ΚΘ’ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΩΝ
ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, πραγματοποιήθηκε καί φέτος, στή Λεπτοκαρυά Πιερίας ἡ «ΚΘ΄ Πανορθόδοξος Συνδιάσκεψις Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων διά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας». Ἡ Συνδιάσκεψη, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου Β΄, μέ τήν φιλοξενία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεωργίου, διεξήγαγε τίς ἐργασίες της, ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης καί Τυρβάνου κ. Ἰγνατίου, Προέδρου τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, ἀπό 30ῆς Ὀκτωβρίου ἕως 1ης Νοεμβρίου ἐ.ἔ. Στή Συνδιάσκεψη συμμετεῖχαν Ἐντεταλμένοι ἕνδεκα Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ἑβδομήντα τεσσάρων Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κρήτης καί τῆς Δωδεκανήσου. Ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν Αἰρέσεων ὅρισε ὡς θέμα τῆς φετινῆς Συνδιασκέψεως «Ψευδοπροφῆτες – Ψευδομεσσίες καί ἔσχατα».
Μετά τόν Ἁγιασμό, τόν ὁποῖο ἐτέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ἰγνάτιος, προσφώνησε τούς συνέδρους ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους κ. Γεώργιος καί ἀκολούθως ἀνεγνώσθησαν τά μηνύματα τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
Στό μήνυμά του ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος, μεταξύ τῶν ἄλλων, ὑπογράμμισε καί τά ἑξῆς: «Σέ ἐποχή πρωτοφανοῦς πολύπλευρης κρίσης, ὅπως ἡ σημερινή, οὐτοπικές, ἀνορθολογικές καί ἀντιγραφικές προσεγγίσεις τῶν ἐσχάτων εὑρίσκουν εὔκολη ἀπήχηση καί ἀποδοχή διεθνῶς.
Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ ὀρθόδοξη θεώρηση τῶν ἐσχάτων δέν τά καταννοεῖ ὡς τέρμα τῆς ἱστορίας πού συνοδεύεται ἀπό δυσπερίγραπτα καί πρωτοφανῆ γεγονότα, ὅπως κάνουν ἀποκλειστικῶς ἱκανός ἀριθμός αἱρετικῶν κινήσεων καί κατ’ ἐπίφασιν χριστιανοί «μελλοντολόγοι», βασιζόμενοι σέ αὐθαίρετες, παράδοξες καί ὑποκειμενικές ἑρμηνεῖες βιβλικῶν χωρίων.
Τά ἔσχατα μέσα στόν λειτουργικό χρόνο τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας εἶναι διαρκής, συνεχής, ζωντανή αἴσθηση καί γεύση τῆς Βασιλείας τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ὡς κοινωνία τῆς ἀκτίστου δόξης Του».
Στήν ἐναρκτήρια τελετή παρέστησαν οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ κ. Δανιήλ, Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης κ. Παῦλος μέλος τῆς Συνοδικῆς Επιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου κ. Δαμασκηνός (Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο), Πτολεμαΐδος κ. Ἐμμανουήλ (Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας), Λύδδης κ. Δημήτριος (Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων), Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος, Βράτσας κ. Γρηγόριος (Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας), καί οἱ Ἐπίσκοποι Στρατονικείας κ. Στέφανος καί Σιεματίτσε κ. Βαρσανούφιος (Πολωνίας). Ἐπίσης ἐκπρόσωποι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν Ρωσίας, Σερβίας, Ρουμανίας, Κύπρου καί Ἀλβανίας.
Χαιρετισμό ἀπηύθυναν ὁ Δήμαρχος Κατερίνης κ. Σάββας Χιονίδης, ὁ εκπρόσωπος τῆς Ἀντιπεριφερειάρχου Πιερίας κ. Δημήτριος Ρουκᾶς, καί ὁ Πρόεδρος τῆς Σχολῆς Γονέων κ. Κων/νος Κορομπίλης.
Σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα, οἱ εἰσηγητές διαπραγματεύθηκαν τά ἀκόλουθα θέματα: Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ κ. Δανιήλ τό θέμα: «Ὁ Κύριος ὤφθη καί εἶπεν». Ὁ ὁμιλητής, στήν ἐμπεριστατωμένη καί μεστή θεολογικῆς τεκμηριώσεως εἰσήγησή του, τόνισε, μεταξύ ἄλλων, ὅτι: «Στήν Ἁγία Γραφή διαβάζουμε ὅτι κατά καιρούς ὁ Θεός φανέρωνε στούς ἀνθρώπους πού ἐπέλεγε, δηλαδή στούς Προφῆτες, τίς ἀποφάσεις καί τό θέλημά Του, μέ πολλούς τρόπους. Τά κύρια γνωρίσματα τῶν ἀληθινῶν Προφητῶν εἶναι ἡ ἐπαλήθευση τῶν ἐξαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ, ἡ συμφωνία τῶν προφητικῶν ἐπαγγελιῶν μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ κ.ἄ. Ὁ Θεός, μέσω τῶν Προφητῶν καλεῖ ἄνδρες καί γυναῖκες σέ μετάνοια, πού μαζί μέ πολλά ἄλλα ἀποτελοῦν τόν πυρήνα τῆς διδασκαλίας τους».
Ὁ Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρ. π. Κωνσταντῖνος Παπαθανασίου τό θέμα: «Ψευδοδιδάσκαλοι καί ψευδοπροφητεῖες: Διαχρονική φθορά τῆς ἀλήθειας τοῦ Εὐαγγελίου». Ὁ εἰσηγητής ἀναφέρθηκε «στά γνωρίσματα τῶν ἀληθινῶν προφητῶν καί κατόπιν στήν προειδοποίηση τοῦ Κυρίου γιά τούς ψευδοπροφῆτες στήν ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμιλία. Ἡ εἰσήγησή του διαρθώθηκε σέ τέσσερις ἑνότητες: (α) Ψευδοδιδάσκαλοι στήν Παλαιστίνη μέσα ἀπό τά ἐπαναστατικά κινήματα, ὅπως οἱ ἐπαναστατικοί προφῆτες, λαϊκοί καί ὁραματικοί, καί γνωστοί ἐπίδοξοι μεσσίες. (β) Ἀποκαλυπτικοί - Μεσσιανικοί προπαγανδιστές, ὅπως ὁρισμένοι ἀπό τούς συγγραφεῖς, τή διαφορά προφητείας καί ἀποκαλυπτικῆς, μέ χαρακτηριστικό παράδειγμα ὅτι ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου εἶναι μή προφητικό βιβλίο. (γ) Διαστρέβλωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ κυρίαρχη τήν κίνηση ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἀποτελεῖ μυθικό πρόσωπο καί τή συστηματική προβολή τῆς ἀρνησιθεΐας. (δ) Καταστατικές ἀρχές τῆς βιβλικῆς πίστεως, πού ἀποτελοῦν τά ἀντισώματα στή διαφθορά τῆς ἀλήθειας τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως εἶναι τά θέματα τῆς δημιουργίας, τῆς σοφίας, τοῦ θαύματος, τῆς ἐλπίδας, τῆς μετάνοιας, τῆς ἐξόδου, τῆς πίστεως κ.ἄ.
Τό ἱερό Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τῆς προφητείας καί ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ μοναδικός καί ἀληθινός Μεσσίας, τό Α καί τό Ω, ἡ ἀρχή καί τό τέλος, ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος, ὄχι μόνο κάθε ἀναμονῆς καί προσδοκίας, ἀλλά καί κάθε ἀποκάλυψης μέ τήν ἱστορική ἔννοια, ἀλλά καί τήν ἐσχατολογική προοπτική».
