ΤΟ ΟΜΟΦΥΛΟΝ ή ΤΟ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΝ;

Pin It

2024 01 27 a

 

π. Φώτιος Βεζύνιας

Tην εποχή μας, την εποχή της Νέας Τάξης Πραγμάτων, την χαρακτηρίζει εκτός των άλλων, η διαστρέβλωση της αλήθειας. Τις περισσότερες φορές αυτή η διαστρέβλωση (μισή αλήθεια) είναι χειρότερη από το ίδιο το ψέμα. Και το να υπηρετούν αυτήν την τάση οι πολιτικοί ταγοί, το καταλαβαίνουμε. Άλλωστε αυτό σπούδασαν στα μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπου απεστάλησαν με σκοπό να γίνουν επιστήμονες, όχι πάνω στο ψέμα αλλά στο πώς να ντύνουν με το καλύτερο περιτύλιγμα την διαστρεβλωμένη αλήθεια. Όμως το να πέφτουν στην ίδια παγίδα οι πνευματικοί μας ταγοί το θεωρούμε επιεικώς απαράδεκτο.

Μέρες τώρα ακούμε με έκπληξη όλους όλων των στρατοπέδων και των απόψεων, να χρησιμοποιούν τη λέξη «ομόφυλα» για τα ζευγάρια που θέλουν με το «στανιό» να επιβάλλουν το «πάθος» τους ως επίσημο τρόπο ερωτικής συμπεριφοράς στην κοινωνία. Και όχι μόνο να επιβάλλουν αλλά και να διεκδικούν με το «έτσι θέλω» την ψήφιση νόμου που θα επιτρέπει τον γάμο (ως νόμιμη κατάσταση και ως τελετή) μεταξύ τους, και ίσως αργότερα (μέθοδος σαλαμιού) την υιοθεσία με όποιον τρόπο επιλέξουν. Και ενώ οι ίδιοι οι «επιλέξαντες» την αποκοπή τους από το «ανθρωπίνως αποδεκτό» και «από Θεού δοσμένο» ως ερωτική συμπεριφορά, δεν διστάζουν να συμμετέχουν στα gay pride (παρελάσεις υπερηφανείας) και να διατυμπανίζουν διατυμπανιζόμενοι την μεγαλοπρέπεια της αποστασίας τους, όλοι οι άλλοι πολιτικοί τε και πνευματικοί ταγοί, φοβούνται ή διστάζουν να πουν με το όνομά τους τα πράγματα.

Και εντάξει, να δεχθούμε τα δικαιώματα όλων των αποστατών, να δεχθούμε τις επιλογές τους, μα να μας αλλάξουν και την γλώσσα μας, όχι δεν θα το δεχθούμε. Εις απόδειξη των όσων αναφέρουμε παραπάνω, ας δούμε τα κείμενα, 1. Της απόφασης των μοναστηριών του Αγίου Όρους, 2. Τις επίσημες θέσεις όσων εκ των επισκόπων θέλησαν να μιλήσουν για το θέμα. 3. Την ίδια την συνέντευξη του αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.κ. Ιερωνύμου, στον κ. Παπαδάκη. Ουδείς χρησιμοποιεί την λέξη «ομοφυλόφιλο» αλλά όλοι σαν να έχουν συντονισθεί από κάποιον αόρατο «μέντορα», χρησιμοποιούν την λέξη «ομόφυλο». Δεν είναι φιλόλογος ο γράφων, όμως δεν χρειάζεται και πολύς κόπος να ανοίξουμε ένα λεξικό και να δούμε τι σημαίνει η λέξη «ομοφυλόφιλο» και τι η λέξη «ομόφυλο». Μια μικρή έρευνα στα λεξικά μας, δίνει τα παρακάνω στοιχεία.

1. Στην ιστοσελίδα

https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%BF%CE%BC%CF%8C%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82

διαβάζουμε: ομόφυλος < αρχαία ελληνική ὁμόφυλος < ὁμού + φῦλον

1. ομόφυλος, -η, -ο

που ανήκει στην ίδια φυλή με κάποιον άλλον

αντώνυμα: αλλόφυλος

2. ομόφυλος, -η, -ο

που έχει το ίδιο βιολογικό φύλο με κάποιον άλλον

Ερώτηση: Έχει σχέση η ερμηνεία της λέξεως ομόφυλος με την έννοια που εμπεριέχει στην χρήση της για το επικείμενο νομοσχέδιο; Δηλαδή λέγοντας ομόφυλα ζευγάρια, εννοούμε απλά της ίδιας φυλής ή έθνους; Εννοούμε απλά του ίδιου φύλου;

2. Στην ιστοσελίδα

https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CF%8C%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%82

διαβάζουμε: ομοφυλόφιλος < ομοφυλοφιλ(ία) + -ος (αναδρομικός σχηματισμός) < ομόφυλος + -φιλία > -φιλος

ομοφυλόφιλος, -η, -ο

1. που αισθάνεται ρομαντική ή/και σεξουαλική έλξη προς άτομα του ίδιου φύλου

ένας ομοφυλόφιλος άνδρας

2. που αναφέρεται στην ρομαντική ή/και σεξουαλική έλξη προς άτομα του ίδιου φύλου

