[Πηγή: Μαμά, Μπαμπάς και Παιδία]
“The Scientific Case for Consulting Choice for LGBTQ Identified Youth.”
«Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά»: Η Ιατρική επιστήμη και η ψυχολογία δεν είναι δογματικές, και οι κατευθυντήριες οδηγίες αναθεωρούνται περιοδικά προς το συμφέρον του ανθρώπου (προς αυτή την κατεύθυνση, τουλάχιστον, θα πρέπει να γίνεται η αναθεώρηση). Η απαγόρευση της επιλογής της «θεραπευτικής συμβουλευτικής» για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, που επιβάλλει το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας για τον «γενικό γιατρό», εκφράζει τη μονόπλευρη άποψη πως η LGBTQ+ επιλογή ενός νέου είναι η άριστη και αυτή η άποψη ουδέποτε πρέπει να αμφισβητηθεί. Κάθε εκούσια απόπειρα μεταβολής της ψυχολογίας του LGBTQ+ ατόμου, θεωρείται εκ προοιμίου αναποτελεσματική, κακοποιητική και διώκεται, ενώ η εκούσια είσοδος του ατόμου στην LGBTQ+ ομάδα χαιρετίζεται με ενθουσιασμό.
Παραθέτουμε εμπειρίες, περιστατικά και θέσεις ατόμων του εξωτερικού, που αποφάσισαν να αμφισβητήσουν τις LGBTQ+ ταυτότητές τους, να λάβουν εξειδικευμένη βοήθεια, καθώς και τις θέσεις του «American College of Pediatricians», για να δώσουμε επιστημονικό βήμα και στη διαφορετική άποψη, ελπίζοντας πως θα βοηθήσουμε τους νέους και γενικότερα τις οικογένειες της πατρίδας μας να ζήσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις ελεύθερες ατομικές τους επιλογές.
Ειδικότερα:
Ο Αμερικανικός Συνασπισμός πρώην ομοφυλοφίλων «Voice of the Voiceless» δηλώνει πως κατόπιν επιλογής τους έλαβαν θεραπευτική συμβουλή, απομακρύνθηκαν από την ομοφυλοφιλία και είναι ευτυχισμένοι. Επίσης έκαναν επιτυχημένες ετερόφυλες οικογένειες. https://www.voiceofthevoiceless.info/
Στη Σουηδία το National Board of Health and Welfare, (Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Πρόνοιας ) δήλωσε ότι με βάση την τρέχουσα γνώση: «οι κίνδυνοι από τη θεραπεία καταστολής της εφηβείας στα τρανς παιδιά με ανάλογα της GnRH και η ορμονική θεραπεία που επιβεβαιώνει το επιλεγμένο φύλο, επί του παρόντος είναι περισσότεροι από τα πιθανά οφέλη, και οι θεραπείες (των παιδιών για να μεταβούν στο άλλο φύλο) θα πρέπει να προσφέρονται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις». (CARE OF CHILDREN AND ADOLESCENTS WITH GENDER DYSPHORIA, SOCIALSTYRELSEN)
Νέοι που προχώρησαν σε «αλλαγή φύλου» με κοινωνική, ορμονική και χειρουργική μετάβαση, δηλώνουν διαδικτυακά απογοητευμένοι από την απόφασή τους και ζητούν βοήθεια για να γυρίσουν στο αρχικό τους φύλο. https://www.reddit.com/r/detrans/
Η απογοήτευση από τη «μετάβαση φύλου» αφορά και ενήλικες. http://www.sexchangeregret.com/
Ο μοναδικός φορέας του Ηνωμένου Βασιλείου που ασχολείται με παιδιά με ιδιαιτερότητες στο σεξ. προσανατολισμό ή τη ταυτότητα φύλου, το NHS, (κλινική Tavistock) δηλώνει πως ίσως τα παιδιά δεν έλαβαν την άριστη φροντίδα και οι αποφάσεις «μετάβασης φύλου» ελήφθησαν αβασάνιστα… https://www.youtube.com/watch?v=zTRnrp9pXHY
Καθώς οι LGBTQ+ συμπεριφορές οφείλονται συχνά σε άσχημα ψυχολογικά βιώματα ή κακοποίηση στη παιδική ηλικία, η αδιάκριτη αποδοχή αυτής της ταυτότητας στερεί το δικαίωμα των παιδιών να αποκαταστήσουν τη ψυχική τους γαλήνη κάτι που επιτυγχάνεται στη συντριπτική πλειοψηφία μετά τη λήψη βοήθειας από ειδικό.
