ΙΖ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας

ΙΖ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων
για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Η ΙΖ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστοδούλου, στο Ιερό Προσκύνημα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου στο Προκόπι Ευβοίας, από 31.10, μέχρι 4.11.2005, με την φροντίδα του Σεβ. Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελετίου, Προέδρου της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων, με θέμα: "Πτυχές της Νέας Εποχής - Απειλή αλλοιώσεως του Ορθοδόξου φρονήματος από το πνεύμα της Νέας Εποχής".
Η λεγόμενη "Νέα Εποχή" δεν είναι μια συγκεκριμένη οργάνωση. Δεν έχει ιδρυτή και επιτελείο. Είναι ένα ρεύμα πού προέρχεται από την μετεξέλιξη προηγούμενων μορφών θεώρησης του κόσμου (διαφωτισμός, ρομαντισμός, νεωτερικότητα, μετανεωτερικότητα).
Η "Νέα Εποχή" παραμερίζει και καταφρονεί κάθε θρησκεία πού δέχεται την δημιουργία από δημιουργό Θεό, και την υποκαθιστά με την δική της διδασκαλία, ότι ο άνθρωπος είναι δήθεν Θεός, πού όμως έχει ανάγκη να αποκτήσει ποιότητα ζωής και να οδηγηθεί σε τελείωση!
Η "Νέα Εποχή μιλάει και για τον Χριστό. Όμως ο Χριστός της "Νέας Εποχής" δεν έχει καμιά σχέση και ομοιότητα με τον Ιησού Χριστό των Ευαγγελίων, της Εκκλησίας. Οποιαδήποτε, λοιπόν, εκ μέρους της "Νέας Εποχής" αναφορά στο όνομα και στο πρόσωπο του Χριστού αποτελεί παραπλάνηση και στοχεύει στην εξαπάτηση των Χριστιανών.
Χρέος του κάθε ανθρώπου, και ιδιαίτερα του Χριστιανού, είναι να μένει εδραίος και αμετακίνητος στην πίστη στον Χριστό και στην Εκκλησία Του. Να αγωνίζεται να ξεπερνάει ανεπηρέαστα τα απατηλά συνθήματα, πού τόσο άφθονα σερβίρονται κυρίως με τα μυθιστορήματα και με τα άλλα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα. Να μη ξεχνάει, ότι ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός, ο Θεός πού κυβερνάει τον κόσμο και σώζει τον άνθρωπο, "και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος".
Τέλος, χρέος του κάθε Χριστιανού, αλλά και χρέος της ποιμαίνουσας Εκκλησίας είναι να αντιμετωπίζει με καλοσύνη τον κάθε πλανεμένο, και όταν επιστρέφει να τον δέχεται με στοργή και με αγάπη στην αυλή του Κυρίου.
Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου.


ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

1. Γενικές.

1) Η λεγόμενη "Νέα Εποχή" δεν είναι μια συγκεκριμένη οργάνωση. Δεν έχει ιδρυτή και επιτελείο. Είναι ένα ρεύμα πού προέρχεται από την μετεξέλιξη προηγουμένων μορφών θεώρησης του κόσμου (διαφωτισμός, ρομαντισμός, νεωτερικότητα, μετανεωτερικότητα).

2) Εκείνα πού συστεγάζονται κάτω από τον όρο "Νέα Εποχή" (αποκρυφισμός, αστρολογία, μαγεία, πνευματισμός, μαντεία, θεοσοφία, νεοπαγανισμός, νεοειδωλολατρία) δεν είναι κάτι το νέο. Είναι πράγματα πολύ παλαιά, πού απλώς μάς τα παρουσιάζουν νέα, ενώ είναι τροφή πού έχει λήξει η ημερομηνία χρήσης της και έχει υποστεί αλλοίωση!

3) Η λεγόμενη "Νέα Εποχή" εμφανίζεται σαν προσπάθεια απάντησης στα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας, όπως παρουσιάζονται μετά την γενική διαπίστωση, ότι τα φιλοσοφήματα πού αναφέρονται στην παράγραφο 1 ξεπεράστηκαν και δεν ικανοποιούν πια τον άνθρωπο. Έρχεται λοιπόν η "Νέα Εποχή" και υπόσχεται να δώσει απάντηση σε ερωτήματα αναζήτησης του ανθρώπου για νόημα ύπαρξης, για ποιότητα ζωής, για τελείωση, για ύπαρξη μετά θάνατον, για ύπαρξη Θεού, για επικοινωνία με τον Θεό, κ.ά.

4) Για την "Νέα Εποχή" ο Θεός δεν είναι πρόσωπο, αλλά μία ενέργεια, με την οποία ο άνθρωπος μπορεί να έλθει σε επικοινωνία, όποτε ο ίδιος θέλει, ακόμα και με ειδικές τεχνικές -μεθόδους (διαλογισμό, γιόγκα, σωματικές ασκήσεις, υγιεινές τροφές, channeling) και άλλες πού ο ίδιος κάθε φορά επιλέγει. Ο Θεός ενέργεια, έχει την παγεράδα της νεκρής ύλης παγεράδα θανάτου. Αλλά ο Θεός δεν είναι ενέργεια. Είναι πρόσωπο: με βούληση, με αγάπη, με στοργή, με καλοσύνη προς όλους. Είναι ΠΑΤΕΡΑΣ και σταυρώθηκε για μάς. Πληρότητα και ζεστασιά.

5) Στην "Νέα Εποχή" εμφανίζονται και κυριαρχούν παλαιές θρησκευτικές δοξασίες ανατολικών θρησκειών περί μετενσάρκωσης. Έτσι μάς λένε και ότι ο Χριστός ήταν μετενσάρκωση ενός όντος πού κατά καιρούς επανέρχεται και επανενσαρκώνεται. Η άποψη αυτή έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την διδασκαλία του Ευαγγελίου, την χριστιανική πίστη.

6) Η "Νέα Εποχή" παραμερίζει και καταφρονεί κάθε θρησκεία πού δέχεται την δημιουργία από δημιουργό Θεό, και την υποκαθιστά με την δική της διδασκαλία, ότι ο άνθρωπος είναι δήθεν Θεός, πού όμως έχει ανάγκη να αποκτήσει ποιότητα ζωής και να οδηγηθεί σε τελείωση!

7) Η "Νέα Εποχή" μιλάει και για τον Χριστό. Όμως ο Χριστός της "Νέας Εποχής" δεν έχει καμιά σχέση και ομοιότητα με τον Ιησού Χριστό των Ευαγγελίων, της Εκκλησίας. Οποιαδήποτε, λοιπόν, εκ μέρους της "Νέας Εποχής" αναφορά στο όνομα και στο πρόσωπο του Χριστού αποτελεί παραπλάνηση και στοχεύει στην εξαπάτηση των Χριστιανών.

8) Η λεγόμενη "Νέα Εποχή" είναι για την Εκκλησία μια διπλή πρόκληση: α) Να μελετήσει το φαινόμενο "Νέα Εποχή" β) Να προβάλει την δική της αλήθεια γύρω από τα θέματα, πού η "Νέα Εποχή" και διαστρεβλώνει, αλλά και προσπαθεί να τα ιδιοποιηθεί. Και αυτά είναι "αγάπη, η παγκόσμια ειρήνη, η παγκόσμια ενότητα, η αδελφοσύνη, η πνευματική ανάπαυση, η εσωτερική ζωή, κ.ά.

9) Η "Νέα Εποχή" υπόσχεται ότι τάχα θα οδηγήσει τον άνθρωπο σε νέα τέλεια γνώση και σε μια νέα συνείδηση, διευρυμένη, εντελώς διαφορετική από αυτήν πού ξέρουμε! Το μόνο όμως καινούργιο στον κόσμο, είναι η αληθινή εν Χριστώ ζωή, η "καινή κτίσις".

10) Χρέος του κάθε ανθρώπου, και ιδιαίτερα του Χριστιανού, είναι να μένει εδραίος και αμετακίνητος στην πίστη στον Χριστό και στην Εκκλησία Του. Να αγωνίζεται να ξεπερνάει ανεπηρέαστα τα απατηλά συνθήματα, πού τόσο άφθονα σερβίρονται κυρίως με τα μυθιστορήματα και με άλλα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα. Να μη ξεχνάει, ότι ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός, ο Θεός πού κυβερνάει τον κόσμο και σώζει τον άνθρωπο, "και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος".

11) Χρέος του Ορθοδόξου Χριστιανού, όπως λέγει και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, είναι: Να μην αφήνεται να καταντάει "κάλαμος υπό ανέμου σαλευόμενος", αλλά να γίνεται η ζύμη για μια νέα κοινωνία και φως του κόσμου. Να φωτίζει, να συντηρεί, να ζυμώνει τον γύρω του κόσμου, να τον ελκύει και όχι να τον απωθεί

12) Τέλος, χρέος του κάθε Χριστιανού, αλλά και χρέος της ποιμαίνουσας Εκκλησίας είναι να αντι-μετωπίζει με καλοσύνη τον κάθε πλανεμένο, και όταν επιστρέφει να τον δέχεται με στοργή και με αγάπη στην αυλή του Κυρίου.

Ο Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων
+ Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος

Οι Εκπρόσωποι των Ορθοδόξων Εκκλησιών

Τά παρόντα Πορίσματα της ΙΖ' Συνδιασκέψεως, εγκριθέντα ομοφώνως υπο της ολομελείας, υποβάλλονται ευσεβάστως προς την Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Εκτύπωση