδάγματα της επιστήμης της Παιδαγωγικής, αλλά με βάση το ωροσκόπιο, θα μπορούσε ακόμη ο χειρουργός στον οποίο καταφεύγει να μη λάβει τόσο υπόψη του τις αναλύσεις και τις ακτινογραφίες, αλλά τους συνδυασμούς των άστρων, όπως απεικονίζονται στο ωροσκόπιο. Έτσι υπάρχει κίνδυνος ρυθμιστές της όλης ζωής μας να γίνουν οι αστρολόγοι και δεν λάβουμε υπόψη μας το ενδεχόμενο διασυνδέσεων με άλλες δυνάμεις, τότε ο εθνικός κίνδυνος γίνεται μεγαλύτερος. Αυτό μας διδάσκει ο ρόλος πού έπαιξε ή αστρολογία στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κατά τις συνεδριάσεις του σεμιναρίου ετέθη το θέμα της γνωστής εκθέσεως της Ε.Υ.Π. "Σύγχρονες αιρέσεις και παραθρησκευτικές Οργανώσεις στην Ελλάδα", όπως σχολιάσθηκε σε αθηναϊκή εφημερίδα (4.8.1993). Στο δημοσίευμα αυτό στηρίχθηκε η τρομακτική προπαγάνδα σε βάρος της χώρας που καλλιεργήθηκε με πύρινα άρθρα του ξένου τύπου.

Από το ένα μέρος έγινε σαφές ότι ή έκθεση δεν προβαίνει στις απαραίτητες διαφοροποιήσεις και συγχέει εκκλησίες, αιρέσεις, ομάδες, τάσεις εντελώς ανομοιογενείς, πράγμα πού οφείλεται ασφαλώς σε έλλειψη βαθύτερης γνώσης του αντικειμένου. Από το άλλο όμως μέρος η εφημερίδα αγνόησε παντελώς τις ομάδες εκείνες που δρουν και στη χώρα μας, και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας χαρακτηρίζονται ως "νέες αιρέσεις" ή "νέα θρησκευτικά κινήματα", πού αξιολογούνται αρνητικά και χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνες και καταστροφικές για την προσωπικότητα του ανθρώπου, τους δημοκρατικούς θεσμούς και το κοινωνικό σύνολο.

Μάλιστα στις Η.Π.Α. όπου, ας σημειωθεί, το εβραϊκό στοιχείο πρωτοστατεί στην αντιμετώπιση των αιρέσεων αυτών, χαρακτηρίζονται ως "καταστροφικές λατρείες".

Οι αρνητικές συνέπειες για την προσωπικότητα του ανθρώπου έχουν προ πολλού επισημανθεί στις άλλες χώρες της Κοινότητας. Ενδεικτικά αναφέρουμε δύο βασικά βιβλία στη γερμανική γλώσσα πού εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο για την Ιατρική Ψυχολογία (Verlag fuer Medizinische Psycologie, Goettingen). Το ένα έχει τον τίτλο "Καταστροφικές λατρείες, συνέπειες στον κοινωνικό χώρο και στην υγεία από ολοκληρωτικές ψευδοθρησκευτικές κινήσεις". Το άλλο "Συμβουλευτική εργασία στον περίγυρο των "θρησκειών της νεότητας". Αυτό περιλαμβάνει εισηγήσεις και εκθέσεις ενός εξειδικευμένου συνεδρίου που έγινε στο Lohmar το 1983 με την ενίσχυση της πολιτείας. Οι συγγραφείς των κειμένων αυτών, όπως και πολλών άλλων κειμένων στη μεταγενέστερη βιβλιογραφία, δεν ενδιαφέρονται για τη θρησκευτική πλευρά του θέματος, αλλά επισημαίνουν με βάση την πράξη (κυρίως ψυχίατροι και ψυχολόγοι) την καταστροφικότητα των αιρέσεων αυτών και την απειλή που συνιστούν για την προσωπικότητα και την ψυχική ισορροπία των νεαρών κυρίως θυμάτων και για όλους τους τομείς της ζωής, ακόμη και της εθνικής-πολιτικής. Κοινοβούλια και κυβερνήσεις άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας επίσημα, με ομόφωνες αποφάσεις όλων των πολιτικών κομμάτων προσδιορίζουν κριτήρια με βάση τα οποία αξιολογούν το βαθμό κινδύνου της κάθε νέας αιρέσεως ή κοσμοθεωριακής ομάδας, προκειμένου να την εντάξουν ή όχι στη "μαύρη λίστα", όπως θα έλεγαν δικοί μας δημοσιογράφοι, με σκοπό να προειδοποιήσουν το κοινωνικό σύνολο και ιδιαίτερα τους νέους να αποφεύγουν τέτοιες ομάδες.

Από όσα έγιναν γνωστά στο σεμινάριο, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας και όλες σχεδόν οι Ομόσπονδες Κυβερνήσεις της χώρας αυτής, καθώς και η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Αυστρίας, εξέδωσαν ειδικές εκθέσεις από τις οποίες εξάγεται ότι κατά την επίσημη θέση της πολιτείας οι αιρέσεις αυτές απειλούν τους δημοκρατικούς θεσμούς, αξίες και έννομα αγαθά προστατευόμενα από τα συντάγματα των χωρών αυτών.

Στο σεμινάριο έγινε παρουσίαση τριών αναλυτικών εκθέσεων του κυβερνώντος κόμματος της Γερμανίας και της νεολαίας του, όπου υπογραμμίζεται ότι οι αιρέσεις αυτές αποτελούν κίνδυνο ακόμη και για τους δημοκρατικούς θεσμούς. Επί παραδείγματι για την Scientology (στην Ελλάδα "Κέντρο Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος - ΚΕΦΕ, στο σεμινάριο καταγγέλθηκαν περιπτώσεις συνεργασίας με επίσημους φορείς) στο β' συνέδριο του κόμματος της CDU (Δρέσδη, 1991) αποφασίστηκε ότι η ιδιότητα του μέλους της αιρέσεως της Scientology θεωρείται ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του μέλους του κόμματος. Κατ' άλλη απόφαση, oι δοξασίες της Scientology "δεν συμβιβάζονται με τις έννοιες της ελευθερίας, δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της χριστιανικής αντιλήψεως περί του ανθρώπου".

Στο σεμινάριο αναφέρθηκε ακόμη για τη Γερμανία και Αυστρία ότι αυτές οι χώρες προχώρησαν στην ίδρυση ειδικών υπηρεσιών παρακολουθήσεως των ομάδων αυτών και φρόντισαν να ενημερώνονται τα παιδιά του σχολείου στο πλαίσιο των μαθημάτων. Βέβαια εδώ σημασία έχουν τα κριτήρια και δεν γίνονται οι γενικεύσεις της εκθέσεως της Ε.Υ.Π., γιατί οι κυβερνήσεις αυτές συνεργάζονται στενά και ενισχύουν οικονομικά τους φορείς που ασχολούνται σοβαρά μ' αυτό το θέμα και ως εκ τούτου έχουν την ορθή ενημέρωση. Παρά ταύτα καμία ποτέ εφημερίδα ή μέσο μαζικής ενημερώσεως δεν διανοήθηκε να κατηγορήσει την πολιτεία για διωγμούς θρησκευτικών μειονοτήτων και διαχωρισμό των πολιτών σε καλούς και κακούς, όπως ίσως θα συνέβαινε στη χώρα μας. Τούτο γιατί όλοι γνωρίζουν και αποδέχονται ότι οι αιρέσεις στις όποιες εφαρμόζονται τα καθορισμένα κριτήρια θεωρούνται επικίνδυνες και για τους δημοκρατικούς θεσμούς και για την εθνική ασφάλεια. Στα κριτήρια αυτά δεν εντάσσονται φυσικά οι γνωστές χριστιανικές ομολογίες της Δύσεως για τις όποιες κυρίως κατοχυρώθηκε συνταγματικά η θρησκευτική ουδετερότητα της πολιτείας. Γιατί οι χριστιανικές ομολογίες προβάλλουν την ίδια χριστιανική αντίληψη περί ανθρώπου και συνεπώς συμμερίζονται τις πνευματικές και πολιτιστικές αξίες επάνω στις όποιες θεμελιώνεται το σύνταγμα της χώρας. Όμως αυτό δεν συμβαίνει με τις "νέες αιρέσεις" στις οποίες εφαρμόζονται τα καθορισθέντα κριτήρια. Είναι ενδιαφέρον να υπογραμμισθεί ότι στην Έκθεση της Κυβερνήσεως του Βερολίνου τα κριτήρια αυτά εφαρμόζονται ακόμη και σε νεοπροτεσταντικές ομάδες φουνταμενταλιστικής τάσεως.

Δυστυχώς στη χώρα μας δεν έχουν προσδιοριστεί τέτοια κριτήρια από μέρους της πολιτείας. Εξ άλλου η πολιτεία δεν διαθέτει κάποια υπηρεσία με ειδικούς ανθρώπους που θα μπορούσαν να πουν κάτι το σημαντικό, αφού θα έχουν βαθιά γνώση του αντικειμένου και φυσικά θα είναι ενημερωμένοι για το τι στην πραγματικότητα γίνεται ή δεν μπορεί να γίνει στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σε αρμονία με τα συντάγματα αυτών και τις διεθνείς συμβάσεις.