TherSym02
Η Keira Bell, σήμερα 24 ετών, έκανε ορμονική και χειρουργική «μετάβαση» σε ηλικία 15 ετών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αργότερα στράφηκε νομικά ενάντια στη κλινική Tavistock για τους χειρισμούς της σε εκείνη: Δηλώνει: «Έφτασα στο Tavistock, ήμουν ανένδοτη ότι έπρεπε να κάνω μετάβαση. Ήταν το είδος του θαρραλέου ισχυρισμού που είναι χαρακτηριστικό για τους εφήβους. Αυτό που συνέβαινε πραγματικά ήταν ότι ήμουν ένα κορίτσι ανασφαλές στο σώμα μου, είχα βιώσει την εγκατάλειψη των γονιών, ένιωθα αποξενωμένη από τους συνομηλίκους μου, υπέφερα από άγχος και κατάθλιψη και πάλευα με τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό.
Καθώς ωρίμασα, αναγνώρισα ότι η δυσφορία του φύλου ήταν ένα σύμπτωμα της συνολικής μου δυστυχίας, όχι η αιτία της.
Η νομική μου ομάδα υποστήριξε ότι το Tavistock απέτυχε να προστατεύσει τους νεαρούς ασθενείς που αναζητούσαν τις υπηρεσίες του και ότι - αντί για προσεκτική, εξατομικευμένη θεραπεία - η κλινική είχε πραγματοποιήσει κάτι που ισοδυναμούσε με ανεξέλεγκτα πειράματα σε εμάς…» https://www.persuasion.community/p/keira-bell-my-story?s=r
Αυτές και άλλες ανάλογες μαρτυρίες προβληματίζουν για την απολυτότητα του νομοσχεδίου που καταπατά τα δικαιώματα του παιδιού για θεραπεία στα ενδεχόμενα ψυχολογικά τραύματά του, τα γονεϊκά δικαιώματα, επιτρέπει την παρέμβαση της πολιτείας και των ΜΚΟ στο ιατρικό απόρρητο και την οικογενειακή ζωή και του στερεί τη δυνατότητα να ζήσει σύμφωνα με τις θρησκευτικές του αρχές.
Είναι πιθανόν πως οι υπεύθυνοι ελπίζουν ότι η επέκταση στις σχολικές αίθουσες της διδασκαλία της «ολοκληρωμένης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης» που επιβραβεύει τις ΛΟΑΤΚΙ+ επιλογές, θα κάνει όλο και λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν οι νέοι τη «θεραπεία μεταστροφής». Ελπίζει ακόμη πως θα φιμωθεί η επαγγελματική συνείδηση των γιατρών και ψυχολόγων, η θρησκευτική συνείδηση των νέων, η φωνή των γονέων τους, η ακεραιότητα των επιστημόνων, ο κοινός νους η φωνή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και όλοι θα αποδεχθούν αδιαμαρτύρητα την καθοδήγηση του απαράδεκτα περιοριστικού αυτού νομοσχεδίου.
Οι επιστημονικές θέσεις του “American College of Pediatricians” σχετικά με τις «θεραπείες μεταστροφής» .
«Η φράση «θεραπεία μετατροπής» είναι ύπουλη, υποτιμητική και ασαφής. Στοχεύει να δημιουργήσει αντίδραση κάνοντας υπαινιγμούς ενάντια στην θρησκεία και ασκεί εκφοβισμό στους θεραπευτές που παρέχουν στους πελάτες τους τη δυνατότητα αλλαγής της σεξουαλικής συμπεριφοράς τους.
