Ἰωάννης Μηλιώνης.
Θά ἀσχοληθοῦμε καί σήμερα μέ τό Ὑπόμνημα, πού ὁ δημοσιογράφος Ἀντώνης Μποσνακούδης ὑπέβαλε στήν Ἐπιτροπή Θεσμῶν καί Διαφάνειας, τό 2013, ὅπου μέ στοιχεῖα: πρακτικά δικαστικῶν ἀποφάσεων καί ἔγγραφα, κατασχεθέντα ἀπό τρεῖς ἑφόδους τοῦ Εἰσαγγελέως κ. Ἰωάννη Ἀγγελῆ, ἀποδεικνύει τήν «Πολιτική, δημοσιογραφική καί κοινωνική διάβρωση ἀπό τή συγκαλυμμένη δράση τῆς ἐξτρεμιστικῆς ὀργάνωσης Σαηεντολογίας-ΚΕΦΕ», δηλαδή, τήν καταστροφική δράση τῆς ἐπικίνδυνης σέκτας, στή κοινωνική, πολιτική, ἀμυντική καί θρησκευτική ὑπόσταση τῆς Πατρῖδος μας[1].
Ὁ κ. Μποσνακούδης παραθέτει ἀποσπάσματα ἀπό τήν ἀναφορά τοῦ εἰσαγγελέως, ἀλλά καί ἀπό τό βιβλίο του: «Μισθοφόροι τῆς νέας τάξης»[2].
Διαβάζουμε: Τά ἀκόλουθα ἔγγραφα δείχνουν ὅτι αὐτοί οἱ σχεδιασμοί -πού προκάλεσαν τά ἀδικήματα αὐτῆς τῆς ἑνότητας- δέν ἔμειναν ἁπλῶς σχέδια ἀλλά πραγματοποιήθηκαν. Ἕνα ἰδιαίτερα ἀποκαλυπτικό ἔγγραφο -στή σελίδα 6 τοῦ τμήματος "Ξέπλυμα Ἰσχύος" τοῦ Ὑπομνήματος- ἀναφέρει ὅτι ἡ Σαηεντόλοτζυ ἀνέβαλε τήν ὑποβολή αἴτησης νά ἀναγνωριστεῖ ὡς θρησκεία -πρίν ἀπό τίς εἰσαγγελικές ἑφόδους τό 1995- μέχρις ὅτου οἱ συνδυασμένες ἐνέργειες τῆς ὁμάδας ὀργανώσεων πού σχημάτισε "καταφέρουν νά διώξουν αὐτό τό δικαίωμα ἀπό τούς ὀρθόδοξους Ἐπισκόπους", δηλαδή νά γνωμοδοτοῦν οἱ Ἐπίσκοποι, ἄν μία ὀργάνωση εἶναι γνωστή θρησκεία. Ἕνας βασικός στόχος τῆς πολεμικῆς γιά "χωρισμό Ἐκκλησίας-Κράτους" εἶναι νά μήν ζητεῖται αὐτή ἡ γνωμοδότηση -ὡς "ἐμπλοκή" τῆς Ἐκκλησίας σέ κρατικές ὑποθέσεις- καί νά δίνεται ἡ ἀναγνώριση μόνο μέ βάση αὐτά πού λέει ἡ κάθε ὀργάνωση.
»Τό ἔγγραφο δείχνει ὅτι τό πραγματικό κίνητρο ἦταν νά ἐξυπηρετηθεῖ ἡ Σαηεντολογία. Τά Συνέδρια τῆς ΠΑΝΙΦΕ ὀργάνωσαν καί «ἐκπαίδευσαν» πολλούς διαφορετικούς ἀνθρώπους σέ αὐτή τή νοοτροπία μέ πρόσχημα: τήν "ἐλευθερία τοῦ πνεύματος", τῶν "ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων", τῆς "ἀνοχῆς στή διαφορετικότητα" κ.λπ. Αὐτές οἱ στρατηγικές κατευθύνσεις τῆς Σαηεντολογίας μεταλλάχθηκαν σέ "ἀπόψεις" στά Συνέδρια τῆς ΠΑΝΙΦΕ καί διοχετεύθηκαν κυρίως σέ ἀριστερά ἀκροατήρια γιά διάδοση.