Με τις γενικοποιήσεις μας, αλλά και με το μονομερή σχολιασμό που θα μπορούσε να γεννήσει πολλά ερωτηματικά, προσφέρουμε προς τα έξω μια εντελώς εσφαλμένη εικόνα για την ελληνική πραγματικότητα αδιαφορώντας εντελώς για τις οποίες συνέπειες.

Γεγονότα, που αν συνέβαιναν σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας θα έμεναν ίσως απαρατήρητα ή θα θεωρούνταν αυτονόητα, όταν γίνονται σε μας προβάλλονται με τρόπο απαράδεκτο. Η αφορμή δίνεται φυσικά από το γεγονός ότι ή εκτίμηση της καταστάσεως από μέρους της πολιτείας γίνεται από ανθρώπους μη ειδικούς ή δεν στηρίζεται σε ακριβείς πληροφορίες.

Η προσφορά των σχολιαστών θα ήταν σίγουρα θετική, εάν με τα σχόλια τους βοηθούσαν τους αρμοδίους πολιτειακούς φορείς σε μια πιο σωστή κατάταξη και αξιολόγηση των πραγμάτων. Όμως αντί γι' αυτό τα παρουσίασαν με τρόπο που δημιουργούσε την εντύπωση ότι από μέρους των αιρέσεων δεν δημιουργείται κανένα πρόβλημα στη χώρα μας και ότι το μονό πρόβλημα συνίσταται στη σύνταξη μιας εκθέσεως για τις αιρέσεις από μέρους κρατικής υπηρεσίας, όχι μιας κακής εκθέσεως, αλλά μιας εκθέσεως. Δηλαδή αυτό που σε άλλες χώρες της Κοινότητας θεωρείται αυτονόητο, το να μελετά η πολιτεία τρόπους αντιμετωπίσεως των "νέων αιρέσεων", στη χώρα μας θεωρείται μισαλλοδοξία και "μαύρος μεσαίωνας".

Η πρόταση που διατυπώθηκε στην Αίγινα είναι: Η πολιτεία εκτός από τα μέτρα πού πρέπει να λάβει εναντίον των συγχρόνων αιρέσεων, και τα οποία λαμβάνονται στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, πρέπει να ενισχύσει με κάθε τρόπο και ιδιαίτερα οικονομικά το έργο αρμοδίων φορέων και ιδιαίτερα της "Πανελληνίου Ενώσεως Γονέων για την προστασία του Ορθοδόξου Πολιτισμού, της Οικογενείας και του Ατόμου" (Π.Ε.Γ.). Έτσι θα επωφεληθεί από τα συμπεράσματα της εργασίας των.

Η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπου στελέχη τέτοιων αιρέσεων έχουν ταυτόχρονα και την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου, μάλιστα σε εμπιστευτικές θέσεις μεγάλης εθνικής σημασίας, είναι η Ελλάδα. Η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, όπου δημόσιοι φορείς παρέχουν διευκολύνσεις και συνεργασία στην επικίνδυνη οργάνωση Scientology (στην Ελλάδα Κ.Ε.Φ.Ε.), όπως και σε άλλες παρόμοιες ομάδες, είναι ή χώρα μας. Σε καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας δεν θα μπορούσε λόγου χάρη να φαντασθεί κανείς ότι ανώτατο στέλεχος της Οργανώσεως του Κορεάτη ψευδομεσία Σαν Μυούνκ Μουν ήτο συγχρόνως στέλεχος ενός υπουργείου και μάλιστα του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης. Το Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι ίσως το μόνο στις χώρες της Κοινότητας στο όποιο δεν έχει γίνει ποτέ καμία επερώτηση σχετικά με τις "νέες αιρέσεις" και δεν υπήρξε καμία υπεύθυνη και ενεργός συμμετοχή της πολιτείας για μια ανάλογη αντιμετώπιση των αιρέσεων σύμφωνα με το πνεύμα και το γράμμα του σχετικού ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου (Μάιος 1984) ή με το παράδειγμα άλλων κρατών της Κοινότητας.

Η χώρα μας θεωρείται προφανώς από πολλές τέτοιες αιρέσεις η πιο ιδανική για να μεταφέρουν εδώ τα ευρωπαϊκά τους κέντρα. Σε καμία άλλη χώρα της Κοινότητας δεν συνεργάστηκαν ούτε διανοήθηκαν να ενισχύσουν οικονομικά τη φρικτή οργάνωση Brahma Kumaris. Αυτό έγινε επί τρία συνεχή χρονιά μονό στη χώρα μας. Σε κανένα Πανεπιστήμιο χώρας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας δεν διδάχθηκαν ποτέ οι δοξασίες του γκουρού Μαχαρίσι. Αυτό γίνεται μονό σε Πανεπιστήμιο της δικής μας χώρας και μάλιστα στη δεκαετία του '90. και η χώρα αυτή καταγγέλλεται τώρα από εμάς τους ίδιους σαν μια χώρα στην οποία κυριαρχεί η θρησκευτική μισαλλοδοξία, ο φανατισμός, ο μεσαίωνας. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη επισημανθεί οι αρνητικές επιπτώσεις αυτών των γκουρουιστικών δοξασιών πριν από είκοσι χρονιά.

Τα μέλη του Ειδικού Προεδρείου της Διορθοδόξου Συνδιασκέψεως Εντεταλμένων Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας, οι γονείς των οποίων τα παιδιά έπεσαν θύματα σε τέτοιες αιρέσεις, τα πρώην θύματα και τα μέλη της Ομάδας Εργασίας που συμμετείχαν στο Ε' Σεμινάριο Πίστεως, με μεγάλη ανησυχία ασχολήθηκαν με τις εξελίξεις αυτές στη χώρα μας και ομοφώνα αποφάσισαν:

α) Να ενημερώσουν την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, τους αρμοδίους πολιτειακούς φορείς, τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όλα τα πολιτικά κόμματα και τον ελληνικό λαό για τα παραπάνω.

β) Να καλέσουν το Κοινοβούλιο να ασχοληθεί σοβαρά με το πρόβλημα των "νέων αιρέσεων" και των αρνητικών επιπτώσεων που έχει η δραστηριότητά τους στην προσωπική ζωή νεαρών κυρίως θυμάτων και σε όλους τους τομείς της ζωής μας, ακόμη και στο χώρο της πολιτικής, των δημοκρατικών θεσμών, της οικονομίας κ.ο.κ.

γ) Η Πολιτεία και ιδιαίτερα το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να προβληματιστούν και να λάβουν μέτρα εναντίον της παραπλανήσεως της νεολαίας από την αστρολογία και από τις τάσεις αποβλακώσεως με τα ωροσκοπία που δημοσιεύονται ακόμη και σε περιοδικά προσφιλή στα παιδιά της πρώτης σχολικής ηλικίας (κόμικς). Εάν σκεφθούμε ότι η αστρολογία δεν προβάλλεται ως θρησκεία, δεν είναι δυνατόν να προστατεύεται από τις περί θρησκευτικής ελευθερίας συνταγματικές διατάξεις και αυτό αποτελεί προσθετό λόγο για τη λήψη μέτρων αντιμετωπίσεως αυτής της απειλής από μέρους της πολιτείας.

δ) Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να ακολουθήσει το παράδειγμα άλλων χωρών της Κοινότητας και να δημιουργήσει ειδική υπηρεσία παρακολουθήσεως των εξελίξεων στον κοινωνικό χώρο και να λάβει μέτρα ενημερώσεως του κοινού και ιδιαίτερα των μαθητών του σχολείου σχετικά με τους κινδύνους που προκύπτουν από τις εξελίξεις αυτές. Η υπηρεσία αυτή πρέπει να υπάγεται ή να συνεργάζεται στενά με τα Υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού.

ε) Η Πολιτεία οφείλει να ενισχύσει οικονομικά, όπως γίνεται σε άλλες χώρες της Κοινότητας, πρωτοβουλίες πολιτών και ιδιαίτερα γονέων που έχουν ως σκοπό την αντιμετώπιση των ποικίλων προβλημάτων που δημιουργεί η δραστηριότητα των "νέων αιρέσεων". Τέτοιες πρωτοβουλίες όπως είναι η "Πανελλήνιος Ένωσις Γονέων δια την προστασίαν του Ορθοδόξου Πολιτισμού της Οικογενείας και του Ατόμου" μπορούν να υλοποιήσουν προγράμματα και να αναπτύξουν δραστηριότητες τις όποιες δεν θα έπρεπε ίσως να αναπτύξει η πολιτεία και δεν θα μπορούσε με δραστικό τρόπο να πραγματοποιήσει η Εκκλησία. Είναι γνωστό ότι πρωτοβουλίες πολιτών και οι ονομαζόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις επικροτούνται και ενισχύονται πολλαπλώς στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε στις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης υπό την Προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ιεροθέου, Προέδρου της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων, με υπεύθυνο προγράμματος τον π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο, γραμματέα της ίδιας Συνοδικής Επιτροπής και υπεύθυνο της "Υπηρεσίας Ενημερώσεως, Διαλόγου και Πολιτισμού" της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με φιλοξενία της Ιεράς Μονής Αγίου Νεκταρίου και Οργανωτικό φορέα την "Πανελλήνιον Ένωσιν Γονέων δια την προστασίαν του "Ορθοδόξου Πολιτισμού, της Οικογενείας και του Ατόμου". Συμμετείχαν πενήντα μέλη της Ομάδας Εργασίας για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας και μέλη του Ειδικού Προεδρείου της Διορθοδοξου Συνδιασκέψεως Εντεταλμένων Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας που εξουσιοδοτήθηκαν από την τελευταία Συνδιάσκεψη (Ναύπακτος, Μάιος 1993) για την προετοιμασία μιας ΣΤ' Συνδιασκέψεως πού σχεδιάζεται για τον Ιούνιο του 1994 στη Μυτιλήνη.

