Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗΣ HAROLD CAMPING (ΧΑΡΟΛΝΤ ΚΑΜΠΙΝΓΚ). ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗΣ
π. Βασίλειος Γεωργόπουλος
Στούς ἀψευδεῖς λόγους τοῦ Θεανθρώπου ἀνήκει καί ἡ ἐπισήμανσή του πρός τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του νά προσέχουν ἀπό τούς ψευδοπροφῆτες, οἱ ὁποῖοι θά ἀποκαλύπτονται, θά γίνονται γνωστοί ἀπό τούς καρπούς τους (Ματθ. 7, 15-16).
Στούς πικρούς καρπούς τῶν διαφόρων ψευδοπροφητῶν διαχρονικά ἀνήκει καί τό γεγονός, ὅπως πάλι ὁ Κύριος ἔχει ἐπισημάνει, τό νά παραπλανοῦν καί νά παγιδεύουν τούς ἀνθρώπους, δῆθεν, στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ (Ματθ. 24,12,24).
-
Εμφανίσεις: 180
Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ
- Και την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουμε. Θα μας την δώσουν δηλαδή. Όχι από καλοσύνη ή από δικαιοσύνη. ΟΧΙ. Αλλά θα οικονομήσει ο Θεός νάρθουν έτσι τα συμφέροντα των μεγάλων, ώστε να τους βολεύει ναχουμε εμείς την Πόλη. Και την Καππαδοκία θα την πάρουμε.
Τον κοίταξα με απορία.
- Και την Καππαδοκία γέροντα ; ρώτησα.
- Έ!...Θα είναι τόσο χαλαρά τα πράγματα εκεί που θα μπορεί να πηγαίνει όποιος θέλει, οπότε θα είναι σαν να την έχουμε.
- Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι σηκώνουν πάλι κεφάλι . Οι Αμερικάνοι σου λέει , τι γίνεται εδώ; Θα μας βοηθήσουν οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι.
-Καλά Γέροντα , οι Τούρκοι είναι δέκα εκατομμύρια στην Πόλη… και θα μας την δώσουν, πως θα μπορέσουμε να τους ελέγξουμε;
-Θα τους περάσουν απέναντι , από την άλλη μεριά. Ο λογισμός μου λέει (το τόνισε ο «λογισμός») ότι θα τον κάνουν έτσι για τα νερά….Να είναι διεθνή…. Μετά θα πέσει και χολέρα στην Τουρκία και θα γίνει μεγάλο κακό. Θα πεθάνουν πάρα πολλοί. Το έχει πει και ο Άγιος Αρσένιος αυτό. Είχε γράψει ένα τετράδιο με προφητείες …σου το έχω δείξει;
-Ναι , γέροντα.
-…μετά είναι και το ένα τρίτο που θα γίνουν χριστιανοί.
Συγγραφέας: Αθανάσιος Ρακοβαλής, Εκδότης: Αυτοέκδοση, 2005, σελίδες 200.
-
Εμφανίσεις: 116
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ
π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος
Πάροικοι και παρεπίδημοι
Ο άνθρωπος ζη μετά την πτώσιν μακράν της πατρικής οικίας, εις την ξενιτειάν. Η Αγία Γραφή τον χαρακτηρίζει «πάροικον» και «παρεπίδημον» (Γεν. 23,4. Λευϊτ. 25,23. Α’ Παραλειπομένων 29,15. Ψαλμοί 38,13. Α’ Πέτρ. 1,1). Τούτο, διότι η αληθινή του πατρίς είναι η αγάπη του Τριαδικού Θεού. Από αυτήν εξέπεσε μέσω του Αδάμ και εις αυτήν επιστρέφει μέσω του Χριστού, δια να ζήση και πάλιν την πληρότητα της εις την Βασιλείαν του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Με το ιερόν βάπτισμα γινόμεθα μέλη της «Εκκλησίας των πρωτοτόκων οι οποίοι είναι γραμμένοι εις τον ουρανόν» (Εβραίους 12,23), «συμπολίται των Αγίων και οικείοι του Θεού». Τούτο διότι οικοδομούμεθα «επάνω εις το θεμέλιον των Αποστόλων και των Προφητών, του οποίου ο Ιησούς Χριστός είναι ακρογωνιαίος λίθος, επάνω εις τον οποίον συναρμολογείται η όλη οικοδομή και αυξάνει εις ναόν άγιον εν Κυρίω» (Εφ. 2,19-21).
-
Εμφανίσεις: 187
Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΟΜΙΟΥ ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ
Στην πατρίδα μας η Ορθοδοξία έχει χτίσει στα πιο όμορφα μέρη πολλά μοναστήρια που μαρτυρούν τον ασκητικό της χαρακτήρα. Σ’ ένα τέτοιο μοναστήρι μας μεταφέρουν οι σελίδες που ακολουθούν. Σκοπός μου είναι να γνωρίσουν οι αναγνώστες το μοναστήρι της Παναγίας Στομιώτισσας, που βρίσκεται στην περιοχή της Κόνιτσας.