»Τά ἔγγραφα στίς σελίδες 7-12 καί 16 τοῦ τμήματος "Ξέπλυμα Ἰσχύος" τοῦ Ὑπομνήματος, ὅπως ἐπίσης καί ἡ "ἀναφορά Ἀγγελῆ" σχετικά μέ τήν ΠΑΝΙΦΕ, εἶναι ἕνα δεῖγμα ἐγγράφων πού ἀποδεικνύουν τή στενή σχέση καί συνεργασία μέ τόν κ. Ἀλεξίου ὥστε νά δημιουργηθεῖ ἡ "διαθρησκευτική" ὁμάδα κρούσης ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἑλλάδας, πού προέβλεπαν οἱ σχεδιασμοί τῶν Ἑλλήνων Σαηεντολόγων ἀξιωματούχων καθ' ὑπόδειξιν τῆς διεθνοῦς διοίκησης τῆς Σαηεντολογίας. Στή σελίδα 16, τό ἐμπιστευτικό ἔγγραφο μέ ἡμερομηνία 14/3/1994, δείχνει ξεκάθαρα ὅτι τότε ἦταν ὑπό ἐξέλιξη σαηεντολογική ἐπιχείρηση γιά ἐπιβολή τῶν μεθοδεύσεων στό θέμα τῶν ταυτοτήτων, ὅπως εἶχαν σχεδιαστεῖ παλαιότερα. Ἀπό τόν Μάρτιο, 1994 τουλάχιστον ὁ ὑπεύθυνος ἐρευνῶν τοῦ εὐρωπαϊκοῦ Γραφείου Εἰδικῶν Ὑποθέσεων τῆς Σαηεντολογίας ἔδινε ἐντολή στό ἑλληνικό κέντρο τῆς ὀργάνωσης νά χρησιμοποιήσουν τό θέμα τῶν ταυτοτήτων μέ τρόπο πού νά κληθεῖ "ἐθνικό σῶμα ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων" γιά ἔρευνα. Αὐτό ὑλοποιεῖται στίς μέρες μας (2010) μέ: "Ἑνώσεις Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων", "Ἀρχή Προστασίας Προσωπικῶν Δεδομένων", κ.λπ. Τό ἔγγραφο ἀναφέρει ξεκάθαρα ὅτι ὁ στόχος πού δίνει ὁ Ἀρχηγός Ἐρευνῶν τοῦ εὐρωπαϊκοῦ γραφείου, εἶναι νά ἐνεργοποιηθεῖ ἕνα "Σῶμα Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων" τῆς Ἑλλάδας. Τό θέμα τῆς ἔρευνας πού σχεδιαζόταν νά κάνει αὐτό τό "ἐθνικό σῶμα ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων" εἶναι ἡ σχέση Ἐκκλησίας-Κράτους κυρίως στήν ἐπίθεση κατά "νέων θρησκευτικῶν κινήσεων", ὅπως αὐτοχαρακτηρίζονται ἤ σέ ἕνα θέμα "μέ ἄμεσο ἐνδιαφέρον γιά ἐμᾶς". Σίγουρα δέν εἶναι σύμπτωση ὅτι μετά ἀπό λίγο καιρό αὐτά ἀκριβῶς πού λέει τό ἔγγραφο ἄρχισαν νά πραγματοποιοῦνται. Σίγουρα δέν εἶναι σύμπτωση ὅτι ἄτομα τοῦ κλίματος τῆς Σαηεντόλοτζυ τοποθετήθηκαν σέ καίριες κυβερνητικές θέσεις ἀκόμη καί στήν Ἐθνική Ἐπιτροπή Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Χαρακτηριστικά ἀναφέρεται ὅτι ἡ Σαηεντολογία δέν χρειάζεται νά ἀναμιχθεῖ φανερά ἀλλά νά χρησιμοποιηθοῦν "σύμμαχοι στήν ἀρένα τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων" τούς ὁποίους εἶχε ἤδη ἡ Σαηεντόλοτζυ τό 1994.