Στα πλαίσια της ίδιας συνεργασίας, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου και υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου θα πραγματοποιηθούν το Νοέμβριο του 1993 στο Διορθόδοξο Κέντρο της Ιεράς Μονής Πεντέλης δύο ακόμη εκδηλώσεις:

α) Ο πρώτος κύκλος ενός Διορθοδοξου θεολογικού Σεμιναρίου με Οργανωτικούς φορείς το "Ορθόδοξο Επιμορφωτικό Κέντρο Ερευνών και Διαλόγου" (Ο.Ε.Κ.Ε.Δ) και την Π.Ε.Γ. και

β) Το Τρίτο Διεθνές Εξειδικευμένο Συνέδριο Συλλόγων Πρωτοβουλίας Γονέων με θέμα:
"Ανθρώπινα δικαιώματα και αξίες - Κοινωνικά προβλήματα λόγω ψυχικής εξαρτήσεως από ολοκληρωτικές αιρέσεις και νέα θρησκευτικά κινήματα στην Ευρώπη".

Στο Συνέδριο αυτό, μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται ως εισηγητές και σημαίνοντα πρόσωπα της πολιτικής ζωής στη Δυτική Ευρώπη.

Για το Ε' Σεμινάριο Πίστεως:

Το Προεδρείο
Σεβ. Μητροπολίτης "Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Ιερόθεος,
Πρόεδρος π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος,
Υπεύθυνος Προγράμματος, π. Δημήτριος Κωστόπουλος, Μέλος του Ειδικού Προεδρείου των Διορθοδόξων Συνδιασκέψεων Εντεταλμένων Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας.
π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης, Μέλος του Ειδικού Προεδρείου.
Ηλίας Αναγνωστόπουλος, Μέλος του Ειδικού Προεδρείου.
Αθανάσιος Νεοφώτιστος, Μέλος του Ειδικού Προεδρείου.
Κατερίνα Βασιλάκη, Μουσικός.
Μελπομένη Λούλου, Γραμματεύς.

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

Το γενικό θέμα του σεμιναρίου αναλύθηκε σε συνολικά 25 εισηγήσεις και ανακοινώσεις. Οι βασικές θέσεις συζητήθηκαν διεξοδικά σε τρεις επιμέρους θεματικές ομάδες. Η 1η αφορούσε το Ορθόδοξο φρόνημα, η 2η, το φρόνημα του αποκρυφισμού, και η 3η, το ελλαδικό σκηνικό των αιρέσεων και της παραθρησκείας.

1) Το Ορθόδοξο φρόνημα.

Η Ορθόδοξη πίστη και ζωή, το Ορθόδοξο δηλαδή φρόνημα και ήθος, είναι το φρόνημα του ταπεινού Ιησού, ο οποίος Θεός ων "... εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού ..." (Φιλιπ. β' 8). Το φρόνημα αυτό καλείται να πραγματώσει στη ζωή του ο Ορθόδοξος πιστός και είναι αναγκαίο να αντιληφθεί ότι είναι ασυμβίβαστο με το φρόνημα του αποκρυφισμού.

Σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας μας ο άνθρωπος δεν είναι κομμάτι του σύμπαντος νοημένου μονιστικά, όπως πιστεύει ο αποκρυφισμός γενικότερα, αλλά είναι δημιούργημα της αγάπης του Τριαδικού Θεού. Ο Δημιουργός, ο οποίος δεν ταυτίζεται με τα δημιουργήματα, προνοεί γι' αυτά και δεν αφήνει τον άνθρωπο έρμαιο στα χέρια της ανύπαρκτης ειμαρμένης. Από την ελεύθερη προαίρεση του ανθρώπου, που είναι το κυριότερο δώρο με το οποίο έχει προικισθεί από το Θεό, εξαρτάται το εάν θα κάνει στη ζωή του το θέλημα του Θεού δικό του θέλημα ή όχι. Ο άνθρωπος, επειδή είναι ελεύθερος, είναι και υπεύθυνος για τις πράξεις του. Ο Θεός είναι κύριος της ιστορίας και όχι το απρόσωπο ανατολίτικο "κισμέτ", το οποίον είναι τελείως ξένο όχι μονό προς το Ορθόδοξο φρόνημα, αλλά και προς τον δυτικό πολιτισμό γενικότερα.

Το ευσεβές φρόνημα της Εκκλησίας, έτσι όπως βιώνεται και αυθεντικά εκφράζεται από τους αγίους, είναι φρόνημα ασκητικό και προϋποθέτει αγώνα. Καλεί τον άνθρωπο σε φιλότιμο αγώνα, προκειμένου να εξέλθει από την εγωκεντρική, αυτονομημένη, άλογο ζωή των παθών και της αμαρτίας και να εισέλθει στην έλλογο και κατά φύσιν ζωή της Εκκλησίας. Αυτός ο αγώνας είναι πού δίνει πραγματική χαρά στον άνθρωπο.

Αντίθετα ο αποκρυφισμός με τις θρησκευτικής τάξεως αυθαίρετες δοξασίες του λατρεύοντας την κτίση και όχι τον κτίσαντα και αποδίδοντας στην κτίση φανταστικές ιδιότητες και δυνάμεις δικαιώνει, κολακεύει και τροφοδοτεί τα πάθη και τις κατώτερες ορμές στον άνθρωπο και τον μεταβάλλει σε άβουλο και ανεύθυνο ον.

Το φρόνημα του Χρίστου συνίσταται στην αυτοκένωση "εν ελευθερία". Η κένωση του Χρίστου δεν είναι αποτέλεσμα ανάγκης, αλλά ελευθέρας βουλήσεως του, προκειμένου να αναζητήσει τον πεσμένο άνθρωπο. Είναι καρπός αγάπης. Αποτέλεσμα αυτής της κενώσεως ήταν ή πρόσληψη του ανθρώπου, η ένωσή του με τον θεό σε ένα πρόσωπο, στο πρόσωπο του θεανθρώπου Ιησού Χρίστου. Έτσι η κένωσή του Χρίστου εσήμανε ανύψωση του ανθρώπου. Ο θάνατος, η ανάσταση και η ανάληψη Του οδήγησαν τον άνθρωπο στη νίκη κατά του θανάτου, στην ανάσταση, σε ζωή αφθαρσίας και αθανασίας και τον κατέστησε μέτοχο της δόξης του Θεού Πατρός.

Η κένωση που συνεπάγεται το Ορθόδοξο φρόνημα οφείλει επίσης να μην είναι αποτέλεσμα όποιου εξαναγκασμού, αλλά καρπός ελευθέρας προαιρέσεως και αγάπης. Είναι η θεληματική απόρριψή της αυτονομίας του Ορθοδόξου πιστού και η απάντηση στην αγάπη του Θεού, δηλαδή το άνοιγμα του ανθρώπου για να δεχθεί με άκρα ταπείνωση το μέγα έλεος του Κυρίου.

Ο Θεός είναι ο Κύριος της Ιστορίας, αλλά και η πηγή της ζωής, του ελέους και της αγάπης. Ο Ορθόδοξος Χριστιανός με το ασκητικό του φρόνημα εκδηλώνει το φρόνημα μετανοίας και ταπεινώσεως όχι μόνο διανοητικά, αλλά και με όλη του την ύπαρξη. Η άσκηση στη ζωή του Ορθοδόξου πιστού αποτελεί τη συμμετοχή του σώματος στην αρετή της ταπείνωσης και η ταπείνωση αποτελεί τη μόνη δυνατότητα συνεργίας του ανθρώπου στο μυστήριο της σωτηρίας του. Αυτή η σωτηρία είναι ολοκληρωτικά Χάρη, δωρεά του θεού. Όμως ο άνθρωπος πρέπει να επιθυμήσει αυτή τη δωρεά, να την εκζητήσει, να τη θεωρήσει ως το μεγαλύτερο θησαυρό του και να προσκολλήσει την επιθυμία και την καρδιά του σ' αυτόν. Αυτό σημαίνει ότι θα αναθεωρήσει τις προτεραιότητες στη ζωή του, ώστε να ανταποκρίνονται στην ολοκληρωτική στροφή του προς την αγάπη του Θεού. Αυτή η απάντηση στην αγάπη του Θεού με την αγάπη του ανθρώπου περιλαμβάνει την αποβολή του ιδίου θελήματος και την αυτοπροαίρετη ταύτιση του θελήματος του ανθρώπου με το θέλημα του Θεού. Αυτό συνεπάγεται και την τήρηση των εντολών του Κυρίου.

