7 Φεβρουαρίου
Μεθέορτα Ὑπαπαντῆς,
Παρθενίου Ἐπισκόπου Λαμψάκου 4ος
Σεραπίωνος Ἐπισκόπου Θμούεως Αἴγυπτος 356 κατά Ἀρειανισμοῦ
Α΄ Ἰω. γ΄ 21-δ΄ 11 • Μάρκ. ιδ΄ 43-ιε΄ 1
Ὁ Ἅγιος Σεραπίων ἔλαβε στόν κόσμο εὐρύτατη φιλολογική παιδεία καί ἦταν ὀνομαστός ρήτορας. Ἀπαρνήθηκε, ὡστόσο, τίς ματαιότητες τῆς κοσμικῆς σοφίας γιά νά ἀσπασθεῖ τόν μοναχικό βίο καί ἔγινε μαθητής τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου, κατόπιν δέ ἡγούμενος ἑνός κοινοβίου. Ὁ Θεός τόν ἀπέσπασε ἀπό τήν ἡσυχία του, χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος καί τάχθηκε μέ ζῆλο στήν ὑπηρεσία τῆς ἀπειλούμενης Ὀρθοδοξίας, σέ στενή συνεργασία μέ τόν φίλο του Ἅγιο Ἀθανάσιο. Τό 339, ὁ Ἀθανάσιος τοῦ ἔγραψε ἀπό τήν Ρώμη, ὁπού ἦταν ἐξόριστος, γιά νά τόν συμβουλεύσει σχετικά μέ τό πῶς ἔπρεπε νά πολιτευθεῖ στήν διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας. Τό 353, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας τόν ἔστειλε στήν Δύση, στόν αὐτοκράτορα Κωνστάντιο καί τόν πάπα Λιβέριο, ἐπικεφαλῆς ἀντιπροσωπίας ἐπισκόπων καί πρεσβυτέρων, μέ σκοπό νά ἀποτρέψει τίς ἀπειλές ἐναντίον του, πού προέρχονταν ἀπό δολοπλοκίες τῶν ἀρειανῶν.
Παρά τήν ἀπομάκρυνση πού ἐπέβαλε ἡ ἐξορία, ὁ Σεραπίων ἔγραφε συχνά στόν ἅγιο ἀρχιεπίσκοπο γιά νά διαφωτισθεῖ γύρω ἀπό δογματικά θέματα πού ἀνέκυπταν στήν Ἐκκλησία του. Ἔτσι ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος τοῦ ἔγραψε γιά νά τόν πληροφορήσει γιά τόν θάνατο τοῦ Ἀρείου καί τοῦ ἀπηύθυνε τέσσερεις δογματικές ἐπιστολές μεγάλης σημασίας, μέ σκοπό νά διευκρινίσει τήν θειότητα τοῦ Ἅγιου Πνεύματος, πρός ἀναίρεση τοῦ νέου αἱρεσιάρχη Μακεδονίου.
Ἀπό τήν ἐξορία του, στήν ὁποία καταδικάστηκε ἐξαιτίας τῆς θαρραλέας ὑπεράσπισης τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου, ὁ Σεραπίων προσέφερε παρηγοριά μέ τίς ἐπιστολές του στούς ἄλλους Αἰγύπτιους ἐπισκόπους πού εἶχαν καταφύγει στήν Νεοκαισαρεια τῆς Παλαιστίνης, καί λίγο ἀργότερα παρέδωσε τήν ψυχή του στόν Κύριο, περί τό 356.