Ὁ Αιδεσιμολ. Πρωτοπρ. π. Βασίλειος Γεωργόπουλος, Ἐπίκουρος Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. τό θέμα: «Ἡ χιλιαστική δοξασία στίς νεώτερες προτεσταντικές κινήσεις». Ὁ π. Βασίλειος παρουσίασε τίς κυριώτερες θεωρίες περί χιλιετοῦς βασιλείας πού ὑπάρχουν σέ μεγάλα προτεσταντικά ὑποσύνολα, ἀνέδειξε τήν ἀντίθεσή τους πρός τίς θέσεις τῶν Λουθηρανῶν καί τῶν Μεταρρυθμισμένων, παρουσίασε ἐκπροσώπους αὐτῶν τῶν θεωριῶν στόν ἑλληνικό χῶρο καί ἐπισήμανε τό ἀντιγραφικό περιεχόμενο αυτῶν τῶν θεωριῶν (προχιλιαστική-μεταχιλιαστική καί θεωρία των Οικονομιών).
Ὁ θεολόγος κ. Κωνσταντῖνος Παπαχριστοδούλου, Πρόεδρος τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Γονέων, παρουσίασε τό θέμα: «Σύγχρονοι ψευδοπροφῆτες». Ὁ ὁμιλητής ἀναφέρθηκε σέ περιπτώσεις συγχρόνων ψευδοπροφητῶν, οἱ ὁποῖοι μέ ἀστήρικτους ἰσχυρισμούς καί διαστρεβλώνοντας τά κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς προσπαθοῦν νά παραπλανήσουν ἀκόμη καί Ὀρθοδόξους χριστιανούς.
Ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης π. Αυγουστῖνος Μύρου, τό θέμα: «Ψευδοπροφητεῖες στά ρεύματα τῶν Πεντηκοστιανῶν». Ἀνέφερε ὅτι τά κίνηματα τῶν Πεντηκοστιανῶν γιά νά ἀποδείξουν ὅτι ὁπωσδήποτε κατέχουν δῆθεν τό χάρισμα τῆς προφητείας, παραθέτουν προσωπικές μαρτυρίες τῶν μελῶν τους γιά προβλέψεις σχετικές μέ τή λύση ἀνυπέρβλητων προβλημάτων καί τήν ἐξέλιξη ἱστορικῶν γεγονότων, καί ἰδιαιτέρως γιά τά ἔσχατα. Ἐπικεντρώνουν τήν προσοχή τους ἰδιαίτερα στήν ἐφευρεθεῖσα ἀπό αὐτούς τούς ἰδίους “ἁρπαγή τῆς Ἐκκλησίας”, στήν ἐμφάνιση καί κυριαρχία τοῦ Ἀντιχρίστου καί στή Β' Παρουσία τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντῖνος Χατζηαγγελίδης, τό θέμα: «Οἱ ψευδοπροφητεῖες τῶν “Mαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά”». Ὁ ὁμιλητής ἀναφέρθηκε στίς κατά καιρούς δῆθεν προφητεῖες τῶν “Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά” περί τῆς Β΄ Παρουσίας, περί τῶν ἐσχάτων τονίζοντας ὅτι ἡ «Σκοπιά» καθόρισε ἐπανειλημμένως νέες χρονολογίες γιά τά γεγονότα αὐτά, οἱ ὁποῖες ποτέ δέν ἐπαληθεύτηκαν.
Οἱ ἐργασίες τῆς Συνδιασκέψεως ὁλοκληρώθηκαν μέ τίς παρεμβάσεις τῶν Ἐντεταλμένων τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων, οἱ ὁποῖοι ἀναφέρθηκαν στό ἀντιαιρετικό ἔργο πού ἐπιτελεῖται στίς ἐκκλησιαστικές περιφέρειές τους.
Οἱ ἐργασίες τῆς Συνδιασκέψεως ὁλοκληρώθηκαν μέ τή σύνταξη, τή συζήτηση καί τήν ὑπογραφή τῶν Πορισμάτων, καί τήν ἀνανέωση τοῦ Ψηφίσματος τῆς ΚΗ΄ Συνδιασκέψεως, μέ τό ὁποῖο ἐκφράζεται ἡ συμπαράσταση σέ ὀρθοδόξους φορεῖς καί πρόσωπα τά ὁποῖα διώκονται δικαστικά ἀπό νεοφανεῖς αἱρέσεις καί παραχριστιανικές ὁμάδες.