Έτσι ο Ορθόδοξος Χριστιανός δεν προσδιορίζει ο ίδιος τους κανόνες της ζωής του, ξεκομμένα από την κοινωνία αγάπης με τον Θεό. Δεν ταυτίζεται με την πρόκληση του όφεως, να γίνει Θεός με αυτόματες διαδικασίες, με μεθοδεύσεις και τεχνικές που ο ίδιος καθορίζει, ακολουθώντας δηλαδή το θέλημα του σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού. Γνωρίζει ότι ένα τέτοιο φρόνημα είναι αντίθετο με την ίδια τη φύση του που είναι κοινωνία και αγάπη, η οποία δεν μπορεί να κομματιασθεί. Δεν περιλαμβάνει μονό την αγάπη προς τον εαυτό του ή την αγάπη προς τον πλησίον, αλλά και την αγάπη προς τον Θεό. Έτσι ο δρόμος της αυτονομίας γίνεται για τον άνθρωπο μια "παρά φύσιν οδός".

Ο Ορθόδοξος Χριστιανός ταυτίζεται με το φρόνημα της Παρθένου Μαρίας, η οποία σε αντίθεση με την πρόκληση του όφεως διακήρυξε για λογαριασμό ολόκληρης της ανθρωπότητας: "γένοιτό μοι κατά το ρήμα Σου". Έτσι ο άνθρωπος εγκαταλείπει την εγωκεντρική στάση του και ξαναβρίσκει τη σωστή του θέση και σχέση με τον Θεό, με τους ανθρώπους, με τον εαυτό του και με όλη τη δημιουργία και βαδίζει το δρόμο της επιστροφής που είναι ο δρόμος της "καινής κτίσεως εν Χριστώ".

Ο άνθρωπος εγκαταλείπει τη μοναξιά του, τη γυμνότητα στην οποία τον οδήγησε η αυτονομία του και ενδύεται το ένδυμα της αφθαρσίας, δηλαδή τη Χάρη του Θεού και την εν Χριστώ ζωή. Με αυτό γίνεται κατανοητό ότι το Ορθόδοξο φρόνημα δεν καλλιεργείται από το κάθε άτομο ξεκομμένο από την κοινωνία εν Χριστώ, δηλαδή από την Εκκλησία που είναι Σώμα Χριστού. Σ' αυτό το Σώμα προσλαμβανόμεθα με το Άγιο Βάπτισμα και γινόμεθα "εις εν Χριστώ" και συνεπώς αλλήλων μέλη. Δεν υπάρχει Ορθόδοξο φρόνημα έξω από αυτήν την κοινωνία. Η καλλιέργεια ατομικής ευσέβειας χωρίς αναφορά στο Σώμα του Χριστού, δηλαδή στην Εκκλησία, είναι άγνωστη στον Ορθόδοξο Χριστιανό.

Τούτο, γιατί το Ορθόδοξο φρόνημα ταυτίζεται με το φρόνημα του Χρίστου και επομένως δεν είναι ανθρώπινο επίτευγμα, αλλά δωρεά του Θεού, αποτέλεσμα μετοχής μας στη ζωή του Θεού εν Χριστώ Ιησού.

Ο Ορθόδοξος Χριστιανός που με τη χάρη του Θεού αυξάνει στην πνευματική ζωή, με τον καιρό παύει να αισθάνεται τον πνευματικό αγώνα ως βάρος και αισθάνεται χαρά μέσα σ' αυτόν, η οποία θεμελιώνεται στην αγάπη του Θεού και στην εν Χριστώ ελπίδα. Η ελπίδα αυτή είναι βεβαία και δεν εξαρτάται από την άβυσσο, στην οποία έχει τυχόν πέσει ο άνθρωπος. Σε κάθε περίπτωση, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, για όποιον κραυγάζει με όλη του την ύπαρξη προς τον Θεό εκζητώντας το έλεος Του, υπάρχει ελπίδα. Η άβυσσος της αγάπης του Θεού είναι πολύ μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άβυσσο έχει πέσει ο αμαρτωλός άνθρωπος.

Το Ορθόδοξο φρόνημα συνοψίζεται στους λογούς ενός συγχρόνου αγίου της Εκκλησίας μας: "Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι" (Όσιος Σιλουανός Ο Αθωνίτης).

2) Το φρόνημα του αποκρυφισμού.

Οι άποκρυφιστικές και παραθρησκευτικές ομάδες στην εποχή μας δρουν κάτω από ποικίλα προσωπεία και μορφές ελκυστικές προς τους ανύποπτους πολίτες, επαγγελλόμενες μία ρόδινη εικόνα ενός μοντέλου ζωής με προεκτάσεις αυτοεξέλιξης, που σκοπό έχουν την απόκτηση θεϊκών ιδιοτήτων.

Με το πρόσχημα μιας πανεπιστήμης, την οποία μπορεί να γνωρίσει κανείς εκ του ασφαλούς μόνο μέσω ακριβοπληρωμένων δασκάλων και σεμιναρίων, ο αποκρυφισμός προσφέρεται φαινομενικά σαν μια διέξοδος, η οποία φαίνεται να καλύπτει ποικίλες ανάγκες: κοινωνικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές, θεραπευτικές, επιμορφωτικές, υπαρξιακές, αποκρύπτοντας αρχικά τη ζοφερή πραγματικότητα που κρύβεται πίσω απ' όλα αυτά.

Οι ομάδες αυτές και οι διάφοροι δάσκαλοι ποικίλων αποκρυφιστικών δοξασιών και ρευμάτων διατείνονται ότι οι λύσεις στα δεινά της ανθρωπότητας θα προέλθουν από την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου, εξέλιξη που είναι δυνατή, αν ο άνθρωπος ενεργοποιήσει τις θεϊκές δυνάμεις και ιδιότητες, που υποτίθεται ότι διαθέτει, και τις θέσει στην υπηρεσία του γενικού κάλου. Το μέλλον της ανθρωπότητας ανήκει δηλαδή στη νέα γενιά των ανθρώπων - θεών ή υπεράνθρωπων.

Ο τελικός στόχος είναι η ολοκληρωτική αποδοχή ενός δόγματος θρησκευτικής τάξεως, το οποίο στηρίζεται σε δύο άξονες:

α') την "επιστήμη" της μοναδικότητας της εμπειρίας μέσα από την απολυτοποίηση της εκάστοτε ψυχολατρείας και των πρακτικών της και

β') την υποταγή σε τυφλές απρόσωπες δυνάμεις, που κατευθύνουν και κινούν το σύμπαν και την ανθρωπότητα σύμφωνα με το νομό της ειμαρμένης - κάρμα - μετενσάρκωσης.

Με την αδρανοποίηση της προσωπικής σκέψης και κρίσης κάτω από αυτό το πρίσμα αρχαίων παγανιστικών θρησκειών, η λογική του ανθρώπου αξιολογείται αρνητικά και απορρίπτεται από τις διάφορες άποκρυφιστικές ομάδες. Έτσι ο οπαδός καλείται να απαρνηθεί όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την προσωπική του ζωή, το παρελθόν και το μέλλον του, εφ' όσον το μεν παρελθόν θεωρείται σαν ανάξιο λόγου για έναν άνθρωπο που θέλει να εξελιχθεί πνευματικά, το δε μέλλον πρέπει να το εμπιστευθεί στα χέρια της οργανώσεως για την επίτευξη του ανώτερου σκοπού. Μ' αυτόν τον τρόπο το άτομο καλείται να απαρνηθεί την ίδια την προσωπική του ιδιαιτερότητα και μοναδικότητα.

Όσο πιο απρόσωπος γίνεται ο οπαδός, τόσο περισσότερο διευκολύνεται η ταύτιση του με το Απόλυτο Ον ή με την απόλυτη ελευθερία. Έτσι όμως ο άνθρωπος αδειάζει από κάθε συγκεκριμένο περιεχόμενο μέσα από τις μεθοδεύσεις της οργάνωσης, καθώς αντικαθιστά την πραγματικότητα με απρόσωπα σύμβολα - εικόνες, τα όποια τάχα βοηθούν στην ανοδική του πορεία προς την αυτοπραγμάτωση και την αυτοσωτηρία, όπως λόγου χάρη συμβαίνει με την αστρολογία και με όλες τις γκουρουϊστικές διαλογιστικές τεχνικές. Αντί όμως να γνωρίσει τον εαυτό του, όπως του υποσχέθηκαν αρχικά, το άτομο μετατρέπεται σταδιακά σε ον ουδέτερο και αφηρημένο. Αυτό σημαίνει ότι οι αντιλήψεις του και τα βιώματα του περιορίζονται σε ελάχιστες γενικεύσεις, οι όποιες μεθοδεύονται από την ομάδα ώστε να έχουν απόλυτη ισχύ, γιατί αυτές υποτίθεται ότι εκφράζουν την βαθύτερη ουσία των πραγμάτων.

