π. Παύλος Ντανᾶς
Λύπη καί πόνος καταλαμβάνει τήν ψυχή μας, ὅταν ἀρκετοί ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας φέρνουν τούς δύο λαοφιλεῖς καί θεοφόρους Ἁγίους,τόν Ἅγιο Πορφύριο καί τόν Ἅγιο Παΐσιο, «νά διαφωνοῦν» μεταξύ τους.
Τό φοβερό κακό εἶναι ὅτι, ἐμεῖς «οἱ ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ» (Ἐφεσ.4,18), προσπαθοῦμε νά ἑρμηνεύσουμε καί νά ἐξηγήσουμε τούς ἀειλαμπεῖς ἀστέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.
Καί οἱ δύο Ἅγιοι εἶχαν ἀγάπη στό Χριστό, στήν Παναγία, στούς Ἁγίους. Ἦταν βαθειά προσηλωμένοι στό Ἱερό Εὐαγγέλιο, στό κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων, στίς Ἅγιες Οἰκουμενικές Συνόδους, ἐμπνέονταν καί διδάσκονταν ἀπό τό μαρτυρικό φρόνημα τῶν Ἁγίων, τῶν Μαρτύρων καί τῶν Ὁσίων.
Ἔζησαν στή ζωή τους «ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καί ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς …» (Ἑβρ. 11, 37, 38), καί γι’ αὐτό ἔλαβαν τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, τήν ἀγάπη πρός τόν συνάνθρωπο, τή διόραση, τήν προόραση, τή θεία θεωρία γιά νά δοξάζεται ὁ Θεός, ἀλλά καί νά σώζονται ψυχές ἀθάνατες.
Ὡστόσο, θά πρέπει νά θυμηθοῦμε ἐδῶ τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «… Διαιρέσεις δέ χαρισμάτων εἰσί, τό δέ αὐτό Πνεῦμα. καί διαιρέσεις διακονιῶν εἰσι, καί ὁ αὐτός Κύριος. καί διαιρέσεις ἐνεργημάτων εἰσίν, ὁ δέ αὐτός ἐστι Θεός, ὁ ἐνεργῶν τά πάντα ἐν πᾶσιν. Ἑκάστῳ δέ δίδοται ἡ φανέρωσις τοῦ Πνεύματος πρός τό συμφέρον». Καί ἡ ἑρμηνεία: «Σέ ἄλλους δίδεται τό χάρισμα τοῦ λόγου, πού ἐξηγεῖ βαθειά καί μέ σοφία τίς μυστηριώδεις βουλές καί σωτηριώδεις ἀλήθειες τοῦ Θεοῦ. Σέ ἄλλον δίδεται λόγος, πού ἐξηγεῖ στούς πιστούς ὅσα ὁ λόγος τῆς σοφίας ἀποκαλύπτει καί μεταδίδει σ’ αὐτούς τή σωτηριώδη γνώση. Σέ ἄλλον δίδεται τό χάρισμα τῆς πίστεως, μέ τό ὁποῖο γίνονται θαύματα. Σέ ἄλλον δίδεται ἡ δύναμη νά ἐνεργεῖ ὑπερφυσικά ἔργα. σέ ἄλλον δίδεται τό χάρισμα τῆς προφητείας ἵνα διακρίνει τούς ἀληθινούς προφῆτες ἀπό τούς ἀπατεῶνες καί τά πνευματικά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τά ψεύτικα, πού κρύβουν ἀπατηλά τήν πλάνη (Α΄ Κορ. 12, 4-7).
Τά χαρίσματα προσφέρονται σύμφωνα μέ τή Θεία Του βούληση, ἡ ὁποία ἀποβλέπει στό συμφέρον καί ἐκείνου στόν ὁποῖον δίνεται τό χάρισμα, ἀλλά καί ὅλου τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας.
Ἔτσι ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὡς γνήσιος πνευματικός πατέρας συμβουλεύει, τονώνει, ἐνισχύει, ἐλέγχει τήν ἁμαρτία, ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους στή μετάνοια. Μέ τά θεοποιά του χαρίσματα, προσπαθεῖ νά φέρει σέ συναίσθηση τούς ἀνθρώπους, ὅταν συναντᾶ τή σκληρότητα καί τήν ἀμετανοησία. Παροιμιώδης ἦταν ἡ ἀγάπη του πρός τούς νέους, τούς ὁποίους δεχόταν ὅπως ἦταν.
Καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ἐπίσης, μέ τήν πολλή του ἀγάπη γιά τό Χριστό, θυσιαζόταν γιά τό συνάνθρωπο. Δέν πρόσεχε ποτέ τόν ἑαυτό του. Ζήτησε ἀπό τό Χριστό νά πάρει λίγο καρκίνο, προκειμένου νά συμμετάσχει στόν πόνο τῶν καρκινοπαθῶν. Εἶχε ἐπιδοθεῖ στήν αὐστηρή νηστεία καί εἶχε ἐπιβάλλει αὐστηρούς κανόνες στόν πνευματικό του ἀγώνα. Συνέρρεαν πλήθη νέων ἀνθρώπων καί φοιτητῶν χάρη στήν πατρική του ἀγάπη.
Στά θέματα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως
Εἶχαν κοινή γραμμή καί στά θέματα τῆς πίστεως.
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος λέει τά ἑξῆς γιά τή Μασσωνία: «Μωρέ, ἔχουμε Μασσώνους, ἔχουμε διάφορα πράγματα… πού τά πιστεύουν ὅλα καί πηγαίνουν μέ τό σατανά καί κάνουν σατανικές ἐπικλήσεις καί μυστηριώδη πράγματα, διότι ὑπάρχει σατανάς καί ὑπάρχουν μυστηριώδη πράγματα… κακά δηλαδή καί εὔχομαι στόν Κύριο νά σᾶς φωτίσει». («Τό πνεῦμα τό ὀρθὀδοξο εἶναι τό ἀληθές», ἠχογραφημένη ὁμιλία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου στήν Ἱερά Μονή Μερταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, 2013).
Οἱ Μασσῶνοι κάνουν κρυφό πόλεμο, γι’ αὐτό εἶναι ἐπικίνδυνοι. Δέν σοῦ λένε, μήν κάνεις τό σταυρό σου, μήν πᾶς στήν Ἐκκλησία, στήν Ἐξομολόγηση… Σοῦ λένε: «Πήγαινε… ἀλλά ἔλα καί σέ μᾶς». Σέ ἐπηρεάζουν σιγά – σιγά, ὥστε ἔτσι πού νά μήν καταλάβεις ὅτι, ἀπό κάποια στιγμή καί μετά, ἔπαψες στήν πραγματικότητα νά εἶσαι χριστιανός καί ἔγινες πλέον Μασσῶνος». (Ἀπό τό βιβλίο «Κοντά στόν Γέροντα Πορφύριο», Κωνσταντίνου Γιαννιτσιώτη, Μήλεσι 2017, σελ. 273).
Καί συνεχίζει ὁ Ἅγιος: «Μία θρησκεία μόνο εἶναι. Ἡ Ὀρθόδοξος χριστιανική θρησκεία καί τό πνεῦμα αὐτό τό ὀρθόδοξο εἶναι τό ἀληθές, τά ἄλλα πνεύματα, εἶναι πνεύματα πλάνης καί οἱ διδασκαλίες τους εἶναι μπερδεμένες… Εἶναι ἀγάπη ὁ Θεός, ἀλλά ὁ Θεός δέν εἶναι μόνο ἀγάπη, εἶναι καί δικαιοσύνη… Ἔχω τόσο κόσμο, μοῦ τηλεφωνοῦν ἀπό ὅλο τόν κόσμο καί νἀ ἀκουστεῖ ὅτι ἔχω ἐλεύθερο πνεῦμα καί παραδέχομαι ὅλες τίς θρησκεῖες; Ὄχι, δέν τίς παραδέχομαι! Ἡ ἀλήθεια εἶναι στήν Ὀρθοδοξία. Ἐγώ τήν ἔχω ζήσει καί τήν ξέρω μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ὑπάρχουν πολλά φῶτα, πού βλέπει κανείς καί ἐντυπωσιάζεται, μά ἕνα εἶναι τό φῶς τό Ἀληθινό…! Καί ἕνας ἄγγελος νά ἔρθει νά μοῦ πεῖ: Τί λές, βρέ Γέρο, δέν εἶναι ἔτσι. Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τοῦ Θεοῦ καί ὅλοι οἱ γκουρούδες καί οἱ γιόγκηδες καί οἱ φακίροι καί οἱ μαῦροι καί οἱ ἐπαοιδοί εἶναι τοῦ Θεοῦ. Ναί, τοῦ Θεοῦ εἶναι ὡς ἄνθρωποι, ἀλλά τά ἔργα τους εἶναι τοῦ διαβόλου… κι ὅλοι φροντίζουν μικροί καί μεγάλοι καί κράτη καί ὁλόκληρες αὐτές… νά γίνει μία θρησκεία. Καί θά γίνει μέ ἕναν τέτοιο τρόπο ὅτι «ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι το ἴδιο… θά φτιάξουμε μία νέα θρησκεία». Αὐτό τό κάνουνε οἱ… κάτι πού λέγονται σιωνισταί καί ἐργάζονται πολύ γι’ αὐτό τό πράγμα. Οἱ ἄνθρωποι νά ἀφήσουνε τίς «παλιές θρησκεῖες»… νά βγάλουν μιά νέα θρησκεία καλή καί νά ἀφήσουνε ὅτι ὑπάρχει κόλαση, ὅτι ὑπάρχει σατανάς…» καί κάτι τέτοιο. Ἐνῶ ἡ Ὀρθοδοξία τόν ἔχει βάλει τό σατανά ὡς Δόγμα. Δέν τά ξέρετε, ρέ μαῦρε; Μέσα στό Εὐαγγέλιο εἶναι γραμμένα. Ἅμα ἀρνηθεῖς τό σατανά (ὅτι ὑπάρχει), θά πεῖ ὅτι δέν εἶσαι ὀρθόδοξος». («Τό πνεῦμα τό Ὀρθόδοξο εἶναι τό ἀληθές», ἠχογραφημένη ὁμιλία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου στήν Ἱερά Μονή Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, 2013).
Καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὅταν ρωτήθηκε γιά τό ἴδιο θέμα, εἶπε:
-Γέροντα, οἱ σύλλογοι εἰρήνης πού ἱδρύονται ἀπό διάφορα κράτη βοηθοῦν γιά τήν εἰρήνη στόν κόσμο;
-Ἐξαρτᾶται. Εἶναι καί μερικοί πού ξεκινοῦν μέ καλή διάθεση. Ἀλλά, ὅταν μαζεύονται τί μάγοι, τί πυρολάτρες, τί Προτεστάντες, ἕνα σωρό – ἄκρη δέν βρίσκεις-, γιά νά φέρουν τήν εἰρήνη στόν κόσμο, πῶς νά βοηθήσουν; Ὁ Θεός νά μέ συγχωρέσει, αὐτά εἶναι κουρελοῦδες τοῦ διαβόλου. Γίνεται εἰρήνη μέ ἁμαρτωλό συνεταιρισμό; Πῶς μπορεῖ νά ἔρθει ἡ εἰρήνη, ὅταν οἱ ἄνθρωποι δέν συμφιλιωθοῦν μέ τό Θεό; (Πνευματική Ἀφύπνιση, τ. Β΄, σελ. 255).
Ἐδῶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος κατηγορεῖ εὐθέως ὅλες τις συμπροσευχές πού γίνονται μεταξύ Ὀρθοδόξων, Παπικῶν, Προτεσταντῶν μέ τίς ἄλλες δαιμονικές θρησκεῖες.
Γιά τίς ταυτότητες
Ἕνα πνευματικοπαίδι ρώτησε κάποτε τόν Ἅγιο Πορφύριο.
-Θά πάρουμε Γέροντα τίς ταυτότητες μέ τό 666;
-Ὁ Γέροντας μέ ρώτησε: Δε μοῦ λέγεις, ὅταν πᾶς στόν Ἅγιο Πέτρο, θά βγάλεις τήν ταυτότητά σου πού γράφει «Χριστιανός Ὀρθόδοξος», θά τοῦ τή δείξεις καί θα σοῦ πεῖ πέρασε στόν Παράδεισο; Τί ἔχει σημασία, τί γράφει ἡ ταυτότητά σου ἤ τί εἶσαι; Ἄν σέ σφραγίσουν διά τῆς βίας, χωρίς ἐσύ νά τό θέλεις καί ἡ καρδιά σου εἶναι τοῦ Χριστοῦ, δέν ἔχει καμμία δύναμη τό χάραγμα. Ὅσα «Χριστιανός Ὀρθόδοξος», κι ἄν γράφει ἡ ταυτότητά σου, ἄν δέν εἶναι ἡ καρδιά σου τοῦ Χριστοῦ, δέν σέ ὠφελεῖ πού γράφει ἡ ταυτότητα «Χριστιανός Ὀρθόδοξος» (Θαυμαστά γεγονότα καί συμβουλές τοῦ Γέροντος Πορφυρίου, Ἐκδόσεις ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι).
Ἐδῶ ὁ Ἅγιος μιλάει ξεκάθαρα καί λέει ὅτι, ὅταν φλέγεται ἡ καρδιά τοῦ κάθε ἀνθρώπου ἀπό τό θεῖο ἔρωτα, φυσικά καί δέν θά ἐνδώσει στά θέλγητρα καί φόβητρα τοῦ Ἀντιχρίστου καί δέν θά πάρει τήν ταυτότητα.