Για τη δυσφορία φύλου και τα άτομα που προσδιορίζονται ως trans:
Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΜΕ ΔΥΣΦΟΡΙΑ ΦΥΛΟΥ- GENDER DYSPHORIA (GD), ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Πράγματι η κατάσταση επιλύεται μόνη της περίπου στο 85% μέχρι την ενηλικίωση. (1,2,3,4,5) Γιατί να "θεραπεύουμε" τα παιδιά εφ 'όρου ζωής για ένα θέμα που θα τακτοποιηθεί; (6,7,8)
ΟΙ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΠΛΗΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ.(9) Έχουν αναπτυσσόμενο ακόμη, ανώριμο εγκέφαλο, η γνώμη τους αλλάζει συχνά και δεν αντιλαμβάνονται τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της δικής τους απόφασης. (10,11,12) Έτσι αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου στην υπόθεση "Bell εναντίον Tavistock" πέρυσι.(13) Το νοσοκομείο Karolinska της Σουηδίας συμπλέει με την απόφαση Bell, και σε συμφωνία με τη βιβλιογραφική ανασκόπηση του Σουηδικού Οργανισμού για την Αξιολόγηση Τεχνολογίας της Υγείας και την Αξιολόγηση των Κοινωνικών Υπηρεσιών του 2019. (14)
ΟΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ ευνουχίζουν φαρμακευτικά τα παιδιά, δρώντας στο επίπεδο του εγκεφάλου.(15) Διακινδυνεύουν να προκαλέσουν στειρότητα εμποδίζοντας την ωρίμανση του σπέρματος και των ωαρίων. (16) Όταν ακολουθήσει η χρήση ορμονών αντιθέτου φύλου τότε προκαλείται σίγουρα στειρότητα. (17) Μειώνουν την οστική πυκνότητα και εμποδίζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου. (18) Δεν μειώνουν τη τάση αυτοκτονίας στα παιδιά. (19,20) Οι συνέπειες της δράσης των ορμονών και των αποκλειστώn τους δεν έχει αποδειχθεί πως είναι πλήρως αναστρέψιμες. (21)
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΡΜΟΝΕΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΥ ΦΥΛΟΥ (22,23, 24, 25, 26, 27, 28) Η χρήση οιστρογόνων στην αντρική βιολογία αυξάνει σημαντικά τους κινδύνους θρομβώσεων, εμφραγμάτων, εγκεφαλικών επεισοδίων, καρκίνου του μαστού, αντίστασης στην ινσουλίνη και πολλών άλλων. Η χρήση τεστοστερόνης στη γυναικεία βιολογία αυξάνει σημαντικά τους κινδύνους εμφράγματος μυοκαρδίου, εγκεφαλικών επεισοδίων, καρκίνου του μαστού και της μήτρας, υπέρτασης, σοβαρής ακμής και άλλων.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ, που χρησιμοποιείται για τον συναισθηματικό εκβιασμό. (29, 30, 31)
Τα ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΟΤΥΠΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ για τους νέους με δυσφορία φύλου είναι η συνεπής και διαχρονική αναμονή και παρακολούθηση, περιλαμβανομένης της ψυχολογικής αξιολόγησης και υποστήριξης του παιδιού και της οικογένειας, ακριβώς αυτό που δεν επιθυμεί η απαγόρευση της συμβουλευτικής. (32,33, 34)
Βάσει της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου (UK High Court), "Bell vs. Tavistock" και του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας, του National Institute for Health and Care Excellence (NICE), (35) από τον Δεκέμβριο του 2020, οι οδηγίες του NHS απαγορεύουν τώρα τους αναστολείς εφηβείας και τις ορμόνες του αντιθέτου φύλου σε άτομα κάτω των 16 ετών, χωρίς έγκριση του αιτήματος από το δικαστήριο και συνιστάται το ίδιο και για άτομα κάτω των 18 ετών. (36) Το νοσοκομείο Karolinska της Σουηδίας αποφάσισε παρόμοια αλλαγή πολιτικής από την 1η Απριλίου 2021. (37) Η Φινλανδία απέρριψε τη συνήθη πορεία «επιβεβαίωσης» φύλου για ανηλίκους με δυσφορία φύλου το 2020. (38)
Σχετικά με τη συμβουλευτική για μεταβολή της ανεπιθύμητης σεξουαλικής έλξης προς το ίδιο φύλο (ομοφυλοφυλίας) : Η απαγόρευση αυτής της θεραπείας στερεί από τους ενήλικες και τα παιδιά την ελευθερία να θέτουν τους δικούς τους στόχους στη συμβουλευτική και στη ζωή τους και πιθανότατα θα οδηγήσει ορισμένα παιδιά και ενήλικες στην αυτοκτονία λόγω του αποκλεισμού τους από τη θεραπεία για ζητήματα που τους βασανίζουν και τους απασχολούν.