Όταν οι αποκρυφιστές μιλούν για θεό, δεν εννοούν τον άκτιστο προσωπικό Θεό, δημιουργό του κόσμου και του ανθρώπου, αλλά εννοούν την απρόσωπη κτιστή φυσική συμπαντική ζωτική ενέργεια, μια ενέργεια χωρίς ιδιότητες, πέραν του καλού και του κάκου, πού μπορεί να είναι αδιακρίτως καλή ή κακή αφού αποτελεί το άπαν της φυσικής ενέργειας!... Ή εννοούν τον Άνθρωπο όχι τον κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του Αγίου Θεού, αλλά εκείνον που έχει ενεργοποιήσει όλες τις υποτιθέμενες δυνάμεις, θετικές ή αρνητικές, και έχει εξελιχθεί προς την κατεύθυνση του υπεράνθρωπου.

"Πίστευε και θα πετύχεις", λέει ο δάσκαλος της θετικής σκέψεως ... Όμως η πίστη που εννοεί είναι η νοητική στάση η οποία αναφέρεται στις κρυμμένες δυνάμεις του εαυτού μας, που "κάνουν θαύματα".

Βλέπουμε λοιπόν, ότι μέσα απ' όλα αυτά ο αποκρυφισμός θεοποιεί την κτίση και τον άνθρωπο και αρνείται ολότελα τον κτίστη. Εξάλλου προβάλλονται επιτεύγματα ως αποτέλεσμα απόκρυφων εσωτερικών δυνάμεων μέσα στον άνθρωπο. Πρόκειται δηλαδή για αυτοθέωση ή ειδωλοποίηση του ανθρώπου.

Οι θέσεις του αποκρυφισμού είναι ασυμβίβαστες με την Χριστιανική Πίστη, ακόμα κι αν χρησιμοποιούνται χριστιανικοί όροι. Όταν μιλούν για τον Ιησού Χρίστο, δεν εννοούν τον Θεό πού έγινε άνθρωπος, αλλά τον άνθρωπο πού γίνεται θεός, τη "χριστική κατάσταση" του αυτοθεουμένου ανθρώπου.

Ο αποκρυφισμός θεωρεί ότι ο Ιησούς Χρίστος είναι ένας μύστης, θεραπευτής ή δάσκαλος της "τέχνης" της αστρολογίας, όπως είναι ο Βούδας, ο Μωάμεθ και οι δάσκαλοι των αποκρυφιστικών ομάδων. Κι εδώ η θρησκευτική πρόταση (που συχνά ψευδώς προβάλλεται ως επιστημονική ή φιλοσοφική) για τη βελτίωση και σωτηρία του κόσμου, δανείζεται μεν χριστιανικούς όρους για να βρει μια κοινή βάση στον πνευματικό και πολιτιστικό ευρωπαϊκό χώρο, ώστε να γίνει προσιτή στον κόσμο. Ο απώτερος στόχος όμως είναι όχι η απευθείας αντιπαράθεση με τον Χριστιανισμό, αλλά η εκ των έσω διάβρωση με το να προσδίδεται στους όρους αυτούς αλλότριο ή και αντίστροφο νόημα ή και περιεχόμενο, με σκοπό την αύτοθέωση του ανθρώπου και κατά συνέπεια την κατάλυση καθιερωμένων παραδοσιακών πολιτισμικών αξιών και θεσμών. Αυτό επισημάνθηκε ιδιαίτερα στο Δ' Σεμινάριο Πίστεως (Αίγινα-Αύγουστος 1992).

Έτσι, ο όρος πίστη, δεν δηλώνει στα πλαίσια αυτά την πίστη στον Τριαδικό Θεό, δηλαδή εμπιστοσύνη στην αγαθότητα Του, την αγάπη, το λόγο και τις επαγγελίες Του, αλλά πίστη στις κρυμμένες (απόκρυφες) δυνάμεις της φύσεως ή του ανθρώπου και στη "χριστότητα" του αρχηγού της ομάδας. Ο αρχηγός της οργάνωσης είναι θεός ή απεσταλμένος του θεού, ενώ όλος ο άλλος κόσμος θεωρείται ότι ανήκει σε κατώτερο εξελικτικό επίπεδο.

Ό,τι και να ζητά από τους οπαδούς της η οργάνωση είναι για το καλό τους. Αυτή η επικίνδυνη θέση θα μπορούσε να οδηγήσει στη δικαίωση οποιωνδήποτε εγκλημάτων.

Το περιεχόμενο του όρου αγάπη αντιστρέφεται βάναυσα. Δεν δηλώνει την κοινωνία με τους άλλους ανθρώπους και το Θεό, αλλά την αίσθηση που αποκτά ο ατομικός άνθρωπος (μικρόκοσμος) διαλογιζόμενος σε απόλυτη μόνωση ότι αυτός διευρύνεται τόσο, ώστε να περιλαμβάνει στο άτομο του ολόκληρη την ανθρωπότητα (μακρόκοσμος). Με άλλα λογία, ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να αγαπά τους άλλους.

Αρκεί να αγαπά τον εαυτό του, αφού αυτός αποκτώντας συμπαντικές διαστάσεις εμπεριέχει όλους τους άλλους! Αυτό πού εμείς θεωρούμε αγάπη και αίσθηση ευθύνης για τους άλλους χαρακτηρίζεται ως "προσκόλληση" και απορρίπτεται από την αποκρυφιστική νοοτροπία, γιατί εμποδίζει το άλμα προς την συμπαντική "αγάπη", που μπορεί να επιτύχει κανείς μόνος του.

Αμαρτία δεν είναι ή παράβαση του θελήματος του Θεού, αλλά οτιδήποτε παρακωλύει την υποταγή στην Οργάνωση και στον αρχηγό, κάθε τι πού ακυρώνει την πορεία προς την αυτοθέωση.

Ελευθερία δεν είναι η εκ προαιρέσεως υποταγή στο θέλημα του Θεού, η εκ προαιρέσεως στροφή προς το αγαθό και η άρνηση του κακού, αλλά η χωρίς φραγμούς ενεργοποίηση των δυνάμεων του ανθρώπου, θετικών ή αρνητικών.

Ολόκληρη η Αγία Γραφή ερμηνεύεται αντίστροφα: Ό,τι επαγγέλλεται ο Χρίστος στον άνθρωπο ως δώρο Θεού σε όποιον ποιεί το θέλημα του Θεού, ερμηνεύεται ως αναφερόμενο στον άνθρωπο, που μπορεί να το αποκτήσει μονός του, με τις δικές του απόκρυφες δυνάμεις.

Έχω μέσα μου θεϊκές δυνάμεις, έστω κι αν με πνίγει ο φόβος και το άγχος, η ανασφάλεια, ή η ψυχοσωματική κατάρρευση μετά από παντοειδείς άκρατες εμπειρίες. Αγαπώ όλη την ανθρωπότητα και αγωνίζομαι για την σωτηρία της, αν και με τρομάζει η επαφή με τον διπλανό μου ή τον αγνοώ τελείως.

Αυτός ο αφηρημένος τρόπος ύπαρξης, με τις προκατασκευασμένες και επιβεβλημένες γενικεύσεις, οδηγεί σταδιακά το άτομο σε όλο και μεγαλύτερη απώλεια επαφής με την πραγματικότητα, ώστε να οδηγείται σε απόλυτη εξάρτηση από την Ομάδα, γιατί μονό μέσα σ' αυτήν βλέπει να "επαληθεύονται" οι ψευδαισθήσεις, που η ίδια του έχει δημιουργήσει.

Μια άλλη βλαβερή συνέπεια για την προσωπικότητα του οπαδού είναι η τρομακτική συρρίκνωση των διανοητικών και ψυχικών δυνατοτήτων του, όπως είναι η γλωσσική πενία, η ελλιπής κατανόηση, η μειωμένη αντίδραση σε εξωτερικά ερεθίσματα κ. ά. μέχρι την μη ανατάξιμη απώλεια κάθε επαφής με την πραγματικότητα, πράγμα που αποτελεί πλέον αντικείμενο της ψυχιατρικής.

Οι κοινωνικές και πολιτιστικές αξίες που προβάλλονται από την άποκρυφιστική θεώρηση του Θεού και του ανθρώπου δεν βασίζονται στην κοινωνία, αλλά στην απομόνωση και την αυτοεξέλιξη, ενώ κριτής του καλού (αυτοεξέλιξη) ή του κακού (παρακώλυση αυτής), σύμφωνα με τον αποκρυφισμό, είναι το ίδιο το αυτοεξελισσόμενο άτομο ή ο αρχηγός της ομάδας.

Οι θεσμοί, αν κρίνονται ασύμφοροι για την αύτοεξέλιξη, απορρίπτονται. Οι άνθρωποι - θεοί κείνται υπεράνω των θεσμών, ακόμη και των δημοκρατικών, πάνω στους οποίους θεμελιώνονται τα συντάγματα των ελευθέρων κρατών.

Οι συζυγικοί και οικογενειακοί δεσμοί αγάπης αντικαθίστανται από σχέσεις με άτομα που υποδεικνύει η ομάδα μεταξύ των μελών της, γιατί αυτά υποτίθεται ανήκουν στο ίδιο εξελικτικό επίπεδο.