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ρωτήθηκε γιά τόν Ἀντίχριστο:
-Γέροντα, πέστε μας κάτι γιά τόν Αντίχριστο.
– Ἄς ποῦμε μιά φορά γιά τόν Χριστό… Ὅσο μποροῦμε νά εἴμαστε κοντά στόν Χριστό. Ἄν εἴμαστε μέ τόν Χριστό, τόν Ἀντίχριστο θά φοβηθοῦμε;
Μήπως τό ἀντίχριστο πνεῦμα δέν ὑπάρχει τώρα; Τό κακό οὕτως ἤ ἄλλως τό κάνει τό ἀντίχριστο πνεῦμα. Καί ἄν γεννηθεῖ καί ἕνα ἀντίχριστο τέρας καί κάνει μερικά μπανταλά, θά γελοιοποιηθεῖ στό τέλος. Θά συμβοῦν ὅμως γεγονότα πολλά. Ἴσως προλάβετε νά ζήσετε καί ἐσεῖς πολλά ἀπό τά σημεῖα πού γράφει ἡ Ἀποκάλυψη. Σιγά-σιγά ἀρκετά ἀρχίζουν νά βγαίνουν.
Φωνάζω ὁ ταλαίπωρος πρίν ἀπό πόσα χρόνια! Εἶναι φοβερή, ἐξωφρενική ἡ κατάσταση! Ἡ παλαβομάρα ἔχει ξεπεράσει τά ὅρια. (Λόγοι Β’, Πνευματική Ἀφύπνιση).
Προσωπική μαρτυρία
Ὅταν εἶχε δημιουργηθεῖ ὁ θόρυβος μέ τήν ἔκδοση τῶν νέων ταυτοτήτων -Ὑπουργός ὁ Μένιος Κουτσόγιωργας- τό 1986, μᾶς εἶπε ὁ Ἅγιος Παΐσιος: «Παιδιά μου, θά μιλήσει ἡ Ἐκκλησία». Καί πράγματι, ἡ Κυβέρνηση ὑποχώρησε με τήν πίεση ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, τήν Ἱερά Σύνοδο καί τά Συλλαλητήρια. Δυστυχῶς, τώρα ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀναίρεσε τον ἑαυτό της καί ταυτίστηκε μέ τήν κοσμική ἐξουσία.
Ἐπίσης, ὅταν ἤμουν φοιτητής στή Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, βρῆκα στό δρόμο ἕνα πλαστικοποιημένο πρόσωπο καί ἐπάνω εἶχε τό barcode, θέλοντας νά τονίσει ὅτι ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἕνα νούμερο, τό ὁποῖο ἐλέγχεται καί σφραγίζεται. Τό πῆρα μαζί μου καί τό πῆγα στόν Ἅγιο Παΐσιο, ὁ ὁποῖος τό εἶδε καί μοῦ εἶπε: «Πέταξέ το παιδί μου αὐτό, γιατί ἔχει δαιμονική ἐπήρεια, εἶναι δαιμονικό». Καί πράγματι συνειδητοποίησα, ὅτι ὅσο εἶχα στό πορτοφόλι μου αὐτή τή φωτογραφία αἰσθανόμουν μιά ταραχή.
Ὁ συκοφαντημένος Ἅγιος
Μᾶς κάνει ἐντύπωση, ὅτι ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, συκοφαντήθηκε πρίν καί μετά τήν Κοίμησή του. Πολλοί διέστρεψαν τήν προφητεία του γιά τά ἐμβόλια καί γι’ αὐτό εἰσπράττουμε τά ἐπίχειρα καθημερινά. Ἄλλοι λένε ὅτι τό κείμενο «Τά σημεῖα τῶν καιρῶν», πού ἔγραψε μέ τά ἴδια του τά χέρια δέν εἶναι δικό του, ἄλλοι ὅτι στά τέλη τῆς ζωῆς του εἶπε: «Ὅ,τι ἔγραψα ἐγώ δέν ἰσχύει, γιατί πρέπει νά κάνετε ὑπακοή στήν Ἐκκλησία» καί πολλές ἄλλες τέτοιου εἴδους συκοφαντίες. Φθάσαμε στό σημεῖο ἐμεῖς «οἱ λογικοί καί γνωστικοί», νά κρίνουμε ἀκόμη καί τόν ἴδιο τόν Ἅγιο!
Πολύ δέ περισσότερο ἁμαρτάνουν θανάσιμα, ὅσοι λένε ὅτι ὁ Ἅγιος παρασύρθηκε ἀπό μία προτεστάντισσα. Ἄν εἶναι ποτέ δυνατόν! Θά δώσουν φρικτό λόγο στό Θεό γι’ αὐτές τίς συκοφαντίες, ἄν δέν μετανοήσουν.