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Ἡ ΚΘ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας, πού πραγματοποιήθηκε, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, στή Λεπτοκαρυά Πιερίας, ἀπό 30 Ὀκτωβρίου ἕως 1 Νοεμβρίου 2017, μέ τή φιλόξενη φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεωργίου καί ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἰγνατίου, Προέδρου τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, μέ θέμα: «Ψευδοπροφῆτες – Ψευδομεσσίες καί ἔσχατα», μετά ἀπό ἐκτενῆ συζήτηση ἐπί τῶν εἰσηγήσεων, ἐνέκρινε ὁμοφώνως τά ἀκόλουθα Πορίσματα:
Ὁ καθορισμός ἡμερομηνιῶν τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου, σέ συνδυασμό μέ τήν ἐπίκληση διαφόρων πολιτικῶν, κοινωνικῶν καί φυσικῶν φαινομένων, ἀποτελεῖ μόνιμο πειρασμό στό γίγνεσθαι τῆς ἱστορίας, στόν ὁποῖο ὑπέκυψαν οὐκ ὀλίγες αἱρετικές κινήσεις καί πρόσωπα μεμονωμένα, μέ συνέπεια νά προβάλλουν πλῆθος συγκεχυμένων γνωμῶν καί θεωριῶν ἐσχατολογικῆς φύσεως.
Ταυτοχρόνως, δέν ἀπουσιάζει ἀπό τό ἱστορικό προσκήνιο καί ὁ ἰσχυρισμός προσώπων πού διατύπωσαν θέσεις ὅτι ἀποτελοῦν, κατά περίπτωση, ἐπανεμφάνιση τοῦ Χριστοῦ πού ἔρχεται γιά νά πραγματοποιήσει μιά νέα ἀποστολή, ἰσχυρισμός πού διατυπώθηκε καί ἀπό παραθρησκευτικές κινήσεις.
Τόσον οἱ αἱρετικές κινήσεις, ὅσο καί νεώτεροι ψευδόχριστοι καί ψευδομεσσίες, στό πλαίσιο μιᾶς ἐλλειμματικῆς καί ἐσφαλμένης προσέγγισης καί κατανόησης τῶν ἐσχάτων, συστηματικά καλλιέργησαν στούς ὀπαδούς τους, ὄχι μόνο τήν ψευδαίσθηση στιγμιαίας σωτηρίας, ἀλλά καί τό ἐγωιστικό φρόνημα ὅτι συγκροτοῦν κλειστή ὁμάδα ἐκλεκτῶν, πού θά ἐπιβιώσουν ἀπό τά καταστροφικά γεγονότα, τά ὁποῖα συνήθως συνοδεύουν τίς ἐσχατολογικές θέσεις καί ψευδοπροφητεῖες τους.
Οἱ ψευδόχριστοι καί οἱ ψευδοπροφῆτες εἶναι παρόντες ἤδη στήν Παλαιά Διαθήκη καί στό ἱστορικό προσκήνιο ἀπό τά πρῶτα βήματα τῆς Ἐκκλησίας στήν πορεία της γιά τόν εὐαγγελισμό τοῦ κόσμου. Οἱ προφῆτες στήν Παλαιά Διαθήκη ἀνακοινώνουν τό θέλημα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Τά γνωρίσματα τῶν γνησίων προφητῶν πού τούς διακρίνουν ἀπό τούς ψευδοπροφῆτες εἶναι: α) ἡ ἐπαλήθευση τῶν ἐξαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ καί β) ἡ συμφωνία τῶν προφητικῶν ἐπαγγελιῶν μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στό πλαίσιο τῆς πιστότητας καί τῆς τήρησης τῶν ὅρων τῆς Διαθήκης.
Τό περιεχόμενο τοῦ κηρύγματος τῶν προφητῶν συνίσταται στό ὅτι: α) ὁ Θεός εἶναι κύριος τῆς ἱστορίας, β) καλεῖ τούς ἀνθρώπους σέ μετάνοια, γ) ἐπαγγέλλεται τήν κρίση τοῦ Θεοῦ σέ περίπτωση ἀμετανοησίας καί δ) ἀναγγέλλει τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία, τή δύναμη καί τή μεγάλη δόξα Του.