Το 2008 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια απ’ την εγκατάσταση του Γέροντα Παϊσίου στο μοναστήρι του Στομίου, όπου έζησε τέσσερα χρόνια (1958-1962) και πρόσφερε πολλά στην ανακαίνισή του. Για το λόγο αυτό εμπλουτίζω το ιστορικό μέρος του βιβλίου με κείμενα που έχουν σχέση με την αγία βιοτή του Γέροντα στο μοναστήρι του Στομίου.
Συγγραφέας: π. Διονύσιος Τάτσης, Εκδότης: Αυτοέκδοση, 2008, σελίδες 103.
-
Εμφανίσεις: 116
Η ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΦΑΡΑΣΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ…
Απόσπασμα από το βιβλίο: Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης
Τους αρρώστους τους πήγαιναν στο σπίτι του συνήθως, το οποίο ήταν ετοιμόρροπο.
Δίπλα είχε και ένα άλλο μικρό ατομικό του κελλί, το οποίο δεν είχε σανιδένιο πάτωμα, αλλά χώμα.
Σε μία άκρη του κελλιού είχε δυο διπλωμένα σκεπάσματα, τα οποία ξεδίπλωνε, όταν ήθελε να αναπαυθή λιγάκι, και άπλωνε το ένα στο χώμα και το άλλο επάνω του. (Το πώς κοιμόταν και πόσο κοιμόταν για την αγάπη του Χριστού, ο Θεός το γνωρίζει, ο Οποίος και θα τον ανταμείψη).
-
Εμφανίσεις: 182
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ
Στις σελίδες τούτου του βιβλίου ο φίλος αναγνώστης δε θα βρει βιογραφικά στοιχεία του Γέροντα, ούτε θαυμαστά γεγονότα. Γι’ αυτά ας ανατρέξει σε άλλα βιβλία που κυκλοφορούν. Εδώ θα βρει μόνο διδαχές, οι οποίες διαμορφώνουν ορθόδοξο ήθος. Μπορεί να παίρνει σε κάθε περίπτωση και ανάγκη τη σχετική διδαχή του Γέροντα και ν’ ανάβει με τη φλόγα της το φαναράκι για να βαδίζει στην πνευματική του ζωή. Κι αυτό νομίζω ότι είναι σημαντικό στη δύσκολη εποχή μας, όπου και οι εκλεκτοί συγχύζονται και χάνουν τον προσανατολισμό τους.
Συγγραφέας: π. Διονύσιος Τάτσης, Εκδότης: Αυτοέκδοση, 2008, σελίδες 263.
-
Εμφανίσεις: 114
ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
Απόστολος Παπαδημητρίου
Οι καλές τέχνες διαχρονικά αποτελούσαν κριτήριο του πολιτιστικού επιπέδου των λαών. Γύρω από αυτές έχουν αναπτυχθεί φιλοσοφικές προσεγγίσεις ως προς την αξία τους και τον σκοπό που αυτές υπηρετούν. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο καλλιτέχνης δεν έχει άλλον σκοπό πέρα από την ανάγκη να εκφραστεί ό ίδιος. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο καλλιτέχνης, εφ’ όσον απευθύνεται με το έργο του, όπως και ο συγγραφέας, σε συνανθρώπους του, ασφαλώς και έχει κάποιον σκοπό. Κατά τον 19ο αιώνα, της νεωτερικότητας, διαδόθηκε το απόφθεγμα «η τέχνη για την τέχνη». Υποστηρίχθηκε μ’ αυτό ότι η τέχνη έχει ενδογενή αξία, ανεξάρτητη από οποιαδήποτε παιδευτική, ηθική ή πολιτική χρησιμότητα ή λειτουργία. Αυτός είναι ένας από τους μεγάλους μύθους, που επικράτησαν, με σκοπό να απενοχοποιήσουν εκείνους τους δημιουργούς «τέχνης», που στοχεύουν με τα έργα τους στο να παρασύρουν στη χυδαιότητα, αγριότητα, απληστία ή οποιαδήποτε άλλη κακία, από την οποία εμφορούνται, και άλλους.
-
Εμφανίσεις: 244
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ
Είπε ο Γέροντας: «Εγώ δεν είμαι άγιος. Προσπαθώ να γίνω, αλλά δεν το πετυχαίνω. Όμως κάποτε είχα μια συνάντηση. Ήταν φθινόπωρο, αν θυμάμαι καλά, και πρωί – πρωί, προτού να σκάσει ο ήλιος, άνοιξα την πόρτα απ’ το κελί και βγήκα έξω. Είδα ξαφνικά μπροστά μου ένα λαγουδάκι, που με γρήγορα πηδήματα πήγαινε απ’ τη μια μεριά στην άλλη. Εγώ κάθισα στο κατώφλι και το κοιτούσα. Αυτό πηγαινοερχόταν κι όλο μίκραινε τη διαδρομή και με πλησίαζε. Χαιρόμουν που το έβλεπα. Κάποια στιγμή πετάχτηκε πάνω στο ράσο μου. Το χάιδεψα και ησύχασε. Του είχε φύγει ο φόβος. Αυτό το λαγουδάκι το έβαζα και μέσα στο κελί. Κάθισε μερικές μέρες γύρω από το κελί και μετά έφυγε.
Συγγραφέας: π. Διονύσιος Τάτσης, Εκδότης: Αυτοέκδοση, σελίδες 180.
-
Εμφανίσεις: 110