31 Ιουλίου
Eὐδοκίμου Δικαίου Καππαδοκία 9ος
Προεόρτια προόδου Tιμίου Σταυροῦ
Γερμανοῦ Ἐπισκόπου Ὠξέρ Ἀγγλίας 448 κατά Πελαγιανισμοῦ
Α΄ Κορ. ιε΄ 29-38 • Ματθ. κα΄ 23-27
Ὁ Ἅγιος Γερμανός Ἐπίσκοπος Ὠξέρ τῆς Βουργουνδίας δέχθηκε τό ἐπισκοπικό ἀξίωμα τό 418.
Τούς χρόνους ἐκείνους, ἡ πελαγιανή αἵρεση, πού διαδόθηκε ἀπό τήν Ρώμη σέ ὅλη τήν Δύση, εἶχε βρεῖ ἰδιαίτερα πρόσφορο ἔδαφος στήν Μεγάλη Βρετανια, τήν πατρίδα τοῦ Πελαγίου. Οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς χώρας αὐτῆς ἔστειλαν τότε ἀντιπροσωπεία στούς ἐπισκόπους τῆς Γαλατίας, οἱ ὁποῖοι, ἀφοῦ συνάχθηκαν σέ Συνοδό (429), ὅρισαν τόν Ἅγιο Γερμανό καί τόν ἅγιο Λοῦππο τῆς Τρουά [29 Ἰουλ.] νά μετάβουν ἐκεῖ καί νά καταπολεμήσουν τήν αἵρεση πού ἰσχυριζόταν ὅτι ὁ ἄνθρωπος, προικισμένος ἀπό τόν Θεό μέ τό αὐτεξούσιο, μπορεῖ νά ἀσκήσει τήν ἀρετή καί νά κάνει τό καλό διχῶς τήν βοήθεια τῆς θείας χάριτος.
Οἱ δύο ἐπίσκοποι ἔγιναν δεκτοί μέ θέρμη ἀπό μεγάλο πλῆθος καί δέν ἄργησαν νά δείξουν τήν ἀνωτερότητα τῆς ἀληθινῆς Πίστεως τόσο μέ τήν διδασκαλία τούς ὅσο καί μέ τά θαύματά τους. Οἱ πιστοί στερεώθηκαν καί οἱ πλανηθέντες μεταστράφηκαν μαζικά, ἔτσι ὥστε ἡ χώρα βρέθηκε σύντομα ἐπέστρεψε στήν ὁμοφωνία τῆς Πίστεως.