Οἱ προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, σέ ἀντίθεση μέ τούς μάγους καί τούς μάντεις τῆς ἀρχαίας Ἀνατολῆς, εἶναι οἱ ἀληθινοί ἀπεσταλμένοι τοῦ Θεοῦ. Ἔχουν τόν τίτλο «ὁ βλέπων», «ὁ ὁρῶν», ἤ «ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ» καί ἡ διακονία τους ἀποβλέπει στό σχέδιο τῆς σωτηρίας, τό ὁποῖο θά ἐκπληρωθεῖ μέ τήν ἔλευση τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ.
Τό ἱερό Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τῶν μεσσιανικῶν προφητειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ μοναδικός καί ἀληθινός Μεσσίας, τό Α καί τό Ω, ἡ ἀρχή καί τό τέλος, ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος, ὄχι μόνο κάθε ἀναμονῆς καί προσδοκίας, ἀλλά καί κάθε ἀποκάλυψης μέ τήν ἱστορική ἔννοια καί τήν ἐσχατολογική προοπτική. Αὐτό σημαίνει ὅτι κέντρο τῆς προφητείας εἶναι τό ἱστορικό παρόν, ἡ ἐκπλήρωση καί πραγματοποίησή της μέσα στήν ἱστορία. Κάθε ἄλλη μελλοντολογική προοπτική, ἀποκομμένη ἀπό την χριστοκεντρική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, σημαίνει παραποίηση τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου καί τῆς εὐαγγελικῆς ἱστορίας καί, κατ’ ἐπέκταση, αἱρετική ἑρμηνεία τῆς προφητείας.
Ὁ ἀρχικός Προτεσταντισμός ἀπέρριψε κατά τρόπο σαφῆ τήν περί ἐπιγείου χιλιετοῦς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ δοξασία ὡς ἀντίθετη πρός τήν Ἁγία Γραφή. Στά χρόνια πού ἀκολούθησαν, ἡ χιλιαστική δοξασία ἔγινε ἀποδεκτή καί ἐκφράστηκε στούς 17ο καί 18ο αἰῶνες ἀπό σημαντικούς ἐκπροσώπους διαφόρων τάσεων τοῦ Εὐσεβισμοῦ. Στή συνέχεια, ἡ δοξασία αὐτή θά ἐμφανιστεῖ μεταγενέστερα, κατά τόν 19ο καί τόν 20ο αἰώνα μέσα στόν προτεσταντικό κόσμο σέ διάφορα ἐπιμέρους ὑποσύνολα κατά τρόπο δυναμικό καί συστηματικό.
Ἡ χιλιαστική δοξασία μέ μία ποικιλία ἐκδοχῶν της ὡς πρός τήν κατανόησή της καί μέ ἔκδηλη τή ριζική ἀσυμφωνία ἑρμηνείας τῶν ἰδίων ἁγιογραφικῶν χωρίων, ἀποτελεῖ διδασκαλία, ὄχι μόνο τῶν γνωστῶν αἱρετικῶν κινήσεων τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ», τῶν Ἀντβεντιστῶν τῆς Ζ’ Ἡμέρας καί τῶν Μορμόνων, ἀλλά εἶναι παροῦσα καί σέ ποικίλες προτεσταντικές κινήσεις.
Ἡ χιλιαστική δοξασία στίς διάφορες προτεσταντικές κινήσεις ἐμφανίζεται, ὄχι μόνο στίς δυτικές κοινωνίες, ἀλλά καί σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο, σέ συνδυασμό μάλιστα μέ τό γεγονός ὅτι διάφορα ἱστορικά φαινόμενα, ὅπως μάστιγες, πόλεμοι, λοιμοί κ.ἄ. χρησιμοποιοῦνται ὡς ἀποδείξεις τοῦ ἐπικείμενου τέλους.