Η κοινωνική ζωή αντικαθίσταται από τη ζωή μέσα στην ομάδα και στους σκοπούς, που γίνονται τρόπος ζωής για όλους τους οπαδούς, για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διερεύνηση.

Η επαγγελματική απασχόληση στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο αντικαθίσταται πολύ συχνά από την άμισθη παροχή υπηρεσιών αποκλειστικά μέσα στην ομάδα.

Αξίες όπως, σεβασμός της ελευθερίας του άλλου, διάλογος, κοινωνική αλληλεγγύη, προστασία των αδυνάτων, ατομικά δικαιώματα συνήθως απορρίπτονται. Οι άλλοι ενδιαφέρουν μόνο στο μέτρο που μπορούν να συντελέσουν στην "αύτοεξέλιξη" ή που υπηρετούν τους σκοπούς της ομάδας. Οι όποιες φιλανθρωπικές δραστηριότητες τέτοιων οργανώσεων ή οι προσκλήσεις τους σε διάλογο αποτελούν στην ουσία μέρος της διαδικασίας αυτοεξέλιξης και επομένως η όποια αγάπη επιστρέφει στον "εαυτό".

Στο πολιτικό επίπεδο καλλιεργείται η απαίτηση εναρμόνισης προς τους σκοπούς και τις "προβλέψεις" της Ομάδος με την βεβαιότητα αυτόματων λύσεων στα γενικότερα προβλήματα του κόσμου. Κάθε έννοια δημοκρατίας είναι αδιανόητη, αφού δεν υπάρχει τίποτε κοινό μεταξύ εξελιγμένων και μη εξελιγμένων ατόμων εκτός από τη σχέση της δεσποτείας. Μερικές μάλιστα ομάδες υπόσχονται στους οπαδούς ότι "θα φθάσουν σε τέτοιο εξελικτικό επίπεδο, πού θα αναλάβουν την εξουσία στη Νέα Εποχή, τη "χρυσή" εποχή του Υδροχόου πού ανατέλλει".

Συμπερασματικά υπογραμμίζουμε ότι ο αποκρυφισμός προβάλλει μια διαφορετική αντίληψη περί ανθρώπου, αντίθετη από εκείνη στην οποία βασίζονται οι πνευματικές μας αξίες κι ολόκληρος ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Γίνεται δηλαδή σαφές ότι το φρόνημα της αστρολογίας και γενικότερα του αποκρυφισμού συνιστά πραγματική απειλή βασικών αξιών συνταγματικά κατοχυρωμένων, όπως είναι η δημοκρατία, η ιερότητα του γάμου και της οικογενείας, η υπευθυνότητα του πολίτου και το καθήκον της συμμετοχής σε έργα πολιτικής, κοινωνικής και λοιπής προόδου.
Τα μέλη του Σεμιναρίου φρονούν ότι η σαφής επίγνωση ιδιαίτερα αυτού του γεγονότος από τους ποιμένες της Εκκλησίας είναι πρωταρχικής σημασίας για τη σωστή καθοδήγηση των θυμάτων της παραθρησκείας στην εν Χριστώ ζωή.

γ) Το ελλαδικό σκηνικό των αιρέσεων
και της παραθρησκείας.

Η ανησυχητική εξάπλωση των αιρέσεων και της παραθρησκείας στον Ελλαδικό χώρο είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Οι αποκρυφιστικές και γκουρουϊστικές ομάδες απειλούν με διάβρωση κάθε τομέα της ζωής της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Τακτική τους είναι η προσέγγιση και παγίδευση δημοσίων φορέων για να εξασφαλισθούν έτσι πιστοποιητικά κοινωνικής προσφοράς και επίσημη κάλυψη. Αυτά τα "πιστοποιητικά" χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για να παραπλανήσουν ανύποπτους πολίτες, κυρίως νέους.

Ενδεικτικά αναφέρουμε συγκεκριμένες περιπτώσεις από την περίοδο 1992-1993:

- Στα πλαίσια ειδικού προγράμματος για Ελληνορώσσους επιδοτούμενου από την πολιτεία, με φορέα το "Ιωνικό Κέντρο Πνευματικών Σπουδών", ο υπεύθυνος του κέντρου, Ι. Κ., πρόβαλε γκουρουϊστικές δοξασίες και τεχνικές. Αυτό καταγγέλθηκε από υπεύθυνο πρόσωπο της ομάδας των Ελληνορώσσων πού συμμετείχε στο ειδικό πρόγραμμα.

- Στο ΞΕΝΙΑ του ΕΟΤ Κυλλήνης, στα πλαίσια των "εναλλακτικών διακοπών" που οργάνωσε η άποκρυφιστική Οργάνωση "Κέντρο Πολιτισμού και αναζήτησης ΔΙΟΔΟΣ", πραγματοποιήθηκαν σεμινάρια αποκρυφιστικών τεχνικών και γιόγκα. οι καταγγελίες προήλθαν από πρόσωπο που παρακολούθησε το πρόγραμμα των σεμιναρίων. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν το "Κέντρο Ανθρωπιστικής και Νέο-ραιχικής Ψυχολογίας" και το "Κέντρο Γιόγκα Λωτός", ομάδες πού ανήκουν στο χώρο του αποκρυφισμού.

- Το "Κέντρο Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος" (ΚΕΦΕ), δηλαδή ο ελληνικός φορέας της Scientology πραγματοποίησε στις 8.8.1993, στη Λέσχη Προσωπικού ΟΤΕ Καλαμάτας, σεμινάρια με θέμα: "Ανάλυση συναισθημάτων". Όπως είναι γνωστό, η περί ηθικής αντίληψη και οι πρακτικές της εν λόγω οργάνωσης, έχουν καταδικαστεί ως επιζήμιες για την προσωπικότητα και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό από κοινοβούλια, κυβερνήσεις και κόμματα.

- Με ιδιαίτερη ανησυχία τα μέλη του σεμιναρίου επεσήμαναν την προβολή του αποκρυφισμού και ιδιαίτερα της αστρολογίας στα παιδικά περιοδικά. Μ' αυτό το τρόπο καλλιεργείται βαθμιαία σε χιλιάδες παιδιά, όχι το Ορθόδοξο φρόνημα, αλλά αυτό της αστρολογίας και του αποκρυφισμού.

- Μεγάλες διαστάσεις έχει πάρει το φαινόμενο της εγκατάστασης σε πολυκαταστήματα και δημοσίους χώρους ηλεκτρονικών μηχανημάτων, τα οποία κάνουν αστρολογικές, χαρτομαντικές και χειρομαντικές προβλέψεις. Κατ' αυτόν τον τρόπο εισάγουν τους ανυποψίαστους πολίτες στο χώρο του αποκρυφισμού και της αστρολογίας.

- Συνεργάτες της Ομάδας εργασίας, οι οποίοι είναι επαγγελματίες μουσικοί, υπογράμμισαν με ανησυχία την απειλή διαβρώσεως του μουσικού χώρου από τις άποκρυφιστικές τάσεις, αναφέροντας συγκεκριμένα γεγονότα πού συνέβησαν την περίοδο 92-93.

- Σε οπτικοακουστική συναυλία της Πρότυπης Μουσικής Σχολής Καλλιθέας, η οποία δόθηκε στο θέατρο του Δήμου Καλλιθέας, ο υπεύθυνος διοργανωτής καθηγητής, μετά το τέλος της εκδήλωσης πρόβαλε τη συμμετοχή της αποκρυφιστικής Οργάνωσης "Νέα Ακρόπολη" στην διεξαγωγή του προγράμματος προσφέροντας έτσι δημοσία κάλυψη σ' αυτήν.

- Στο "Διεθνές Μουσικό Σεμινάριο" πού γίνεται στο Βερτίσκο της Θεσσαλονίκης, έδωσε διάλεξη γνωστός Έλληνας Μουσικολόγος με θέμα τη μουσική προσφορά σύγχρονου Έλληνα συνθέτη. Η διάλεξη επικεντρωνόταν στην ινδουιστική-γκουρουϊστική κοσμοθεωρία που πρέσβευε ο συνθέτης, πάνω στην οποία θεμελίωσε το σύνολο του μουσικού του έργου. Παράλληλα τονίσθηκε ιδιαίτερα από τον ομιλητή ότι οι διαλογιστικές πρακτικές που ανήκουν στον Ινδουισμό "αποτελούσαν για τον συνθέτη ανεξάντλητη πηγή μουσικής έμπνευσης και δημιουργίας". Αξίζει να σημειωθεί ότι στο μουσικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάσκεται ως επίσημο μάθημα η ανάλυση του συστήματος μουσικής σύνθεσης του ίδιου συνθέτη. Αυτή βασίζεται στο ζωδιακό κύκλο της Αστρολογίας. Παρτιτούρα του συγκεκριμένου συνθέτη αναπαριστά νότες που αναλογούν στα σύμβολα του ζωδιακού κύκλου.

- Ο καθηγητής μουσικής δημοσίου σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες διέθεσε σ' αυτό κασέτες με διαλογιστική μουσική, η οποία είχε τόσο αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχοσωματική τους ισορροπία, ώστε να διαμαρτυρηθούν εντονότατα οι γονείς των παιδιών αυτών στη διεύθυνση του σχολείου.