Το Εγχειρίδιο της ΑΡΑ, (American Psychiatric Association) για τη Σεξουαλικότητα και την Ψυχολογία προειδοποιεί ειδικά ενάντια στη βιαστική επιβεβαίωση της έλξης προς το ίδιο φύλου ή τη μετάβαση στο άλλο φύλο, επειδή αυτή η τακτική κινδυνεύει να υποβαθμίσει υποκείμενα ψυχολογικά ζητήματα. (39)
Το εγχειρίδιο της Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης, (American Psychological Association's Handbook) για τη Σεξουαλικότητα και την Ψυχολογία(40) και πολυάριθμες μελέτες αναγνωρίζουν ότι η παιδική σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητη ομοφυλοφιλία σε ορισμένα άτομα. (41,42)
Εάν κατοχυρωθεί νομικά αυτή η απαγόρευση, τα παιδιά και οι ενήλικες δεν θα μπορέσουν να επουλώσουν αυτές τις πληγές, θα παγιδευτούν νόμιμα σε μια ψεύτικη ταυτότητα και τότε θα έχουν εγκαταλειφθεί απελπισμένα στις σκέψεις της αυτοκτονίας.
Οι επαγγελματικές Ψυχολογικές Ενώσεις δηλώνουν ότι η ομοφυλοφιλία μπορεί να αλλάξει.
Το εγχειρίδιο της APA 2014 αναφέρει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός μπορεί να αλλάξει κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, ειδικά κατά την εφηβεία. (43)
Η Dr. Lisa Diamond της APA κατέληξε στο συμπέρασμα "...τα επιχειρήματα που βασίζονται στo αμετάβλητo του σεξουαλικού προσανατολισμού είναι αντιεπιστημονικά, δεδομένων αυτών που γνωρίζουμε ως τώρα ..." (44)
Το Βασιλικό Κολέγιο Ψυχιάτρων του Ηνωμένου Βασιλείου, (UK’s Royal College of Psychiatrists), δήλωσε το 2014: "ο σεξουαλικός προσανατολισμός καθορίζεται από ένα συνδυασμό βιολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων". "[Δεν] ισχύει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι αμετάβλητος ή δεν μπορεί να γίνει διαφορετικός σε κάποιο βαθμό κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου ..." Πολλές μελέτες συμφωνούν με αυτή τη θέση. (45,46,47,48)
Οι απαγόρευση της θεραπείας είναι περιττή.
Οι καταγγελίες για επιβλαβείς και κακοποιητικές πρακτικές καταγράφονται και ρυθμίζονται από ειδικούς ελεγκτές, που είναι διορισμένοι και εξουσιοδοτημένοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, αναρτημένοι στους κρατικούς πίνακες. Πού είναι καταγεγραμμένες οι επαληθευμένες, τεκμηριωμένες βλάβες (και οι ποινές που έχουν επιβληθεί) στους συγκεκριμένους αδειοδοτημένους θεραπευτές που βοηθούν τους ασθενείς τους στις επιθυμητές αλλαγές;
Σύμφωνα με εχθρικό για τη θεραπεία άρθρο από την αμερικανική επιστημονική βιβλιογραφία, «έως τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, και σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, δεν υπήρξαν επίσημες ενέργειες από τον ρυθμιστικό φορέα εναντίον ιατρού για συμμετοχή του σε θεραπεία μετατροπής» (49) .
Δεν υπάρχουν ενδείξεις πρόκλησης βλάβης από την σύγχρονη ψυχοθεραπεία που επιτρέπει την αλλαγή σεξουαλικού προσανατολισμού εφόσον παρέχεται από αδειοδοτημένους επαγγελματίες. (50,51,52,53,54,55) Υπάρχουν αντίθετα υποστηρικτικές μελέτες σε βάθος δεκαετιών.(56,57,58,59,60)
Η συμβουλευτική που επιτρέπει την αλλαγή είναι θεραπευτική συνομιλία που αναζητά και ξεκινά ο ασθενής και κατευθύνεται από τον ασθενή, υπό την καθοδήγηση επίσημα εξουσιοδοτημένων θεραπευτών που εργάζονται με άτομα που έχουν την σχετική επιθυμία και τα κίνητρα.
