ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Όπως διαβάζουμε σε καλά ενημερωμένο άρθρο για την παγκοσμιοποίηση σε προσφάτως εκδοθέν εγκυκλοπαιδικό λεξικό: "Πρόκειται για οικονομικό φαινόμενο, το οποίο εμφανίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αι. και έλαβε γρήγορα πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις. Υπό τη στενή του έννοια, ο όρος συνδέεται με την αλματώδη αύξηση του διεθνούς εμπορίου προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς και των ροών κεφαλαίων για άμεσες ξένες επενδύσεις ή επενδύσεις χαρτοφυλακίου που έχει ως συνέπεια την ενσωμάτωση σε υψηλό βαθμό των εθνικών οικονομιών σε ένα παγκόσμιο σύστημα". "Η παγκοσμιοποίηση έχει τις ρίζες της στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κυρίως ως συνέπεια της πολιτικής βούλησης για την επικράτηση των νεοφιλελευθέρων οικονομικών απόψεων, ενώ στην εξέλιξή της συνέβαλε αποφασιστικά και η τεχνολογική πρόοδος στις μεταφορές και στις επικοινωνίες. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε επίσης και η κατάρρευση των καθεστώτων του αποκαλούμενου υπαρκτού σοσιαλισμού στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης". [. . .] Η δική μας Ορθόδοξη πρόταση είναι η Οικουμενικότητα, Καθολικότητα και Παγκοσμιότητα της Εκκλησίας, που παράγει παγκοσμίους ανθρώπους, κατά το πρότυπο του πρώτου και κατ' εξοχήν παγκοσμίου ανθρώπου, του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.
Συγγραφέας: Μοναχός Αρσένιος Βλιαγκόφτης, Έκδοση: Εκδόσεις Παρακαταθήκη, 2007, Σελίδες 48.
-
Εμφανίσεις: 30
ΔΙΩΞΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Ιερομόναχος Σάββας Αγιορείτης
Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε, Χριστός επί γης, υψώθητε.
Σαράντα δύο χρόνια χριστιανοί μου που είμαι κληρικός, ιερεύς, λειτουργός του Υψίστου, και εξομολόγος, αυτές τις ημέρες των Χριστουγέννων, αλλά και όλων των άλλων εορτών του Δωδεκαημέρου, με απασχολεί πάντοτε το πνευματικό νόημα αυτών των αγίων ημερών, που ασφαλώς είναι κάτι το πολύ βαθύ, το υπέροχο, και συγχρόνως ακατάληπτο… Αν τις ημέρες αυτές τις αντιμετωπίζουμε και τις χαιρόμαστε μόνον με τους στολισμούς και τα Χριστουγεννιάτικα δένδρα, τα γλέντια και τις διασκεδάσεις, τότε δεν πετύχαμε απολύτως τίποτε για την ωφέλεια της ψυχής μας απ’ αυτές τις άγιες ημέρες.
Είναι όντως πολύ ωραία και εντυπωσιακά, όταν την νύχτα βλέπουμε τους πολύχρωμους φωτισμούς, στα μπαλκόνια και στα δένδρα των σπιτιών, στους κεντρικούς δρόμους και στις βιτρίνες των μεγάλων καταστημάτων. Όλα αυτά και θα τα απολαύσουμε και θα τα θαυμάσουμε. Αλλ΄ όμως, υπάρχει ένα αλλά… Γιατί, αν μέσα μας αδελφοί μου, δεν ζήσουμε μια ζωογόνο αλλαγή, μεταβολή της ψυχής μας σε φάτνη πνευματική, τότε σε τίποτα δεν θα μας ωφελήσουν οι φαντασμαγορικές και πολύχρωμες διακοσμήσεις, οι διασκεδάσεις και τα δώρα.
-
Εμφανίσεις: 90
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ, ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ
Η ανάρτησή μου αυτή απευθύνεται σε όλες τις ομάδες ανθρώπων, από συνειδητούς χριστιανούς μέχρι συνειδητά... άθεους!
Στους πρώτους, για να θυμίσει κάποιες στοιχειώδεις αλήθειες για το πως βιώνονται τα Χριστούγεννα στην Ορθόδοξη Παράδοση και στους δεύτερους για να διαχωρίσει αυτή την παράδοση από όλα αυτά τα ξένα προς αυτήν στοιχεία που, όλο και περισσότερο, εισβάλλουν στον εορτασμό αυτών των ημερών και μας κάνουν να χάνουμε την πολυτιμότατη ουσία τους. Σίγουρα υπάρχουν αναρίθμητες άλλες αναφορές για το παραπάνω θέμα, αλλά εγώ διάλεξα αυτή τη συγκεκριμένη γιατί πιστεύω ότι καταφέρνει να αποδώσει βαθύτατα θεολογικά μεγέθη με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο και χωρίς να προδίδει το ουσιαστικό τους νόημα.