Ἐν πρώτοις, ἄν ἡ διδασκακία τοῦ Ἁγίου Παϊσίου δέν ἦταν σύμφωνη μέ τήν ἐκκλησιαστική διδασκαλία, θά ἔπρεπε νά καταδικαστεῖ ὅπως καταδικάστηκαν καί ἄλλα ἔργα τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ὡστόσο, κάτι τέτοιο δέν ἔγινε, γιατί πολλοί ἦταν οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι τόν εἶχαν ἐπισκεφθεῖ καί εἶχαν ὠφεληθεῖ στή ζωή τους καί στή διακονία τους. Δέν μποροῦμε νά λησμονήσουμε τό μακαριστό Ἱεράρχη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κυρό Κοσμᾶ, ὁ ὁποῖος πήγαινε πολλές φορές ὡς ἱεροκήρυκας, ὅπως καί ἄλλοι Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνον τόν τιμοῦσαν ὡς Ἅγιο, ἀλλά ἀσπάζονταν καί ὅλη τή διδασκαλία του.
Ἀποκαλυπτική συνέντευξη
Ἀποκαλυπτική εἶναι ἡ συνέντευξη τοῦ ὁμοτίμου καθηγητή τῆς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου κ. Κων/νου Καρακατσάνη, στήν Ἐφημερίδα Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια, τήν Τετάρτη 4 Ὀκτωβρίου 2023. Ἡ μαρτυρία του ἀποτελεῖ ἀπάντηση γιά τή γνησιότητα τοῦ κειμένου, πού εἶχε γράψει γιά τίς ταυτότητες ὁ Ἅγιος Παΐσιος.
Στό ἐρώτημα τῆς δημοσιογράφου Στέφης Χριστοδούλου, ἀναφέρει ἐπί λέξει:
-Τι νιώθατε ὅταν εἴσασταν κοντά του;
-Ἦταν μεταδοτικός χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.Ἔνιωθε κανείς αὐτή τήν πνευματική εὐεξία. Ὅταν ἤσουν μαζί του, δέν ἤθελες νά τόν ἀποχωριστεῖς. Κάθε φορά πού πήγαινα, εἶχα αὐτή τήν ἐσωτερική μαρτυρία.
-Τι ἔλεγε γιά τό θέμα τῶν ταυτοτήτων;
-Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἦταν σαφέστατος στήν ὁδηγία του πού ἔλεγε ὅτι «ὅταν φθάσουν νά ἑτοιμάσουν τήν κάρτα τοῦ πολίτη, ἡ ὁποία θά συμπεριλαμβάνει ὅλους τούς προσωπικούς σας ἀριθμούς, εἴτε αὐτό εἶναι ΑΜΚΑ, εἴτε ΑΦΜ, εἴτε ἄδεια ὁδήγησης, εἴτε ὁτιδήποτε ἔχει σχέση μέ τήν ὑγεία σας κ.λπ., νά μήν τήν πάρετε. Ὑπάρχουν ἄπειρες μαρτυρίες ἀνθρώπων καί βλέπουμε ὅτι ὑπάρχουν καί προρρήσεις τοῦ Ἁγίου, πού ἔγιναν πρίν τό 1994 (ἔτος πού ἐκοιμήθη) καί τίς ὁποῖες ζοῦμε ἀκόμη καί στίς μέρες μας.
-Τι ἔχετε νά πεῖτε σ’ αὐτούς πού ἀμφισβητοῦν αὐτά τά κείμενα;
– Ἀμφισβήτησαν ὅτι αὐτό τό κείμενο εἶναι ἐπώνυμο τοῦ Ἁγίου. Αὐτό καταρρίπτεται καί ἀπό μένα ἀπολύτως. Εἶχα προσωπική ἐμπειρία. Εἶχα προηγούμενες ἐπιστολές τοῦ Ἁγίου. Ἄρα, γνωρίζω καλά τό γραφικό του χαρακτήρα. Ἄλλοι εἶπαν ὅτι ἐκ τῶν ὑστέρων ὁ Ἅγιος ἀνήρεσε αὐτά πού εἶχε γράψει. Κάτι πού εἶναι μεγάλο ΨΕΜΑ. Αὐτό μπορῶ κι ἐγώ νά τό ἀναιρέσω, καθώς ἤμουν πολύ κοντά στόν Ἅγιο. Ὅλοι βεβαιώνουν ὅτι εἶναι ψευδές, τό ὅτι δηλαδή ὁ Ἅγιος ἄλλαξε τοποθέτηση. Σᾶς βεβαιώνω, ὅτι τίς περισσότερες φορές πού πήγαινα στό Ἅγιον Ὄρος καί τύχαινε νά βρίσκονταν στήν Παναγούδα πολλοί προσκυνητές, ὁ Ἅγιος ἐπανερχόταν στά θέματα αὐτά.
