π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος: «Ἀπό τήν δράση στό μυστήριο τοῦ Ἡσυχασμοῦ»
Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου.
Σάν σήμερα, 10 Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 2018, πρό τριετίας, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ἕνας καλός Πρεσβύτερος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὁ π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος.
Ἦταν ὄντως ἕνας εὐλογημένος Κληρικός μέ ὁμολογία πίστεως, μέ ἔντονη ποιμαντική διακονία, ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικό φρόνημα, ἕνα πραγματικό πρότυπο Κληρικοῦ, ἰδίως γιά τίς δύσκολες ἡμέρες πού περνᾶμε.
Διακατεχόταν ἀπό φλογερή ἀγάπη γιά τόν Θεό, τήν Ἐκκλησία καί τόν ἄνθρωπο καί θυσιαζόταν καθημερινά, καιγόταν σάν λαμπάδα ἀναμμένη στήν ἐκκλησιαστική διακονία του. Ἦταν ἕνας Κληρικός πού πραγματικά θέλουμε, μέ καθαρότητα βίου, διάκριση καί σύνεση, πού ἀπέφευγε τά ἄκρα καί καλλιεργοῦσε τήν μεσότητα.
Επέτειος των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821
Δελτίο Τύπου για την Εκδήλωση – ομιλία με θέμα:
“Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος: ένας έξοχος Έλληνας”
Το σωματείο ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ Πατρών, στο πλαίσιο της Επετείου των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821 διοργανώνει, στην Πάτρα τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021 και ώρα 07.00 μμ, στο Αίθριο του παλαιού δημοτικού νοσοκομείου Πατρών (Κορύλλου 2, Πάτρα 262 25), εκδήλωση με θέμα: “Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος : ένας έξοχος Έλληνας”, και ομιλητή τον κο Σπυρίδων Ν. Γκουρβέλο – Φιλόλογο, ιστορικό.
Παράλληλα με τη ομιλία θα προβληθεί οπτικό υλικό που σχετίζεται με τον βίο και τον ηρωικό θάνατο του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου.
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΖΩΗΣ
Δημήτρης Νασιός - Δάσκαλος, Κιλκίς
Πάνω από την Πατρίδα μας έχει απλωθεί ένα σάβανο φόβου που αναγκάζει τους ανθρώπους να αυτολογοκρίνονται και να σκέφτονται το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Ο μεγάλος Καποδίστριας έλεγε: «αν η παρούσα γενιά δεν μορφωθεί από ανθρώπους μορφωμένους με καλή διδασκαλία και προς τον κανόνα της καλής ημών πίστεως και των ηθών μας, θα είναι δυσοίωνο το μέλλον της Ελλάδος και η διακυβέρνησίς της αδύνατος». Δεν αναφέρεται κανείς στον Καποδίστρια και στην επέτειο της δολοφονίας του γιατί δεν ανήκε σε κανένα κόμμα. Δεν είναι τυχαίο που του αποδόθηκε ο τίτλος «ο άγιος της πολιτικής μας». Αρκεί να σας πω ότι διέθεσε όλη του την τεράστια περιουσία στην ανασύσταση του νέου τότε ελληνικού κράτους. Κάτισχνος όταν ήταν και του σύστηνα να φάει, έλεγε: «δεν έχω δικαίωμα να φάω αν πεινάει έστω και ένα ελληνόπουλο».
ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΑΜΠΑΛΙΣΤΕΣ
τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Ἡ δεκαετία τοῦ 1960 ἦταν πραγματικά μία ἰδιαίτερα σημαντική περίοδος στά πλαίσια τοῦ διεθνοῦς ἀποκρυφισμοῦ καθώς εἶχε πλέον, κατά τούς ὑπολογισμούς των, ὡριμάσει ὁ καιρός νά βγοῦν οἱ ὀπαδοί ἀπό τίς κρύπτες καί τίς στοές τους καί νά δημοσιοποιήσουν «ὅσα ἐπί αἰῶνες κρατοῦσαν ζηλότυπα κρυμμένα» γιά τούς λίγους, τούς «ἐκλεκτούς».