Τά ἔγγραφά τοῦ τμήματος "Ἡ ἐξωθεσμική ἐπιβολή γιά τίς ταυτότητες" τοῦ Ὑπομνήματος ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ κ. Μιχάλης Σταθόπουλος, ὡς ὑπουργός δικαιοσύνης, ἐπέβαλε στήν κυβέρνηση τή συγκεκριμένη πολιτική γιά τήν μή ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στίς ταυτότητες, ἐνῶ ἡ κυβέρνηση δέν εἶχε τέτοια πρόθεση ἤ σχέδιο, ἀντίθετα μάλιστα ἴσχυε ἡ ὑποχρεωτική ἀναγραφή καί γινόταν συζήτηση μέ τήν Ἐκκλησία γιά προαιρετική ἀναγραφή.
Σύμφωνα μέ τηλεγράφημα τοῦ "Ἀθηναϊκοῦ Πρακτορείου Εἰδήσεων" στίς 5/5/2000, ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος Δ. Ρέππας δηλώνει ξεκάθαρα ὅτι "ἡ κυβέρνηση δέν προτίθεται νά ἀλλάξει κάτι ἀπό τό ἰσχῦον πλαίσιο" γιά τήν ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στίς ταυτότητες καί ὅτι ὁ κ. Σταθόπουλος "ἐξέφρασε προσωπικές ἀπόψεις". Ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος ἐκφράζει τήν ξεκάθαρη κυβερνητική πολιτική ὅτι δέν ἀλλάζει τίποτα στήν ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στίς ταυτότητες.
Τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας, ὁ κ. Σταθόπουλος ἀμφισβητεῖ μέ ἄμεσο τρόπο τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο λέγοντας ὅτι δέν ἐξέφρασε προσωπικές ἀπόψεις, ὅπως εἶχε δηλώσει ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος!
Λίγες ἡμέρες ἀργότερα, στίς 9/5/2000, ὁ κ. Σταθόπουλος “ἀπάντησε ἔμμεσα στόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο τονίζοντας πώς δέν ἐξέφρασε προσωπική του ἄποψη”. Ἔχουμε δηλαδή τήν πρωτοφανῆ περίπτωση, ἕνα μέλος τῆς κυβέρνησης, ὁ Ὑπουργός Δικαιοσύνης, νά συγκρούεται δημόσια μέ τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο καί … νά βάζει τόν κ. Ρέππα στή θέση του! Ὁ κ. Σταθόπουλος ξεκάθαρα ἀμφισβητεῖ τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο καί τήν μέχρι τότε θέση τῆς κυβέρνησης. Προχωρεῖ ἀκόμη περισσότερο καί ὑποδεικνύει στήν Κυβέρνηση τήν πολιτική της· εἰδικότερα παρουσιάζει τήν βάση στήριξης αὐτῆς τῆς πολιτικῆς: ὅτι δηλαδή “οἱ θρησκευτικές πεποιθήσεις ἀποτελοῦν δεδομένο, πού δέν μπορεῖ νά χρησιμοποιεῖται χωρίς τή συγκατάθεση τοῦ ἀτόμου ἤ χωρίς τήν ἄδεια τῆς Ἀρχῆς Προστασίας Προσωπικῶν Δεδομένων”.