Τί νά ἀμφισβητήσει κανείς, ὅταν ὅλα αὐτά τά μαρτυροῦν Καθηγητές Πανεπιστημίου, ἀνώτατοι στρατιωτικοί ἤ καί ἄλλοι;
«Βλέπετε μή πλανηθῆτε»
Ποιό εἶναι λοιπόν τό μήνυμα πού μᾶς προσφέρουν οἱ Ἅγιοι;
Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας, μᾶς λέει: «Βλέπετε μή πλανηθῆτε» (Λουκ. 21,8) καί ἀλλοῦ «Γρηγορεῖτε καί προσεύχεσθε, ἵνα μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν» (Ματθ. κστ’ 42). Ἐδῶ ὁ Κύριος ἐφιστᾶ τήν προσοχή τῶν μαθητῶν του νά μήν πλανηθοῦν. Τό ρῆμα «πλανᾶσθαι», δέν χρησιμοποιεῖται πουθενά ἀλλοῦ παρά μόνο στόν Εὐαγγελιστή Λουκᾶ. Ἀναφέρεται ἐδῶ ὄχι σέ κάποια μικρή πλάνη, ἀλλά σέ οὐσιαστική ἀπομάκρυνση ἀπό τήν ἀλήθεια» (Παναγιώτου Τρεμπέλα, Ἑρμηνεία στό κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιον).
Σχετικά μέ τό θέμα τῆς πλάνης ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἀναφέρει: «Ἄσε, πού ὁ κόσμος τώρα προσπαθεῖ νά ριχθεῖ πρός τήν ὕλη, νά περιφρονήσει τό πνεῦμα, νά περιφρονήσει τίς ἀξίες. Ὅλες αὐτές τίς ἀξίες μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τίς ἔφτιαξε ὁ ἄνθρωπος. Τήν οἰκογένεια… καί ὅλα αὐτά τά ὡραῖα. Ἅμα τά περιφρονήσουμε, ἡ γῆ ἐδῶ… ἡ ζωή μας γίνεται χάος, γίνεται κόλαση μέ ναρκωτικά μέ αὐτά… Ἀρχίζει ὁ ἄνθρωπος νά κοιτάζει τήν ἡδονή, νά ἱκανοποιεῖται μέ τήν ὕλη…Νά, δέν βλέπεις τά παιδιά πού αὐτοκτονοῦν καί τρελαίνονται; Δέν πᾶς στά ψυχιατρεῖα νά δεῖς παιδάκια 15, 20, 25, 30 καί ἄνω ἐτῶν…πού βασανίζονται; Θά μοῦ πεῖς νά… γιατί δεν τά βλέπει ὁ Θεός; Μά αὐτά εἶναι…Τά βλέπει ὁ Θεός, ἀλλά ὁ Θεός δέν μπορεῖ νά ἐπέμβει. Μπορεῖ ὅμως μέ τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ νά ἔρθει – νά ἔρθει, ὥστε οἱ ἄνθρωποι νά ἀποκτήσουν μία ἐπίγνωση. Νά δοῦνε τό χάος καί νά ποῦνε ἔ ἔ ἔ πέφτουμε στό χάος. Χανόμαστε… ὅλοι πίσω! Ὅλοι πίσω, γυρίστε πίσω, πλανηθήκαμε… «καί νά ἔλθουν πάλι στό δρόμο τοῦ Θεοῦ καί νά λάμψει ἡ ὀρθόδοξος πίστις». Καί συνεχίζει: «Αὐτό ἐμεῖς ἐπιδιώκουμε καί ἔτσι θέλουμε τά πράγματα σιγά-σιγά νά γίνουνε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός ἐργάζεται μυστικά. Δέν θέλει νά ἐπηρεάσει τοῦ ἀνθρώπου τήν ἐλευθερία. Τά φέρνει ἔτσι καί σιγά –σιγά πάει ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖ πού πρέπει». («Τό πνεῦμα τό Ὀρθόδοξο εἶναι τό ἀληθές», Ἐκδόσεις Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου).