Αὐτό τό «ἄνοιγμα» πρός τό εὐρύ κοινό δικαιολογήθηκε ὡς ἡ «εἴσοδος τῆς ἀνθρωπότητας σέ μία Νέα Ἐποχή», καθώς κατά τήν ἀστρολογία -τόν προθάλαμο αὐτό τοῦ ἀποκρυφισμοῦ- «τό ἡλιακό μας σύστημα κινούμενο περί τό νοητό του κέντρο μέσα στόν Γαλαξία περνᾶ κάθε 2.000 περίπου χρόνια μπροστά ἀπό κάθε ἀστερισμό τοῦ ζωδιακοῦ, ἐγκαταλείποντας σήμερα τόν ἀστερισμό τῶν Ἰχθύων καί εἰσερχόμενο στήν περιοχή τοῦ ἀστερισμοῦ τοῦ Ὑδροχόου. Οἱ χρονικές περίοδοι τῶν 2.000 ἐτῶν, πού κάθε μία τους ἀντιστοιχεῖ σέ ἕναν ἀστερισμό τοῦ ζωδιακοῦ κύκλου καί ἔχει τά χαρακτηριστικά του, ὀνομάζονται Ἀστρολογικές Ἐποχές ἤ Διαστημικοί Μῆνες. Οἱ Ἀστρολογικές Ἐποχές κινοῦνται σέ ἀντίθετη φορά στό ζωδιακό κύκλο».
Καθηγητὴς τῆς θεολογίας διδάσκει ὡς «Ραββῖνος»;
Ἐλάβομεν τὴν κάτωθι ἀποκαλυπτικὴν ἐπιστολὴν φοιτητοῦ/φοιτητρίας τῆς Θεολογίας, ποὺ ἐκθέτει ἕνα σοβαρώτατον πρόβλημα:
«Ἀξιότιμε κ. Διευθυντά,
δὲν εἶχα σκοπὸ νὰ γράψω στὸν «Ο.Τ.» ἀπὸ φόβο, καθὼς ἡ κυκλοφορία του στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ εἶναι σχεδὸν ἀπαγορευμένη, ἂν καὶ ὑπάρχει στὰ συρτάρια Καθηγητῶν μας. Μὲ παρακίνησε ὅμως τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Ἰωάννου Μηλιώνη μὲ θέμα «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΑΜΠΑΛΙΣΤΑΙ (Ο.Τ. ἀρ. φ. 2352/30-4-2021)».
Αὐτὰ μὲ ὤθησαν νὰ μιλήσω, γιατί αἰσθάνομαι ὅτι προδίδεται ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ αὐτὰ ποὺ διδάσκει ὁ Καθηγητής, ὁ κ. Κωνσταντῖνος Ζάρρας. Ἂν ζοῦσε ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ποὺ εἶναι καὶ διδάκτορας τῆς Σχολῆς μας (δὲν ξέρω ἂν τὸ γνωρίζετε), σίγουρα θὰ ἔλεγε ὅτι δὲν εἶναι Ὀρθόδοξος Θεολόγος, ἀλλὰ Ραββῖνος. Προσκαλῶ τὸν κ. Ἰωάννη Μηλιώνη καὶ ἐσᾶς κ. Γ. Τραμπούλη νὰ παρακολουθήσετε τὶς παραδόσεις του. Ἐσωκλείω πληροφορίες, γιὰ νὰ ἐρευνήσετε οἱ ἴδιοι. Σᾶς παρακαλῶ διατηρῆστε τὴν ἀνωνυμία μου γιὰ εὐνόητους λόγους.
Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ!
ΥΓ. Γνωρίζω ὅτι κάποιοι θὰ ποῦν ὅτι ἀνήκω στὴν μερίδα τῶν φοιτητῶν ποὺ «κόπηκαν» σὲ κάποιο μάθημα καὶ γι’ αὐτὸ σᾶς γράφω. Μὴ δώσετε σημασία. Πολλοὶ φοιτητὲς καὶ φοιτήτριες εἶναι πιστοί, ἀλλὰ δὲν μιλᾶνε, κοιτάζουν μόνο νὰ πάρουν τὸ πτυχίο καὶ νὰ φύγουν».