Βασικό γνώρισμα, ἐπίσης, πολλῶν προτεσταντικῶν κινήσεων καί συγγραφέων, πού ἀποδέχονται τίς ἐσχατολογικές χιλιαστικές θεωρίες, ἀποτελεῖ καί ὁ μόνιμος πειρασμός τους νά προσπαθοῦν νά προσδιορίσουν καί νά ταυτοποιήσουν ἐσχατολογικές ἀναφορές τῆς Ἁγίας Γραφῆς μέ συγκεκριμένες χρονικές περιόδους.
Ἀποτελεῖ παραδοξότητα τό γεγονός ὅτι αὐτή ἡ δοξασία, ἐνῶ γιά τούς παραδοσιακούς προτεσταντικούς κλάδους, τούς Λουθηρανούς δηλαδή καί τούς Μεταρρυθμισμένους μέχρι σήμερα, ὄχι μόνο δέν ἔχει βιβλικό ἔρεισμα, ἀλλά ἔχει σαφῶς ἀντιβιβλικό χαρακτήρα καί δέν ἀνήκει στό περιεχόμενο τῆς Εὐαγγελικῆς διδασκαλίας, γιά τά προτεσταντικά ὑποσύνολα εἶναι αὐτονόητη βιβλική διδασκαλία.
Οἱ ἑρμηνεῖες τῶν ἁγιογραφικῶν μαρτυριῶν τῶν αἱρετικῶν κινήσεων στή συνάφεια αὐτή ἐμπεριέχουν λογικές ἀντιφάσεις καί αὐθαίρετους ἰσχυρισμούς καί δομοῦν ἕνα λαβύρινθο ἀνορθολογισμοῦ καί σύγχυσης μέ θρησκευτική ἐπένδυση βιβλικῶν, δῆθεν, μαρτυριῶν γιά τά ἔσχατα.
Τά Κινήματα τῶν Πεντηκοστιανῶν, στήν προσπάθειά τους νά ἀποδείξουν ὅτι ὁπωσδήποτε κατέχουν τό χάρισμα τῆς προφητείας, παραθέτουν προσωπικές μαρτυρίες τῶν μελῶν τους γιά προβλέψεις σχετικές μέ τή λύση ἀνυπέρβλητων προβλημάτων, μέ τήν ἐξέλιξη ἱστορικῶν γεγονότων, καί ἰδιαίτερα γιά τό τί θά συμβεῖ στά ἔσχατα. Ἐπικεντρώνουν τήν προσοχή τους ἰδιαίτερα στή λεγόμενη «ἁρπαγή τῆς Ἐκκλησίας», στήν ἐμφάνιση καί κυριαρχία τοῦ Ἀντιχρίστου καί στή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ.
Σύμφωνα, ὅμως, μέ τούς φορεῖς τῆς ἐν Χριστῷ θείας ἀποκαλύψεως, οἱ θεωρούμενες ὡς προφητεῖες τῶν Πεντηκοστιανῶν εἶναι ψευδοπροφητεῖες διότι: Πρῶτον, δέν διατυπώνονται κατ' ἐντολήν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Δεύτερον, λέγονται ἀπό πρόσωπα πού ἀποσκοποῦν νά θεμελιώσουν τήν πλάνη σέ θέματα πίστεως, ζωῆς καί λατρείας τοῦ Θεοῦ. Τρίτον, λέγονται ἀπό ἀνθρώπους, τῶν ὁποίων τό ἦθος εἶναι τελείως ξένο πρός τό ἦθος τῶν γνησίων προφητῶν τοῦ Θεοῦ. Τέταρτον, οἱ προφητεῖες αὐτές δέν ἐπαληθεύονται.
Στούς «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά», ἐκτός ἀπό τόν ἀντιβιβλικό καί παράδοξο ἰσχυρισμό ὅτι ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ ἔγινε ἤδη ἀοράτως, ἡ ἐσχατολογία τῆς αἵρεσης καί οἱ κατά καιρούς διατυπωθεῖσες ψευδοπροφητεῖες λειτούργησαν ὡς μηχανισμός ψυχολογικῆς πίεσης. Ἡ διάψευσή τους εἶχε τραγικές συνέπειες σέ προσωπικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο. Πρώην μέλη τῆς «Σκοπιᾶς» μαρτυροῦν ὅτι ἀποχώρησαν, καθώς ἡ παταγώδης διάψευση τῶν ψευδοπροφητειῶν ἔγινε ἀφορμή ἀφύπνισης καί ἀπομάκρυνσής τους ἀπό τήν αἵρεση.