Οι περισσότεροι από τους ισχυρισμούς για ζημία δεν αφορούν εκπαιδευμένους θεραπευτές και γενικά είναι αβάσιμοι.
Η λάθος ερμηνευμένη αναφορά του Gay and Lesbian Task Force της American Psychological Association το 2009 ανέφερε ότι η σύγχρονης μορφής θεραπεία «αλλαγής» που είναι διαθέσιμη «από το 1978», είναι «μη προσβλητική», δηλαδή απαλλαγμένη από πόνο ή ντροπή (σελ.43), και ότι η έρευνα που πληροί τα επιστημονικά πρότυπα δεν επιτρέπει την απόδοση βλάβης ή ωφέλειας, αναποτελεσματικότητας ή αποτελεσματικότητας στη θεραπεία που επιτρέπει την αλλαγή στη συμπεριφορά του φύλου. (σελ. 43,82). (61)
Μια πρόσφατη μελέτη του καθηγητή Paul Sullins αποκάλυψε ότι, «η εμπειρία της θεραπείας μετατροπής δεν συνεπάγεται υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονίας», όπως ισχυρίζονται. Αντιθέτως, η υψηλότερη τάση για αυτοκτονία των LGBTQ+ ατόμων, εκείνη φαίνεται να ενθαρρύνει την προσφυγή στη συμβουλευτική, που με τη σειρά της μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο της αυτοκτονίας, ιδιαίτερα όταν εφαρμόζεται στις αρχικές απόπειρες αυτοκτονίας. Οι περιορισμοί στη θεραπεία στερούν τις σεξουαλικές μειονότητες από μία σημαντική πηγή βοήθειας για τη μείωση της αυτοκτονίας, θέτοντάς τους σε ουσιαστικά σε αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας.
Καθώς το Αμερικανικό συνταγματικό δίκαιο ενεργοποιείται, οι απαγορεύσεις της θεραπείας καταπίπτουν.
Η πόλη Tamp της Φλόριντα έχασε στο δικαστήριο στην υπόθεση Vazzo v. Tampa. (63) , όπως έχασε σε άλλη υπόθεση το City of Boca Raton, Florida. (64) Η Νέα Υόρκη απέσυρε την απαγόρευση της θεραπείας όταν πήγε σε ανώτερο δικαστήριο φοβούμενη την απώλεια της υπόθεσης. (65) Άλλες υποθέσεις βρίσκονται σε εξέλιξη.
Γιατί θα πρέπει να στερηθεί από τους αγωνιζόμενους νέους οποιαδήποτε ευκαιρία να βρουν βοήθεια; Γιατί θα πρέπει να γίνει ιατρικό το ζήτημα που τους απασχολεί, να υποβληθούν σε ιατρικά πειράματα και να χρησιμοποιηθούν ως ινδικά χοιρίδια της επιστήμης για κάτι που είναι μια μή αποδεδειγμένη θεραπεία και έχει παρενέργειες που αλλάζουν τη ζωή; Η επιστημονική αλήθεια είναι ότι η συμβουλευτική είναι μια αποτελεσματική μέθοδος βοήθειας για νέους που επιθυμούν να αντιμετωπίσουν τη δυσφορία φύλου τους και άλλα θέματα σεξουαλικότητας. Οι απαγορεύσεις κατά της θεραπευτικής συμβουλευτικής επιλογής αντιπροσωπεύουν μονόπλευρη ιδεολογία που στέκεται τελείως ενάντια στο κύμα της επιστήμης και της τεκμηριωμένης υγειονομικής περίθαλψης. Εξ΄ άλλου συνιστά μια κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης, της άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων και της ατομικής επιλογής στόχων και αξιών ζωής από κάθε νέο.
---------------------------------------------------------
American College of Paediatricians
Andre Van Mol, MD
Οικογενειακός ιατρός
Συν-πρόεδρος, Επιτροπή Σεξουαλικότητας Εφήβων (Committee on Adolescent Sexuality), του American College of Pediatricians
Συν-πρόεδρος, Επιτροπής εργασίας για τη Σεξουαλικότητα και τη Ταυτότητα Φύλου (Task Force Sexual and Gender Identity), της Christian Medical & Dental Assoc.