-
Εμφανίσεις: 90
ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
Το βιβλίο αυτό περιέχει το κείμενο των απομαγνητοφωνημένων παραδόσεων, επ' αμφιθεάτρω, της Ορθοδόξου Πατερικής Δογματικής διδασκαλίας του μακαριστού καθηγητού πρωτοπρεσβυτέρου Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου, όπως αυτή η διδασκαλία κατενοήθη, απεδόθη και παρεδόθη από αυτόν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης κατά την διδακτική περίοδο του Α΄ εξαμήνου του έτους 1983. Εδώ μεταφέρεται το κείμενο των παραδόσεων αυτών με τις απαραίτητες φραστικές διορθώσεις, όπου εχρειάζετο. Η αξία των παραδόσεων εν σχέσει με τα γραπτά κείμενα του π. Ιωάννου είναι ότι, επειδή ήσαν προφορικές και απηυθύνοντο σε φοιτητές, ήσαν πιο απλές και κατανοητές ως προς τη γλώσσα και έκφρασί τους, χωρίς όμως η ουσία και το περιεχόμενό τους να υπολείπωνται σε αξία από τα γραπτά κείμενα του ιδίου.
Το κείμενο των προφορικών παραδόσεων δεν αποτελεί επιστημονικό σύγγραμμα ως εκ της φύσεώς του, αλλά μάλλον μία προσπάθεια εισαγωγής του αναγνώστου στο πνεύμα και στην αλήθεια της Ορθοδόξου Παραδόσεως.
Συγγραφέας: (+) π. Ιωάννης Ρωμανίδης, Έκδοση: Εκδόσεις Παρακαταθήκη, 2004, Σελίδες 304.
-
Εμφανίσεις: 39
Η ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ Η ΓΡΑΦΗ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ
(+) π. Δανιήλ Γούβαλη
Στην αίρεση απουσιάζει η ισομέρεια, η ισομετρία, η αρμονία. Κάποιες θεολογικές πραγματικότητες παραφουσκώνονται και αλλοιώνονται και γενικά όλο το δογματικό σύστημα παραμορφώνεται. Σε άλλες αιρέσεις είναι εξογκωμένη η πνευματολογία, σε άλλες η εσχατολογία, σε άλλες η τιμή προς το κληρικό στοιχείο, σε άλλες προς το λαϊκό, σε άλλες η εξωστρέφεια, σε άλλες η εσωστρέφεια και λοιπά. Επίσης κατά κανόνα στους αιρετικούς επικρατεί η νοοτροπία της βιτρίνας. Καταβάλλεται συστηματική προσπάθεια ώστε εξωτερικά να φαίνονται όλα καλά και να εντυπωσιάζουν.
Πρόκειται για το προσωπείο του προβάτου, όπως αναφέρεται στα Ευαγγέλια λύκοι με ένδυμα προβάτου. Μία προσφιλή μέθοδο όλων των αιρετικών είναι το να πετάνε συνεχώς λάσπη κατά της Εκκλησίας. Την κατηγορία, την συκοφάντηση, την κατασυκοφάντηση της Εκκλησίας, είναι πράγματα που τα καλλιεργούν με συστηματικό τρόπο.
-
Εμφανίσεις: 47
ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ. ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
Όλα τα εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας θρησκευτικά συστήματα, αιρέσεις, παραθρησκείες, γνωστικές και άλλες ομάδες είναι κατά βάθος ανθρωποκεντρικά. Δεν βγάζουν τον άνθρωπο από τον εαυτό του, από την αυτάρκειά του και τον εγωκεντρισμό του. Επαναλαμβάνουν την αμαρτία του Αδάμ. Ζητούν να γίνουν θεοί με τις δικές τους δυνάμεις χωρίς την Χάρι του Θεού. Αντίθετα μόνο η Ορθοδοξία είναι θεανθρωποκεντρική. Στην Ορθοδοξία κέντρο δεν είναι ο άνθρωπος, αυτονομημένος από τον Θεό, αλλά ο Θεάνθρωπος Χριστός. Στην ένωσί του με τον Χριστό ο άνθρωπος βρίσκει την σωτηρία, την αλήθεια, την ειρήνη, την αιώνιο ζωή... Μελετώντας ο αναγνώστης το βιβλίο του π. Αρσενίου θα μπορή να ξεχωρίση τι είναι Ορθόδοξο και γιατί είναι Ορθόδοξο και τι δεν είναι Ορθόδοξο και γιατί δεν είναι Ορθόδοξο.
Συγγραφέας: Μοναχός Αρσένιος Βλιαγκόφτης, Έκδοση: Εκδόσεις Παρακαταθήκη, 2007, Σελίδες 280.
-
Εμφανίσεις: 34
ΚΥΡΙΕ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...
-
Εμφανίσεις: 33
ΙΔΟΥ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ
Πρωτοπρ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
Ἱστορική, ἐθνική καί ἐκκλησιαστική ἱεροσυλία, ἡ ἐπίσκεψη καί ὑποδοχή τοῦ ἐπί κεφαλῆς τοῦ Βατικανοῦ.
Μέ ἀφορμή τήν ἐπικείμενη ἔλευση τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου στήν Ἑλλάδα, καί συγκεκριμένα στήν Ἀθήνα καί τήν Λέσβο, στίς 4 μέ 6 Δεκεμβρίου, τήν ἐπίσκεψή του στήν Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν[1], τήν ὑποδοχή του ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου 4 Δεκεμβρίου, καί τήν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου στόν Ποντίφικα στό Ἀποστολικό Μοναστήρι τό βράδυ τῆς Κυριακῆς 5 Δεκεμβρίου[2], θά θέλαμε νά ὑπενθυμίσουμε τά ἑξῆς :
1. «Στούς Ἰησουΐτες πρέπει νά κλειστοῦν οἱ λιμένες τῆς Ἑλλάδος, ὅπως ἀποκλείονται στούς πειρατές».
-
Εμφανίσεις: 58