η ομοφυλόφιλη επιθυμία

ομοφυλόφιλος ουσιαστικό αρσενικό

άτομο που αισθάνεται ρομαντική ή/και σεξουαλική έλξη προς άλλο άτομο του ίδιου φύλου

Ερώτηση: Μήπως αυτή η εξήγηση και ερμηνεία είναι το «καθορίζον αίτιον» της όλης διεκδίκησης των δικαιωμάτων των ομάδων αυτών των συνανθρώπων μας;

3. Στο μεγάλο λεξικό της αρχαίας γλώσσας του Ιωαν. Σταματάκου διαβάζουμε: Ομό-φύλος, ον (ομού + φύλον) ο εκ του αυτού φύλου (εκ της αυτής φυλής, εκ του αυτού έθνους), ομοεθνής || ως ουσιαστικό, οι ομόφυλοι = ως και νυν οι της αυτής φυλής || το ομόφυλον = ταυτότης φυλής (έθνους), φυλετική συγγένεια.

Αλήθεια υπάρχει κάποιος να μου εξηγήσει γιατί ξαφνικά γίνεται αυτή η γενική χρήση της λέξεως «ομόφυλο» αντί της λέξεως «ομοφυλόφιλο»;

Το πρόβλημα βρίσκεται στο αν θέλουν δύο άνδρες ή δύο γυναίκες να συγκατοικήσουν; Το πρόβλημα βρίσκεται στο αν θέλουν να απολαμβάνουν ως φίλοι την κοινή τους ζωή; Το πρόβλημα βρίσκεται αν δύο άνθρωποι του ίδιου «βιολογικού φύλου» φίλοι όντες, θέλουν να ζήσουν μαζί; Μα αν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα, τότε για ποιον λόγο χρειάζεται να κάνουν «γάμο»; Τί δηλαδή θα κερδίσουν αν «ενωθούν» με τα δεσμά της νομικής υπόστασης του «γάμου»; Αλήθεια τι ανοησία μας δέρνει όλους; Ή να το πω αλλιώς. Πόσο ανόητους μας θεωρούν, οι από την σιγουριά των «ανακτόρων» τους ελέγχοντες την πορεία της «Παγκοσμιοποίησης»;

Αγαπητοί κύριοι της πολιτικής σκηνής, και σεβαστοί πατέρες και Ιεράρχες, την Εκκλησία μας, δεν την ενδιαφέρει το «ομόφυλο». Ούτε οι όποιες διεκδικήσεις οικονομικών συμφερόντων. Εξ ορισμού η Εκκλησία, είναι το Θεοδώρητο και Θεόδμητο νοσοκομείο που ιατρεύει τα πάθη της ψυχής. Επομένως αυτό με το οποίο αγαπητικά και όχι εχθρικά όπως θέλουν να το παρουσιάζουν κάποιοι, ασχολείται η Εκκλησία, είναι το πάθος της ομοφυλοφιλίας. Ναι. Η σωστή λέξη είναι η λέξη ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟ. Δεν μας ενδιαφέρει το πώς η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση θα το πει. Δεν μας ενδιαφέρει με τι περιτύλιγμα θα παρουσιάσουν την «νομιμότητα της ανομίας» (Άγιος Παΐσιος). Την Ορθόδοξη Εκκλησία, την μόνη Εκκλησία, την απασχολεί η ύπαρξη και η θεραπεία του πάθους.

Επομένως ας προσέξουμε, εμείς οι της Εκκλησίας, με ευγένεια ορθοτομούντες, να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Όχι, δεν πρόκειται για «ομόφυλα ζευγάρια», πρόκειται για «ομοφυλόφιλα ζευγάρια» και έτσι πρέπει να το προσεγγίσουμε το «θέμα».

Αν δε όντως τιμούμε τον «υπηρέτη» της Θείας Επιφανείας, τον Άγιο Ιωάννη, τον Προφήτη και Πρόδρομο του Κυρίου μας, ας μιμηθούμε εκείνου την φωνή και τους λόγους. « Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου.» Κατά Μάρκον (ΣΤ, 18).

Ας επαναλάβουμε λοιπόν και εμείς. Δεν επιτρέπεται, όχι από εμάς, αλλά από τον Δημιουργό Θεό μας, να γίνει ρυθμιστής της ζωής μας και της καθημερινότητάς μας το πάθος της ομοφυλοφιλίας. Πολύ δε περισσότερο, δεν ανεχόμαστε να μας στερούν την Ελευθερία του να εννοούμε και δια λέξεων και δια λόγων το ακριβές περιεχόμενο των κινήσεων και των διεκδικήσεων κάποιων κοινωνικών ομάδων και κύκλων που απ’ ό,τι φαίνεται έχουν κατακτήσει και ελέγχουν καίριες θέσεις εξουσίας παγκοσμίως.

«Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν» (Ματθαίου γ΄, 2).

Πηγή


Εκτύπωση   Email