Διαπιστώθηκε ὅτι στά σύγχρονα φαινόμενα ψευδοπροφητείας καί πλάνης ἐντάσσονται καί ἀποκρυφιστικές θεωρίες «τηλεπωλητῶν» καί «μελλοντολόγων», οἱ ὁποῖοι, μέ τήν ἐσφαλμένη νοηματοδότηση βιβλικῶν ἑβραϊκῶν ὅρων (π.χ. «Ἐλοχίμ», «Νεφελίμ» κ.ἄ.), παρεκκλίνουν σοβαρά ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη, ἀπορρίπτοντας τήν Παλαιά Διαθήκη, τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καί τίς Οἰκουμενικές Συνόδους. Μέ τήν ἐπιλεκτική χρήση θέσεων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, ἤ συγχρόνων κληρικῶν, οἱ παραπάνω προωθοῦν ἀνορθολογικές καί κακόδοξες θέσεις σχετικά με τά ἔσχατα.
Γενικῶς, τό ἔργο τῶν ψευδοπροφητῶν καί τῶν ψευδομεσσιῶν εἶναι ἕνα εἶδος ἀκήρυκτης ἀντίδρασης πρός τήν ἀποκαλυφθεῖσα ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου. Ἔναντι αὐτῶν οἱ Χριστιανοί ὀφείλουν νά μήν ἐνδώσουν, νά μήν ἐγκαταλείψουν ἤ νά μειώσουν τόν ἀγώνα τους. «Μή παντί πνεύματι πιστεύετε» ( Α΄ Ἰωάν. δ΄ 1).
Ἡ Συνδιάσκεψη ἀνανεώνει τό Ψήφισμα τῆς ΚΗ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως, διά τοῦ ὁποίου ἐκφράζεται ἡ συμπαράστασή της σέ Ὀρθόδοξους φορεῖς καί πρόσωπα, τά ὁποῖα διώκονται δικαστικῶς ἀπό νεοφανεῖς αἱρέσεις καί παραθρησκευτικές ὁμάδες, καθόσον δέν ἐξέλιπαν οἱ λόγοι γιά τούς ὁποίους εἶχε ἐκδοθεῖ τό Ψήφισμα.
Ἡ Συνδιάσκεψη ἐγκρίνει ὁμοφώνως τά ὡς ἄνω Πορίσματα καί ἐξουσιοδοτεῖ τόν Πρόεδρο αὐτῆς νά τά ὑπογράψει.
Ὁ Πρόεδρος τῆς Συνδιασκέψεως
† Ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἰγνάτιος
Οἱ Ἐντεταλμένοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν
Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Μητροπολίτης Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου Δαμασκηνός
Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος Ἐμμανουήλ
Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, Ἀρχιεπίσκοπος Λύδδης Δημήτριος
Πατριαρχείου Ρωσίας, Ἡγούμενος Θεοφάνης Λουκιάνωφ
Πατριαρχείου Σερβίας, Ἱερομόναχος Εὐσέβιος Mεάντζια
Πατριαρχείου Ρουμανίας, Καθηγητής Κυπριανός Στρέτζα
Πατριαρχείου Βουλγαρίας, Μητροπολίτης Βράτσας Γρηγόριος
Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, Πρωτοπρ. Δημήτριος Κωστόπουλος
Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Πρωτοπρ. Κυριακός Τσουρός
Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας, Ἐπίσκοπος Σιεματίτσε Βαρσανούφιος
Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας , Ἀρχιμ. Κοσμᾶς Πρίφτης
Ὁ φιλοξενῶν τήν Συνδιάσκεψη
† Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος Γεώργιος
Ὁ Πρόεδρος τῆς Συνδιασκέψεως
† Ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἰγνάτιος