Stirlitz
Μερικές παρατηρήσεις σχετικά με όσα δραματικά γεγονότα βλέπουμε να συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στο Ισραήλ και τη Λωρίδα της Γάζας:
- Μου δημιουργεί πολλά ερωτήματα ο αιφνιδιασμός που υπέστησαν οι Ισραηλινοί από τη Χαμάς. Οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι είναι τόσο ικανές ώστε μπορούν να εντοπίζουν την παραμικρή διακίνηση όπλων από το Ιράν προς τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ (γεγονός που οδηγεί στην άμεση καταστροφή τους από την ισραηλινή αεροπορία), και γνωρίζουν ακόμα και σε ποιους ηλιακούς θερμοσίφωνες σε ποιες ταράτσες της Γάζας έχει κρύψει η Χαμάς κάμερες επιτήρησης του ουρανού. Δεν μπορώ να δώσω εξήγηση στο γιατί ο ισραηλινός στρατός είχε αποσύρει την πλειονότητα των στρατευμάτων του από τη μεθόριο με τη Λωρίδα της Γάζας και δεν είχε ικανές εφεδρείες σε ετοιμότητα, έστω σε βάθος μερικών χιλιομέτρων, ώστε να αποτρέψει ένα χτύπημα εκ μέρους της Χαμάς. Δεδομένου ότι δεν είχε αυτό το διάστημα κανένα άλλο επίφοβο μέτωπο που να τον υποχρεώνει να συγκεντρώσει εκεί τον κύριο όγκο του ενεργού στρατού του αραιώνοντας τη διάταξή του αλλού, είναι εντελώς ανεξήγητο γιατί άφησε τη μεθόριο της Γάζας ουσιαστικά αφύλακτη. Είναι σαν να προσκάλεσε τη Χαμάς να εισβάλει στο ισραηλινό έδαφος και να διαπράξει ανενόχλητη φρικαλεότητες σε βάρος εκατοντάδων ανυπεράσπιστων Εβραίων αμάχων. Για ποιον λόγο οι Ισραηλινοί ιθύνοντες επέτρεψαν να συμβεί αυτή η σοκαριστική μαζική ανθρωποθυσία, εκτιμώ ότι θα αποκαλυφθεί σε μερικές εβδομάδες ή μήνες.
- Ηττάται κανείς στον πόλεμο, ΜΟΝΟ όταν αποδέχεται ότι έχει ηττηθεί - διαφορετικά ο πόλεμος συνεχίζεται επ’ άπειρον. Αυτό το έχουμε δει όχι μόνο στην Παλαιστίνη όπου επί 75 χρόνια τώρα οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν αποδεχθεί ότι έχουν ηττηθεί από το κράτος του Ισραήλ και συνεχίζουν τον αγώνα για την ανεξαρτησία τους, αλλά και παλαιότερα στο Βιετνάμ και στο Αφγανιστάν όπου οι αντίστοιχοι λαοί αρνήθηκαν να αποδεχθούν την ήττα τους και αδιαφόρησαν για τη συντριπτική υπεροχή του εισβολέα σε ισχύ πυρός. Λαό που δεν υποτάσσεται στη μοίρα του, δεν μπορείς να τον νικήσεις όση στρατιωτική δύναμη κι αν έχεις. Δυστυχώς, όμως, εμείς οι Έλληνες αποδεχθήκαμε ότι ηττηθήκαμε στην Κύπρο το 1974 μέσα σε λίγες μέρες από την τουρκική εισβολή, και στα επόμενα 49 χρόνια όχι μόνο δεν επιχειρήσαμε να απελευθερώσουμε τα εδάφη μας που πάτησε ο «Αττίλας» αλλά του ανοίγουμε και τις πόρτες να περάσει στους διεθνείς οργανισμούς και τον καλοπιάνουμε, πιστεύοντας αφελώς και ηλιθίως πως με αυτόν τον τρόπο θα τον κάνουμε να μας συμπαθήσει.
- Οι δύο θεμελιώδεις προϋποθέσεις για να υφίσταται ουσιαστικά εθνική άμυνα σε μια χώρα είναι: 1) η βούληση της πολιτικής ηγεσίας να χρησιμοποιήσει χωρίς τον παραμικρό δισταγμό τη στρατιωτική ισχύ όπου και όποτε χρειαστεί, 2) η αταλάντευτη θέληση και αποφασιστικότητα του λαού να πολεμήσει για την πατρίδα του για όσο χρειαστεί και να υποστεί όσες θυσίες χρειαστούν μέχρι να νικήσει. Αυτό δεν το βλέπουμε μόνο στο Ισραήλ αλλά και στην Ουκρανία. Αν έστω και μία από τις δύο παραπάνω προϋποθέσεις δεν υφίσταται, εθνική άμυνα πολύ απλά δεν υπάρχει, όσα δισεκατομμύρια κι αν έχεις δαπανήσει για την προμήθεια πανάκριβων οπλικών συστημάτων.
- Η ένταξη γυναικών σε μάχιμες μονάδες δεν είναι απλώς κουταμάρα ολκής, είναι έγκλημα σε βάρος τους. Βεβαίως και οι γυναίκες θα πρέπει να μπορούν να εκπαιδεύονται στον χειρισμό των όπλων εφόσον το επιθυμούν, και βεβαίως θα πρέπει να μπορούν να υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις σε πάμπολλες θέσεις όπου μπορούν να προσφέρουν (όπως οι διοικητικές υπηρεσίες, τα στρατιωτικά νοσοκομεία κ.ά.) αλλά δεν επιτρέπεται ηθικά να βρίσκονται σε επαφή με τον εχθρό, να διατρέχουν τους ίδιους κινδύνους με τους άνδρες και να υφίστανται την ίδια σωματική και ψυχολογική καταπόνηση με αυτούς. Αν δεν διανοούμαστε καν να βάλουμε να παίξουν ως αντίπαλοι μία ανδρική με μία γυναικεία ομάδα στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ, πώς είναι δυνατόν να δεχόμαστε να γίνεται κάτι ανάλογο στον πόλεμο ο οποίος είναι απείρως σκληρότερος από τα σπορ;
- Παρ’ όλο που όλοι οι δημοσιολογούντες ασχολούνται με το πώς και γιατί πιάστηκε στον ύπνο το Ισραήλ από την επίθεση της Χαμάς, αυτό που νομίζω ότι έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το γιατί κατέρρευσε η αποτροπή του Ισραήλ. Η αποτροπή είναι κάτι που δύσκολα χτίζεται και εύκολα γκρεμίζεται. Ακόμη και το Ισραήλ που έχει φροντίσει επί δεκαετίες να φτιάξει την εικόνα μιας πανίσχυρης πολεμικής μηχανής η οποία συνοδεύεται από εντελώς αδίστακτη πολιτική βούληση, δεν κατάφερε να αποτρέψει την επίθεση της Χαμάς παρ’ όλο που οι πάντες ήξεραν εξαρχής πως αυτή δεν θα έχει απολύτως καμία πιθανότητα επιτυχίας τελικά. Αυτό ας το λάβουν καλά υπ’ όψιν τους κάποιοι ανόητοι στην Ελλάδα που ισχυρίζονται ότι με το να επιβάλλουμε σε έναν πιθανό εχθρό μεγάλο κόστος σε περίπτωση που μας επιτεθεί, θα τον αποτρέψουμε από το να το επιχειρήσει. Μεγαλύτερη κουταμάρα από αυτή δεν μπορεί να υπάρξει διότι: 1) Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το κόστος που είναι διατεθειμένος να πληρώσει ο εχθρός προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του. 2) Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν όντως ο εχθρός πιστεύει πως μπορούμε να του προξενήσουμε απαγορευτική ζημιά ή θεωρεί ότι μας έχει του χεριού του. 3) Αν δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά η αποτροπή του πλέον στρατιωτικοποιημένου κράτους του πλανήτη το οποίο, εκτός του ότι είναι πυρηνική Δύναμη, έχει στο ιστορικό του μία αλυσίδα εντυπωσιακών στρατιωτικών νικών τις τελευταίες δεκαετίες, πιστεύουμε άραγε πραγματικά ότι θα λειτουργήσει αποτελεσματικά η αποτροπή του ξεχαρβαλωμένου ελληνικού κράτους που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες;
- Η διατήρηση και, ίσως, η επαύξηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας σε χώρες του μεγέθους και του γεωπολιτικού περιβάλλοντος του Ισραήλ (που μοιάζουν πολύ με τα αντίστοιχα δικά μας) είναι απολύτως αναγκαία, διότι χρειάζεται να διαθέτουν οπωσδήποτε πολυάριθμη και καλά εκπαιδευμένη εφεδρεία για παν ενδεχόμενο.
- Για την προάσπιση της εθνικής ασφάλειας αυτό που έχει σημασία δεν είναι το να είμαστε τυπικά μέλη σε διάφορες συμμαχίες αλλά η «μαλακή» και η «σκληρή» διπλωματία μας (που πρέπει να δουλεύει εντατικά από τον καιρό της ειρήνης) να μπορεί να υποχρεώσει τις ισχυρές χώρες να σταθούν έμπρακτα στο πλευρό μας αν χρειαστεί. Το Ισραήλ δεν ανήκει σε καμία συμμαχία, αλλά έχει καταφέρει να έχει σύσσωμη τη Δύση στο πλευρό του.
- Η κλήση υπό τα όπλα 360.000 Ισραηλινών εφέδρων με βάζει σε υποψίες. Δεν έχει κάποια λογική το να επιστρατεύει το εμπειροπόλεμο Ισραήλ 18 μεραρχίες για να αντιμετωπίσει μερικές χιλιάδες ατάκτους που δεν έχουν καθόλου αεροπορία, τεθωρακισμένα και πυροβολικό, ούτε απρόσκοπτη πρόσβαση σε απεριόριστες ποσότητες πυρομαχικών και άλλων εφοδίων όντες πρακτικά εγκλωβισμένοι σε μία περιοχή με μέτωπο 50 χιλιόμετρα και έκταση μόλις 365 τετραγωνικά χιλιόμετρα και με την πλάτη τους στη θάλασσα. Είναι αδύνατον να αναπτυχθεί όλη αυτή η ισραηλινή δύναμη γύρω και μέσα στην πυκνοδομημένη Λωρίδα της Γάζας και θα ήταν ολέθριο λάθος να επιχειρήσει κάτι τέτοιο η ισραηλινή διοίκηση διότι το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να ανεβάσει σε δυσθεώρητα ύψη τις απώλειές της. Αν πάρουμε ως ένα μέτρο σύγκρισης το Στάλινγκραντ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το οποίο ήταν κι αυτό χτισμένο σε μία επιμήκη έκταση περίπου ίδιων διαστάσεων με αυτή της Γάζας με ένα μεγάλο υδάτινο κώλυμα στα νώτα του, εικάζω ότι οι Ισραηλινοί δεν θα αναπτύξουν για μάχη στη Λωρίδα της Γάζας περισσότερους από 70.000 στρατιώτες. Επομένως οι 360.000 Ισραηλινοί έφεδροι που κλήθηκαν υπό τα όπλα δεν προορίζονται μόνο για την εκκαθάριση της Λωρίδας της Γάζας, και δεν μπορούν να διατηρηθούν όλοι υπό τα όπλα για μήνες διότι μία επιστράτευση τόσο μεγάλης κλίμακας συνεπάγεται τρομερό κόστος για την οικονομία και δυσβάστακτο βάρος για το σύστημα διοικητικής μέριμνας των ενόπλων δυνάμεων. Άρα είτε οι Ισραηλινοί φοβούνται την εμπλοκή τρίτων στη σύγκρουση (Χεζμπολάχ, Ιράν κ.λπ) είτε σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τη σπάνια ευκαιρία που τους έδωσε η επίθεση της Χαμάς για να προχωρήσουν σύντομα σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που έχουμε δει μέχρι τώρα, το οποίο δεν θα έχει καμία σχέση με τη Λωρίδα της Γάζας αλλά θα εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας τους. Οι Αμερικανοί, πάντως, που σίγουρα ξέρουν κάτι παραπάνω, δείχνουν να φοβούνται τα χειρότερα γι’ αυτό στέλνουν στην Ανατολική Μεσόγειο δύο ομάδες κρούσης αεροπλανοφόρων.
Υ.Γ. Για όσο καιρό διαρκεί η σύρραξη στη Μέση Ανατολή ας έχουμε τον νου μας και στο τέμενος Αλ Ακσά στην Ιερουσαλήμ το οποίο αποτέλεσε τη θρυαλλίδα των δραματικών γεγονότων που βλέπουμε. Σε περίπτωση που το τέμενος αυτό καταστραφεί από οποιαδήποτε αιτία, θα είναι η ώρα να σπεύσουμε στο supermarket για προμήθειες μακράς διάρκειας.