Ὅμως ἀκόμη καί αὐτό ἐπιτρέπει τήν προαιρετική ἀναγραφή, μέ συγκατάθεση τοῦ ἀτόμου! Δηλαδή, ἐνῶ ὑπῆρχε νόμος πού ὅριζε ξεκάθαρα τό θέμα τῆς ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος καί μποροῦσε νά ἀλλάξει γιά προαιρετική ἀναγραφή, ἡ παρέμβαση τοῦ κ. Σταθόπουλου ἐπέβαλλε στήν κυβέρνηση Σημίτη τήν ἀλλαγή πολιτικῆς σέ παράνομη κατεύθυνση, ἐπιβαλλόμενη ἐξωθεσμικά ἀπό τόν κ. Σταθόπουλο σύμφωνα μέ τούς σχεδιασμούς τοῦ στρατηγικοῦ χώρου πού ἐξέφρασε ἡ Σαηεντόλοτζυ. Ὁ κ. Σταθόπουλος, ὅπως συγκλίνουν τά στοιχεῖα, ἐκμεταλλεύτηκε τή θέση του ὥστε νά κάνει προδιαμορφωμένη κίνηση γιά ἐπιβολή τῆς μή ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος σύμφωνα καί μέ τούς προσωπικούς προσανατολισμούς του, μέ βάση τούς ὁποίους ἔπαιξε σημαντικότατο ρόλο καί στά Συνέδρια τῆς ὀργάνωσης ΠΑΝΙΦΕ, δορυφορικῆς ὀργάνωσης τῆς Σαηεντόλοτζυ, τά ὁποία ὀργανώθηκαν καί συγχρηματοδοτήθηκαν ἀπό τή Σαηεντόλοτζυ γιά τήν προώθηση ἐνεργειῶν ὅπως καί αὐτή».
Τό ἐργαλεῖο μέ τό ὁποῖο ὁ κ. Σταθόπουλος ἐπέβαλε στήν κυβέρνηση Σημίτη τήν μή ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος στίς ταυτότητες -καί μέ αὐτό τόν τρόπο παραβίασε τό Ἄρθρο 157 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα- εἶναι ἀφενός ἡ σύγκρουση μέ τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο, ὅπου δημόσια ἀμφισβήτησε τήν ὑπάρχουσα πολιτική τῆς κυβέρνησης καί τῆς διοχέτευσε τήν ἀλλαγή, σέ συνδυασμό μέ τήν γνωστή καί δεδηλωμένη σχέση του μέ τόν στρατηγικό χῶρο τῆς Σαηεντολογίας. Ἡ ἀνοιχτή ὑποστήριξη, ἀπό κυβερνητικούς καί παρακυβερνητικούς χώρους τῆς κυβέρνησης τῶν Η.Π.Α, πρός τήν ὀργάνωση (Σαηεντολογία), σέ συνδυασμό μέ τήν ἐμπλοκή τοῦ κ. Σταθόπουλου στά συνέδρια τῆς ΠΑΝΙΦΕ, τά ὁποία σχεδιάστηκαν, ὀργανώθηκαν καί χρηματοδοτήθηκαν ἀπό τήν Σαηεντόλοτζυ, ἀποτελοῦν ἰσχυρότατο μήνυμα ἄσκησης βίας/πίεσης στήν κυβέρνηση νά ἀλλάξει τή μέχρι τότε πολιτική καί νά εὐθυγραμμιστεῖ μέ τόν στρατηγικό χῶρο τῆς Σαηεντολογίας.
Τὰ περιεχόμενα τοῦ ἄρθρου ἐκφράζουν θέσεις νομικές, ἐκκλησιαστικὲς καὶ ἀντιαιρετικές καὶ δὲν ἔχουν τὴν πρόθεση νὰ προσβάλουν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη κανενός, τὶς ὁποῖες δηλώνουμε ὅτι σεβόμεθα δεόντως.
---------------------------------------------------------------
[1] https://archive.is/yvmsv
[2] https://archive.is/FFvJJ