- Στα πλαίσια του ετήσιου Διεθνούς Μουσικού Σεμιναρίου και Φεστιβάλ που διεξάγεται αυτή την περίοδο (από 23 Αυγούστου έως 5 Σεπτεμβρίου) στο Πήλιο, με θέμα "Η κίνηση στο χορό, το θέατρο και τη μουσική", καθηγητές από τη Σρι Λάνκα και την Περσία θα διδάξουν, σύμφωνα με το πρόγραμμα Ιερούς χορούς, αυτοσυγκέντρωση και αφύπνιση της πνευματικότητας.

- Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, σε παγκόσμια πρώτη εκτέλεση, παρουσιάσθηκε το μουσικό έργο γνωστού συνθέτη με τον τίτλο "Μυθωδία". Η μουσική πολλές φορές κατέληγε σε διαλογιστικά μοτίβα, ενώ ή χορωδία επαναλάμβανε φράσεις όπως "Δία έλα, Δία έλα...", "Εσύ θεός...", "ω Ρα, ω Ρα...", καθώς και ακατανόητες φράσεις. Οι 200 χορωδοί σημειώνεται ότι φορούσαν μακρύ πορτοκαλί φόρεμα. Η όλη ατμόσφαιρα υπέβαλλε στους ακροατές την εντύπωση ότι συμμετείχαν σε μια τελετουργία μυστηριακού χαρακτήρα. Η συναυλία ακολούθησε τη γενικότερη τάση πού επικρατεί παγκοσμίως για επιστροφή στην ειδωλολατρία και τον παγανισμό.

- Το βιβλιοπωλείο Aldebaran συμμετέχοντας στην ανοιξιάτικη έκθεση βιβλίου 1993 στην Αθήνα πρόβαλε την εσωτεριστική οργάνωση "Ακαδημία Εσωτερικών Μελετών". Στα άτομα που προσέγγιζαν το περίπτερο και εκδήλωναν εσωτεριστικές αναζητήσεις προσφερόταν δωρεάν η πρώτη σειρά μαθημάτων της εν λόγω "Ακαδημίας". Αξίζει να υπογραμμισθεί ότι η Οργάνωση αυτή αποτελεί τον ελληνικό κλάδο του "Αμερικανογαλλικού Ινστιτούτου Μεταφυσικών Μελετών" (ΙΡΑΕΜ), μιας οργάνωσης που δημιουργήθηκε στην Αμερική από μάγους και αποκρυφιστές διαφορών χωρών.

- Πρόσφατα κυκλοφόρησε από Ορθόδοξο εκκλησιαστικό φορέα βιβλίο πού προτείνει τεχνικές της "θετικής σκέψης" για την επιτυχία των μαθητών στις σχολικές εξετάσεις. Όπως είναι γνωστό, η μέθοδος αυτή θεμελιώνεται σε θεωρητικά πλαίσια ασυμβίβαστα προς το Ορθόδοξο φρόνημα.

- Στο Σικάγο πραγματοποιείται αυτή την εποχή το λεγόμενο "Β' Κοινοβούλιο των θρησκειών του Κόσμου", με σκοπό την εναρμόνιση των θρησκειών σε όλους τους τομείς, ακόμη και στον λατρευτικό χώρο.

Στα επίσημα ενημερωτικά έντυπα για την προετοιμασία του "Κοινοβουλίου" προβάλλονται και ειδικοί προσκεκλημένοι, έκτος από γνωστούς σύγχρονους "Μεσσίες" και δασκάλους, όπως ο Γκουρού Sri Chinmoy και ανώτατοι κληρικοί Χριστιανικών Εκκλησιών.

δ) Δομικά πλαίσια της εργασίας - προοπτικές.

Με βάση τις αποφάσεις της Ε' Διορθοδοξου Συνδιασκέψεως για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας (Ναύπακτος - Μάιος 1993), το Ε' Σεμινάριο Πίστεως εκλήθη να προωθήσει το έργο των Διορθοδόξων Συνδιασκέψεων και την υλοποίηση των προτάσεων των, όπως συνοψίσθηκαν στην Ναύπακτο.

Κατ' αυτόν τον τρόπο τα "Σεμινάρια Πίστεως", τα όποια συνιστούν συγκεκριμένη μορφή συνεργασίας ανάμεσα στο ειδικό Προεδρείο και στη Γραμματεία των "Διορθοδοξων Συνδιασκέψεων" αφ' ενός και στους υπεύθυνους τομέων της Ομάδος Εργασίας αφ' ετέρου που αποτελεί βασικό συντελεστή όλων των εκπαιδευτικών εκδηλώσεων, εντάσσονται δομικά στην όλη προσπάθεια για την αντιμετώπιση των αιρέσεων και της παραθρησκείας.

Το όλο πρόγραμμα τίθεται υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Σεραφείμ, με την ευλογία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και όλων των προκαθημένων των ανά τον κόσμο Ορθοδόξων Εκκλησιών, με την συνεργασία της Συνοδικής Επιτροπής επί των αιρέσεων και της "Υπηρεσίας Ενημερώσεως, Διαλόγου και Πολιτισμού της Αρχιεπισκοπής Αθηνών" και με οργανωτικούς φορείς το "Ορθόδοξο Επιμορφωτικό Κέντρο Ερευνών και Διαλόγου" (ΟΕΚΕΔ) και την "Πανελλήνια Ένωση Γονέων για την Προστασία του Ελληνορθόδοξου Πολιτισμού, της Οικογένειας και του Ατόμου" (Π.Ε.Γ.), υπό την τιμητική προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπίσκοπου κ.κ. Σεραφείμ.

Τα μέλη του Σεμιναρίου αισθάνθηκαν ότι με την πρόνοια του Θεού οι κατάλληλες δομές της άτυπου συνεργασίας αναπτύσσονται βαθμιαία, και τα όρια μέσα στα όποια πρέπει να κινηθεί η εργασία αυτή προσδιορίζονται με τον καιρό ευκρινέστερα. Αυτό πραγματοποιείται μέσα στον Ορθόδοξο χώρο, με βάση την Ορθόδοξη Παράδοση και Εκκλησιολογία και ανταποκρίνεται πληρέστερα στην σύγχρονη πρόκληση των αιρέσεων και της παραθρησκείας, λαμβάνοντας σοβαρά ύπ' όψη τις ειδικές συνθήκες, πού διαμορφώνονται σήμερα στην Ευρώπη, και χρησιμοποιώντας τις νέες δυνατότητες της διευρωπαϊκής συνεργασίας.

Αυτά τα πλαίσια προσδιορίζονται στην υπ' αριθ. 23/12.9.1989 Απόφαση της Ιεράς Συνοδού της Εκκλησίας της Ελλάδος, στο υπ' αριθ. 1714/6.5.1992 επίσημο Γράμμα του Μακαριωτάτου Αρχιεπίσκοπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Σεραφείμ προς τους Προκαθημένους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, στα Μηνύματα του Μακαριωτάτου προς τις Δ' και Ε' Διορθοδόξους Συνδιασκέψεις Εντεταλμένων δια θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας (Καλάβρυτα 1992, Ναύπακτος 1993), καθώς και δια της υπ' αριθ. 2267/10.12.1990.

Σε σχετικό έγγραφο προς τον π. Αντώνιο 'Αλεβιζόπουλο μεταξύ άλλων αναφέρεται:

"'Εκ Συνοδικής αποφάσεως, ληφθείσης εν τη Συνεδρία της Δ.Ι.Σ. της 7-11-1990, και εις απάντησιν του από 16-9-1990 υμετέρου εγγράφου, περί της επιτυχούς συνεργασίας υμών μετά της "Πανελληνίου Ενώσεως Γονέων δια την προστασίαν της Οικογενείας και του Ατόμου", δια την συστηματικωτέραν οργάνωσιν των εκπαιδευτικών και επιμορφωτικών δραστηριοτήτων, προς περιφρούρησιν των αξιών του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού και προς αντιμετώπισιν των ποικίλων προβλημάτων, πνευματικών, κοινωνικών, πολιτιστικών, τα όποια δημιουργούνται εκ της εξαρτήσεως από ολοκληρωτικός αιρετικάς και κοσμοθεωριακάς ομάδας, γνωρίζομεν υμίν ότι η Ιερά Σύνοδος εν τη ρηθείση Αυτής Συνεδρία, θεωρήσασα την εργασίαν ταύτην πολύτιμον δια την Αγιωτάτην Εκκλησίαν ημών, επευλογεί την υμετέραν πρόθεσιν και εκφράζει την ευχήν όπως ενισχυθή εισέτι η Ευρωπαϊκή Συνεργασία εις τον ως είρηται τομέα, προς διαφύλαξιν του χριστιανικού πολιτισμού ημών από την έξωθεν απειλήν, δεομένη Κυρίου του θεού ημών όπως η προσπάθεια ημών αποβή επ' αγαθώ του έργου της Εκκλησίας ημών εις τον σύγχρονον κόσμον".

Η απόφαση αυτή υλοποιήθηκε με τη δημιουργία του "Ορθοδόξου Επιμορφωτικού Κέντρου Ερευνών και Διαλόγου" (ΟΕΚΕΔ).

Αυτά τα πλαίσια ενίσχυσαν την συναίσθηση των μελών του Σεμιναρίου ότι το όλο πρόγραμμα και ο όλος τρόπος εργασίας θεμελιώνεται σε Ορθόδοξα Εκκλησιαστικά πλαίσια και τελούν υπό την ευλογία της Εκκλησίας.

Το ωραίο φυσικό περιβάλλον των κατασκηνώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης, η πλούσια φιλοξενία της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος (Αγίου Νεκταρίου), προπαντός η πνευματική ατμόσφαιρα των καθημερινών Ιερών Ακολουθιών, συνετέλεσαν στην δημιουργία πραγματικής αδελφικής εν Χριστώ κοινωνίας και αλληλοοικοδομής, ώστε να πραγματοποιηθεί ένας από τους βασικούς σκοπούς του Σεμιναρίου.

Ε) Προτάσεις - Αποφάσεις.

Τα Μέλη του Ειδικού Προεδρείου των Διορθοδόξων Συνδιασκέψεων Εντεταλμένων και οι βασικοί συνεργάτες της Ομάδος Εργασίας σε πολλαπλές ειδικές συνεδριάσεις κατά το Ε' Σεμινάριο Πίστεως, σύμφωνα με τις αποφάσεις 42-44 και την εξουσιοδότηση της Συνδιασκέψεως της Ναυπάκτου, μελέτησαν προσεκτικά το κείμενο των προτάσεων αυτών και θεώρησαν ότι είναι απαραίτητο να υπογραμμισθούν οι ακόλουθες προτάσεις. Τούτο κρίθηκε αναγκαίο επειδή θεωρήθηκαν επειγούσης προτεραιότητας.

1. Αποφασίσθηκε να αναζητηθούν τρόποι επιδοτήσεως της εργασίας, προκειμένου να καλυφθούν βασικές ανάγκες προς συνέχιση του έργου των Συνδιασκέψεων. Τούτο ισχύει ιδιαίτερα για τη συστηματική Οργάνωση της "Ειδικής Γραμματείας Δημοσίων Σχέσεων" επί μονιμωτέρας βάσεως, που προβλέπεται από το άρθρο 2 παρ. ιζ' του καταστατικού της Π.Ε.Γ. και αποφασίσθηκε στη Ναύπακτο. Κρίνεται ότι η υλοποίηση των αποφάσεων αυτών πρέπει να επιδιωχθεί και με την δια παντός τρόπου ενίσχυση του Ειδικού Ταμείου που δημιουργήθηκε με απόφαση της Π.Ε.Γ.

2. Το Σεμινάριο επικροτεί την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Π.Ε.Γ. με τη συμπαράσταση της Υπηρεσίας Ενημερώσεως Διαλόγου και Πολιτισμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών να προβεί σε κάθε δυνατή ενέργεια, στα πλαίσια του καταστατικού της, για την ενίσχυση του ως άνω ταμείου. Τούτο είναι απαραίτητο, προκειμένου να υλοποιηθεί το όλο πρόγραμμα της Υπηρεσίας αυτής βάσει της υπ' αριθμ. 1184/9-4-1993 Πράξεως του Μακαριωτάτου.

3. Αποφασίσθηκε να απευθυνθεί έκκληση σε όλους τους συνεργάτες των συνεργαζομένων φορέων και στον ευρύτερο κύκλο της Ομάδος Εργασίας να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση βασικών προβλημάτων σχετικά με τη λειτουργία του πρώτου κύκλου του "Ορθοδόξου Θεολογικού Σεμιναρίου" και ιδιαίτερα του Γ' Διεθνούς Εξειδικευμένου Συνεδρίου Συλλόγων Πρωτοβουλίας Γονέων, που θα πραγματοποιηθούν στην Ι. Μ. Πεντέλης με φιλοξενία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Οι ανάγκες αυτές αναφέρονται κυρίως στη φιλοξενία Ορθοδόξων Συνέδρων, πέραν εκείνων που είναι δυνατόν να φιλοξενηθούν στο Διορθόδοξο Κέντρο, στην πλαισίωση των εκδηλώσεων, στην παροχή κάθε είδους αναγκαίας εξυπηρέτησης των ξένων Συνέδρων και ιδιαίτερα στη μετάφραση των εισηγήσεων.

4. Τα Μέλη του Σεμιναρίου πληροφορήθηκαν με ικανοποίηση ότι ήδη και σε άλλες Ορθόδοξες χώρες δημιουργούνται ανάλογοι προς την Π.Ε.Γ. φορείς. Κατ' αυτόν τον τρόπο σχηματίζονται νέες δομές Διορθοδοξου Συνεργασίας και φορείς δράσεως προς τα έξω με νέες δυνατότητες στα πλαίσια και της διευρωπαϊκής συνεργασίας. Η αναγκαιότητα τέτοιων φορέων υπογραμμίζεται στην υπ' αριθμ. 18 πρόταση της Συνδιασκέψεως της Ναυπάκτου. Αποφασίσθηκε η από μέρους μας ενίσχυση αυτών των προσπαθειών με κάθε τρόπο.

5. Τα Μέλη του Σεμιναρίου, και ιδιαίτερα οι συνεργάτες της Υπηρεσίας Ενημερώσεως Διαλόγου και Πολιτισμού, της Π.Ε.Γ. και του Ο.Ε.ΚΕ.Δ., καθώς και τα Μέλη του Ειδικού Προεδρείου, συναισθάνθηκαν την βαριά ευθύνη που συνεπάγεται η υπ' αριθμ. 42 απόφαση της Συνδιασκέψεως της Ναυπάκτου, με βάση την οποία ανατίθεται σ' αυτούς η υλοποίηση των προτάσεων της Συνδιασκέψεως σε ό,τι αφορά τους εντεταλμένους, καθώς και η προώθηση της όλης εργασίας. Τούτο αφορά ιδιαίτερα το μεγάλο έργο της προετοιμασίας της ΣΤ' Διορθοδόξου Συνδιασκέψεως, η οποία προτάθηκε να συγκληθεί στη Μυτιλήνη από 23-29 Ιουνίου 1994, με θέμα "Μαγεία - Νεοσατανισμός".

6. Πέρα από τις ως άνω προτάσεις - αποφάσεις στο Σεμινάριο επισημάνθηκε ότι τα πρώην θύματα αιρετικών και παραθρησκευτικών ομάδων συνεχίζουν να εμφορούνται από την νοοτροπία των ομάδων και μετά την αποδέσμευση τους από αυτές. Η ακριβής γνώση της πνευματικής και ψυχολογικής κατάστασης τους είναι απαραίτητη για τους ποιμένες, που καλούνται να παράσχουν βοήθεια επανεντάξεως των αδελφών αυτών στην Εκκλησία και στην κοινωνία. Σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει κίνδυνος να προξενηθεί ανεπανόρθωτη βλάβη. Γι' αυτό το λόγο συνιστάται ενθέρμως η προσεκτική μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας και ιδιαίτερα των βιβλίων του π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου.

Το Σεμινάριο χαιρετίζει ιδιαίτερα την έκδοση της σειράς "Διάλογος" της Υπηρεσίας Ενημερώσεως Διαλόγου και Πολιτισμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Ήδη εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της σειράς με τίτλο "Διαλογισμός ή Προσευχή" και πρόκειται λίαν προσεχώς να κυκλοφορήσουν τέσσερα άλλα βιβλία στην ίδια σειρά, τα εξής:

1. "Αποκρυφισμός, Γκουρουισμός, Νέα Εποχή".

2. "Η λατρεία της Σκοπιάς", τόμος Α': Παλαιότερη και νεώτερη ιστορία με βάση γνωστές και άγνωστες πηγές.

3. "Η λατρεία της Σκοπιάς", τόμος Β': Μία δικτατορία στο Μπρούκλιν.

4. "Η λατρεία της Σκοπιάς", τόμος Γ': Η Ορθόδοξη θεώρηση.

Με την υλοποίηση αυτών των προτάσεων τα μέλη του Σεμιναρίου πιστεύουν ότι θα ανταποκριθούν στην εξουσιοδότηση της Συνδιασκέψεως της Ναυπάκτου, όπως διατυπώνεται στην υπ' αριθμ. 42 πρόταση της Ε' Συνδιασκέψεως.

Για το Ε' Σεμινάριο Πίστεως.

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Ιερόθεος.
π. Αντώνιος 'Αλεβιζόπουλος, υπεύθυνος προγράμματος.
π. Δημήτριος Κωστόπουλος, μέλος του Ειδικού Προεδρείου Διορθοδόξων Συνδιασκέψεων.
π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης, μέλος του ΕΙδικού Προεδρείου.
Αθανάσιος Νεοφώτιστος, μέλος του Ειδικού Προεδρείου.
Κατερίνα Βασιλάκη, Μουσικός.
Μένη Λιούλιου, Γραμματεύς.

Τα πορίσματα των ομάδων συζητήθηκαν στην Ολομέλεια του σεμιναρίου, έλαβαν ενιαία μορφή και εγκρίθηκαν ομόφωνα κατά την τελευταία συνεδρίαση της 26ης Αυγούστου 1993, υπό την προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Ιεροθέου.