«Ἡμεῖς δέ νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν»
Ὁ χριστιανός πού ἀγωνίζεται μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, βιώνει ὅλα τά γεγονότα τῆς Θείας Οἰκονομίας, ἀκόμα καί ὅσα θα συμβοῦν κατά τίς ἔσχατες ἡμέρες. Γιά νά ἐπιτύχει ὅμως αὐτό θά πρέπει νά ἀποκτήσει «νοῦν Χριστοῦ». Τί σημαίνει ὅμως «Νοῦς Χριστοῦ»; «Νοῦς Χριστοῦ» εἶναι οἱ σκέψεις καί οἱ βουλές τοῦ Θεοῦ. «Νοῦς Χριστοῦ» εἶναι ἡ θεία γνώση, ἡ ἀνακαινισμένη ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ὅσοι ἔχουν ἐπιτύχει τήν καθαρότητα τοῦ νοῦ, μιμοῦνται τό Χριστό καί ρυθμίζουν τόν ἑαυτό τους σύμφωνα μέ τό Ἱερό καί Ἅγιο Εὐαγγέλιο.
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ἑρμηνεύοντας τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου «…διό ἀναζωσάμενοι τήν ὀσφύν τῆς διανοίας ὑμῶν…» (Α΄ Πέτρου, 1, 13) λέει τά ἑξῆς: «Ὁ νοῦς εἶναι ὁδηγός καί σύμβουλος γιά τήν ψυχήν τοῦ ἀνθρώπου. Ἔχουμε νοῦ ἐπαρκή… συνεπῶς, εἴμαστε μόνον ἡ εἰκόνα καί ἡ ὁμοίωση τοῦ Νοῦ καί τῆς ἐλευθερίας τοῦ Θεοῦ. Ἔχουμε νοῦ ἐπαρκή γιά νά γνωρίσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἐλευθερία ἐπαρκή ὥστε νά εἴμαστε σέ θέση νά ἐκπληρώσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ὁ νοῦς χάσει τήν ἀπόλυτη ἡγεμονία ἐπί τῆς ψυχῆς, τότε ἀναφύονται σ’ αὐτήν πολλές διαφορετικές καί κατευθυντήριες ἀρχές πού ἐπιφέρουν τή σύγχυση, τό χάος, ἀλλά καί τήν καταστροφή. Ἄρα δέν πρέπει νά ἐπιτρέψουμε στό νοῦ μας νά φαντάζεται ρεμβόμενος τά θέματα, ἀλλά νά τόν συγκεντρώνουμε στήν περισυλλογή ἀναλογιζόμενοι τό Νόμο τοῦ Θεοῦ».
Ὅσον ἀφορά δέ τά γεγονότα πού ἔχουν σχέση μέ τά ἔσχατα, τά θέματα αὐτά νά τά πλησιάζουμε μέ πίστη καί ταπείνωση. Οἱ Πατέρες εἶναι σαφεῖς, ὅπως σέ ὅλα τά Μυστήρια τῆς Γραφῆς ἔτσι κι ἐδῶ, πλησιάζουν μέ πίστη καί ταπείνωση καί δέν αὐτοσχεδιάζουν οὔτε γράφουν τή γνώμη τους καί τούς στοχασμούς τους, γι’ αὐτό καί πολλές φορές λένε γιά κάποιο θέμα πώς δέν τό γνωρίζουμε. Αὐτούς τούς Πατέρες ἀκολουθοῦμε κι ἐδῶ. Ἄλλωστε ὁ Χριστός στό «Κατά Ματθαῖον» Εὐαγγέλιο προτρέπει «νά εἴμαστε πάντοτε ἕτοιμοι καί θά δοῦμε ὅταν θά πλησιάσει ὁ καιρός». «…Ὅταν ἴδητε ταῦτα πάντα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις…» (24, 33). Καί συνεχίζει ὅτι τά σημεῖα τῶν καιρῶν θά προειδοποιήσουν γιά τήν ἔλευσή τους (24, 29). Γι’ αὐτό καί ὁ ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας τονίζει: «Ὁ χρόνος ἀποκαλύψει καί ἡ πεῖρα τοῖς νήφουσι». (Ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας στήν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, κεφ.38, PG 106.340C).
Ὁ Ἅγιος Ἱππόλυτος ἐπισημαίνει ὅτι «τό Μυστήριο τοῦ Θεοῦ ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ», πρέπει νά φυλάσσουμε μέ πίστη, καθώς καί ὅσα προελέχθησαν ἀπό τούς ἁγίους Προφῆτες «ἵνα γενωμένων αὐτῶν μή σφαλλώμεθα». Καί τό προφητικό Βιβλίο τοῦ Εὐαγγελιστή Ἰωάννη, ἡ Ἀποκάλυψη, συνιστᾶ ἐγρήγορση: «Ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τόν ἀριθμόν τοῦ θηρίου. ἀριθμός γάρ ἀνθρώπου ἐστί. καί ὁ ἀριθμός αὐτοῦ χξς΄» (13, 18). Τί σημαίνει «ὁ ἔχων νοῦν»; Σημαίνει τήν καθαρότητα, τήν πίστη, τήν ἐγρήγορση, πού πρέπει νά ἔχει κάθε χριστιανός γιά νά μήν ἐξαπατηθεῖ ἀπό τόν Ἀντίχριστο.
Ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης γράφει σχετικά: «Καί αὐτός ὁ ἐσκοτισμένος νοῦς θέλει θεραπεία, ἡ δέ θεραπεία συνίσταται στή φώτιση καί στή θέωση. Ἔχει δηλαδή δύο φάσεις. Ἡ θέωσις εἶναι ἡ πλήρης θεραπεία… Ὁ νοῦς πρέπει νά εἶναι τελείως ἄδειος ἀπό λογισμούς, ὥστε νά μπορεῖ νά ἔρθει στόν ἄνθρωπο τό Πνεῦμα τό Ἅγιο νά κατοικήσει καί νά παραμείνει μέσα του» (Πατερική Θεολογία, Ἐκδόσεις Παρακαταθήκη, 2004).
Ἕνας εὐλαβής Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος μᾶς εἶπε, ὅτι ὁ Ἅγιος Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής διηγεῖτο στά καλογέρια του, πώς ἀπό τούς τελευταίους δυνατότερους πειρασμούς πού ἀντιμετώπισε ἦταν τῆς ἀπιστίας. Ἡ βάση εἶναι ἡ πίστη!
Το παρακάτω είναι εκτός του παραπάνω κειμένου. Είναι αυτοτελές.
Σέ ἐρώτηση προσκυνητῶν τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2023 πρός τόν Ἡγούμενο Παρθένιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Παύλου Ἁγίου Ὄρους γιά τίς νέες ταυτότητες, ὁ Γέροντας εἶπε:
«Τό πρῶτο βῆμα εἶναι ὅτι μιά μᾶς βγάλανε τό Χριστιανός Ὀρθόδοξος μιά μᾶς καταργοῦν τήν ταυτότητα. Δέν θά ἔχει ἐπάνω ὄνομα, δέν θά ἔχει ἀριθμό. Δέν τό δεχόμαστε αὐτό. Νά τό δεχτοῦνε αὐτοί πού δεν πιστεύουνε στόν Ἰησοῦ Χριστό. Ὅσοι εἴμαστε πιστοί μᾶς ἀδικοῦνε κατάφορα, εἶναι δηλαδή πειρασμός, δαίμονας.
Το ἄλλο βῆμα θά εἶναι μόλις βάλουνε αὐτή τήν ταυτότητα τήν πλαστική θά ποῦνε τώρα αὐτά μᾶς τά κλέβουνε, δέν περνοῦνε καί θά πάρουν τό τσιπάρισμα. Νά πᾶνε καί νά τό κάνουνε αὐτοί πού δέν πιστεύουνε στόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἐμεῖς δέν τό δεχόμεθα αὐτό το πρᾶγμα, καί τό κεφάλι μας νά μᾶς κόψουνε καί ὅ, τι νά μᾶς κόψουνε.
Λέει ὁ Χριστός μπορεῖ νά ἔχουν τή δύναμη νά μᾶς ἀποκτείνουν τό σῶμα, δηλαδή νά μᾶς σκοτώσουν, ἀλλά τήν ψυχή δέν δύνανται νά κάνουν τίποτε, γιατί τήν ἐξουσιάζει ὁ Θεός.
Λοιπόν, αὐτοί πού δέν πιστεύουνε στόν Ἰησοῦ Χριστό νά πᾶνε νά βάλουν τσίπ καί στά αὐτιά τους καί στή μύτη τους καί στά πόδια τους καί στή μέση τους. Ἐμεῖς δέν το δεχόμεθα. Εἴμαστε βαπτισμένοι καί μυρωμένοι στό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀπό ἐκεῖ καί πέρα αὐτό δέν τό δεχόμεθα.
Εἶναι παράλογο καί παράνομο καί αὐτοί πού θά κάνουν τό ἄλλο βῆμα θά πᾶνε γιά τό τσιπάρισμα. Δέν τό δεχόμεθα, θά μᾶς σκοτώσουν; Θά μᾶς σκοτώσουν. Δέν πειράζει. Τό σῶμα μπορεῖ νά μᾶς τό σκοτώσουν, τήν ψυχή δέν τήν ἐξουσιάζουν. Τήν ψυχή τήν ἐξουσιάζει ὁ Θεός».